Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-477/12/EK
z 15 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012r. (data wpływu 8 października 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 grudnia 2012r. (data wpływu 8 stycznia 2013r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2013r. (data wpływu 10 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego oraz prawa do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do tego pojazdu, wykorzystywanego wyłącznie do działalności opodatkowanej podatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego oraz prawa do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do tego pojazdu, wykorzystywanego wyłącznie do działalności opodatkowanej podatnika.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 grudnia 2012r. oraz pismem z dnia 7 stycznia 2013r.będący odpowiedzią na wezwanie z dnia 2 stycznia 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych, napojów i wyrobów tytoniowych. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych.

Na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił pojazd czterokołowy do odśnieżania.

Wg świadectwa homologacji pojazd jest sklasyfikowany jako:

• pojazd samochodowy inny, podrodzaj: czterokołowiec, kategoria: L7e, masa własna: 349 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosi: 559 kg, liczba miejsc siedzących: 2.
  
  

Konstrukcja pojazdu umożliwia jazdę z prędkością maksymalną 70 km/h. Pojazd jest wyposażony w pług do śniegu oraz wyciągarkę. Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w całości opodatkowanej, do odśnieżania terenu przed sklepami oraz w pobliżu magazynu, gdzie przechowuje się warzywa i owoce.

W piśmie z dnia 31 grudnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż dokonał zakupu ww. pojazdu czterokołowego 20 sierpnia 2012r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie opisanego pojazdu do odśnieżania?

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do pojazdu do odśnieżania wykorzystywanego przez Niego do działalności gospodarczej?

Wnioskodawca uważa, iż ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie pojazdu do odśnieżania oraz od zakupu paliwa do napędu powyższego pojazdu.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych nie stosuje się do pojazdów specjalnych.

W przekonaniu Wnioskodawcy zakupiony przeze Niego pojazd należy klasyfikować jako pojazd specjalny do zimowego utrzymania dróg.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, iż ma też prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa do pojazdu do odśnieżania.

Ponadto w piśmie z dnia 7 stycznia 2013r. wskazał, iż uważa, że pojazd został zakwalifikowany jako pojazd specjalny do zimowego utrzymania dróg na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym, w myśl którego, pojazd specjalny to pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia. W pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz paliw od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Jednocześnie w myśl art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012r. poz. 1456) okres obowiązywania cyt. wyżej art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej został przesunięty do 31 grudnia 2013r., a termin wejścia w życie art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług przesunięto na dzień 1 stycznia 2014r. (art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r.).

W myśl art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej (uwzględniającej ww. zmianę), w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: pojazd, samochód osobowy, czy pojazd samochodowy. Zatem w celu zdefiniowania tych pojęć należy odwołać się do innych aktów prawnych, przy czym w ocenie tut. organu, takimi przepisami są przepisy prawa o ruchu drogowym, na które powołuje się ustawodawca m.in. w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT czy też w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137.), pojazd – to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane.

W myśl pkt 33 ww. artykułu, pojazd samochodowy – to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 36 ww. ustawy Prawo o ruchu drogowym przez „pojazd specjalny” należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Ponadto w klasyfikacji pojazdów określono kategorię homologacyjną samochodu specjalnego M1, M2, M3, N1, N2, N3.

Trzeba w tym miejscu wskazać, iż jak wynika to z, wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 76 ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej ustawy Prawo o ruchu drogowym, rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t.j. Dz. U. z 2007r., Nr 137, poz. 968 ze zm.) - załącznik Nr 4 Klasyfikacja pojazdów, Tabela nr 1 - Rodzaje i podrodzaje pojazdów – pojazd samochodowy inny, jako podrodzaj pojazdu, może posiadać kategorię homologacyjną: L7e (czterokołowiec) oraz L6e (czterokołowiec lekki). Należy również zauważyć, iż przez pojazd w myśl § 1 pkt 5 tego aktu prawnego, należy rozumieć pojazdy, o których mowa w art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (a więc: pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, pojazd wolnobieżny wchodzący w skład kolejki turystycznej, motorower lub przyczepa).

