INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.11.2008 r. (data wpływu 12.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem na którym jest on posadowiony - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem na którym jest on posadowiony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w latach 1998-2000 realizowała inwestycję w postaci zakupu gruntu i realizacji budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego w S. Budynek został oddany do użytku w 2000 roku, a rozpoczęcie najmu lokali na własny rachunek rozpoczęto 2001 roku. W chwili obecnej Spółka planuje zbycie budynku mieszkalnego z gruntem, na którym jest on posadowiony.

W związku z faktem, iż realizowana inwestycja miała pozwolić na prowadzenie usług w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynku mieszkalnym na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11), czyli miała pozwolić na wykonywanie czynności podlegających zwolnieniu z podatku VAT, wszelkie poniesione nakłady ujmowane były w księgach w wartości brutto, podatek VAT nie podlegał odliczeniu. Po rozpoczęciu najmu lokali w budynku mieszkalnym, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczone usługi najmu podlegały zwolnieniu z podatku VAT.

Wskazany budynek mieszkalny jest użytkowany na cele prowadzenia usług w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek od 2001 roku. Spółka nie dokonywała nakładów na ulepszenie obiektu mieszkalnego.

Przystępując do zaoferowania zbycia budynku mieszkalnego wraz z gruntem, na którym posadowiona jest nieruchomość, Spółka będzie podawać jako oferowaną cenę netto – sprzedaż zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• czy w świetle podanych faktów poprawna jest interpretacja Wnioskodawcy, iż w przypadku zbycia budynku wraz z gruntem na którym jest on posadowiony cena transakcji będzie ceną netto, czyli nie będzie powiększona o podatek VAT ...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy zbywając budynek wraz z gruntem, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek, Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, a w szczególności ze zwolnienia dotyczącego towarów używanych przez podatnika do prowadzonej działalności przez okres wymieniony w ustawie.

W przekonaniu Spółki, spełnia ona warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli:

• nie dokonywała odliczenia VAT naliczonego w momencie, gdy budynek był budowany, a grunt był nabywany,
• od końca roku, w którym zakończono budowę budynku mieszkalnego minęło co najmniej 5 lat,
• nie dokonano nakładów na ulepszenie obiektu, których wartość przekroczyłaby co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do odliczenia i użytkował obiekt w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 7 ust. 1 powołanej ustawy określono, że przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z obowiązującym od 1.01.2009 r. brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy :

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 14 ustawy) rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu – jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie natomiast z pkt 10a art. 43 ust. 1, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem , o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisanych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać budynek wraz z gruntem na którym jest on posadowiony. Przedmiotowy budynek został wybudowany i oddany do użytku w 2000 r., od 2001 r. rozpoczęto wynajem lokali na cele mieszkaniowe. W trakcie użytkowania nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynku, a przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, do przedmiotowej dostawy w odniesieniu zarówno do budynku jak i do gruntu – będzie miało zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 10 podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowana datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe, jednakże z uwagi na inne przepisy prawa podatkowego niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 7.11.2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1.01.2009 r. art. 43 ust. 1 pkt 2 otrzymał brzmienie : „zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. Jednocześnie na mocy powołanego powyżej przepisu ustawy z dnia 7.11.2008 r., z dniem 1.01.2009 r. zmianie uległa definicja towaru używanego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Zatem, w świetle przepisów obowiązujących od dnia 1.01.2009 r. przedmiotowy budynek nie stanowi towaru używanego.

Natomiast, cytowany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1.01.2009 r. został uchylony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.