Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1086/08/ASz
z 5 lutego 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-1086/08/ASz
Data
2009.02.05
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Słowa kluczowe
import usług
pośrednictwo finansowe
usługi finansowe
Istota interpretacji
ustalenie czy pożyczka, w wypadku gdy zostanie ona zakwalifikowana do grupowania PKWiU 65.22.10-00.90, to jest „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”, jest zwolniona z opodatkowania VAT.
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. B. przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008r. (data wpływu 24 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy pożyczka, w wypadku gdy zostanie ona zakwalifikowana do grupowania PKWiU 65.22.10-00.90, to jest „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”, jest zwolniona z opodatkowania VAT - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 24 listopada 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy pożyczka, w wypadku gdy zostanie ona zakwalifikowana do grupowania PKWiU 65.22.10-00.90, to jest „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”, jest zwolniona z opodatkowania VAT. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: A. spółka prawa Wielkiej Brytanii, będąca rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii zamierza udzielić polskiej spółce kapitałowej B. sp. z o.o. pożyczki w celu objęcia przez B. udziałów w innej spółce prawa brytyjskiego (N). W rezultacie B. będzie jedynym udziałowcem nowopowstałej spółki N. N nie będzie prowadzić ani działalności produkcyjnej ani działalności handlowej. W przyszłości środki wniesione na objęcie udziałów w N zostaną najprawdopodobniej wykorzystane w celu udzielenia pożyczki innej spółce w grupie. Pożyczka udzielona B. przez C. będzie oprocentowana i udzielona z własnych środków C.. Kwota pożyczki stanowić będzie równowartość w polskich złotych kwoty około 13,5 mln funtów szterlingów (ostateczna kwota nie została jeszcze ustalona). Pożyczka denominowana będzie w walucie obcej. Oznacza to, że pożyczka będzie udzielona i spłacana w walucie polskiej, przeliczonej na walutę obcą według określonego kursu. Zarówno zatem przekazanie Spółce kwoty pożyczki jak i jej spłata następowałyby w złotych polskich w wysokości stanowiącej równowartość kwoty wyrażonej w walucie obcej tj. około 13,5 mln funtów szterlingów. C., F., G. są traktowani w Wielkiej Brytanii, jako jeden podatnik VAT (grupa podatkowa dla celów VAT). Przedmiotem działalności C. nie jest świadczenie usług finansowych. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy w wypadku, gdy pożyczka udzielona B. zostanie zakwalifikowana do zgrupowania 65.22.10-00.90 PKWiU tj. "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym", usługa ta będzie zwolniona z opodatkowania VAT... Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy podatnikami są osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę poza terytorium Polski. Ponadto zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jednakże w przypadku świadczenia usług wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT (tj. usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją) na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania, (art. 27 ust. 3 ustawy o VAT). Podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. W konsekwencji, skoro pożyczka udzielona jest przez podatnika VAT, miejscem opodatkowania przedmiotowej pożyczki będzie Polska. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Usługi pożyczki klasyfikowane są w grupowaniu 65.22 10-00.90 PKWiU tj. "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym" tj. w pozycji 3 z załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdzają m.in. następujące pisma organów podatkowych:
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że pożyczka będzie podlegać zwolnieniu z VAT w Polsce. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Z godnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy). W myśl natomiast art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. W świetle art. 8 ust. 4 ustawy o VAT, przy określaniu miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Przepis ten stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju. Natomiast zgodnie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. Jednocześnie art. 17 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Stosownie do art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług finansowych - w przypadku gdy usługi te świadczone są na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - jest miejsce, gdzie nabywca tej usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zatem, w przypadku świadczenia usług finansowych wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest ich usługobiorca. Jednakże należy tutaj podkreślić, że w sytuacji gdy usługi finansowe są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających statusu podatnika, zastosowanie znajdzie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, zaciągnięcie przez Spółkę pożyczki od podmiotu zagranicznego, będzie stanowić import usług, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w kraju, jednak tylko w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy (art. 17 ust. 3, art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od tego podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do powyższej ustawy. Z kolei w pozycji nr 3 wyżej wymienionego załącznika zawarto sekcję J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:
Ponadto, ustawodawca, w objaśnieniach do ww. załącznika, wskazał, iż - ex - dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. W poz. 3 tego załącznika w zamkniętym katalogu usług wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie znajdują się wymienione przez Wnioskodawcę usługi. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zgodnie z załącznikiem nr 4 poz. 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi udzielania pożyczek zostały przedmiotowo zwolnione z tego podatku. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zaklasyfikował przedmiotową usługę udzielenia pożyczki, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, do grupowania o symbolu 65.22.10.-00.90 „Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”. Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż pożyczka udzielona Spółce, przez podatnika posiadającego siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, stanowi import usługi finansowej, która jest na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwolniona na terenie Polski z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednakże, że pożyczkobiorca będzie posiadał status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usługi według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.