Zaznaczyć także należy, iż świadectwo homologacji jest to dokument urzędowy stanowiący integralną część z pojazdem mechanicznym. Na podstawie świadectwa homologacji można uzyskać informacji dotyczącą pojazdu (m.in. rok produkcji, miejsce produkcji, zastosowanie auta - osobowy, ciężarowy, a także zakwalifikowanie do danej kategorii).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych, napojów i wyrobów tytoniowych. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych.

Na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił pojazd czterokołowy do odśnieżania.

Wg świadectwa homologacji pojazd jest sklasyfikowany jako:

• pojazd samochodowy inny, podrodzaj: czterokołowiec, kategoria: L7e, masa własna: 349 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosi: 559 kg, liczba miejsc siedzących: 2.
  
  

Pojazd jest wyposażony w pług do śniegu oraz wyciągarkę. Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w całości opodatkowanej, do odśnieżania terenu przed sklepami oraz w pobliżu magazynu, gdzie przechowuje się warzywa i owoce. Zgodnie ze świadectwem homologacji pojazd ten jest pojazdem samochodowym innym, który zarazem rozwija prędkość powyżej 25 km/h.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisy art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej mają również zastosowanie do pojazdu nabytego przez Wnioskodawcę, gdyż pojazd czterokołowy, jak wynika z treści wniosku, posiada świadectwo homologacji zgodnie z którym został zakwalifikowany jako pojazd samochodowy inny, kategorii L7e oraz którego prędkość maksymalna wynosi 70 km/h czyli przekracza 25 km/h.

Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zakupiony ww. pojazd czterokołowy jest to pojazd specjalny do zimowego utrzymania dróg, gdyż zgodnie ze świadectwem homologacji, przedstawionym w stanie faktycznym, pojazd został zakwalifikowany jako pojazd samochodowy inny kategorii L7e a nie jako pojazd specjalny kategorii M1, M2, M3, N1, N2, N3.

Powyższa klasyfikacja nie zmienia faktu, że prawdopodobnie jego konstrukcja umożliwia wyposażenie go w elementy np. pług umożliwiając wykonywanie przez ten pojazd odśnieżania. Nie powoduje to jednak, iż przez takie umieszczenie doposażenia pojazd ten jest pojazdem specjalnym. Niewątpliwie gdyby w procesie homologacji przedmiotowego pojazdu zostało stwierdzone, że przedmiotowy pojazd spełnia wymagania dla pojazdów specjalnych nie uzyskałby świadectwa homologacji w którym stwierdzono, iż jest to pojazd samochodowy inny kategorii L7e.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym.

Zatem jeżeli stosownie do przedstawionego świadectwa homologacji nie można sklasyfikować nabytego ww. pojazdu przez Wnioskodawcę jako pojazdu specjalnego, to oznacza to, że nie ma on prawa odliczać 100% podatku naliczonego od jego zakupu.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro w odniesieniu do przedmiotowego pojazdu czterokołowego, ma zastosowanie przepis art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie tego pojazdu w ograniczonym zakresie tj. 60%, nie więcej jednak niż 6.000 zł, kwoty podatku wykazanej na tej fakturze.

Odnośnie natomiast kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do napędu ww. samochodu, należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej wcześniej „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej oraz art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014r.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej oraz art. 10 pkt 1 ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2013r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

• samochodów osobowych oraz
• niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z „kratką”), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej – nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).
  
  

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego samochodu, gdyż dopuszczalna masa całkowita tego samochodu wynosi 559kg, czyli poniżej 3,5 tony a ponadto nie spełnia on wymogów określonych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, tzn. zgodnie z przedstawionym świadectwem homologacji jest pojazdem samochodowym innym, a nie pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.