Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP2/443-193/09-2/KK
Data
2009.03.06
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury dotyczące drobnych przedsiębiorstw --> Drobni przedsiębiorcy
Słowa kluczowe
biegły sądowy
zwolnienia przedmiotowe
Istota interpretacji
Czy w przypadku nie przekroczenia z tytułu wydawania opinii kwoty 50.000zł. rocznie mogę być zwolniony z płacenia podatku od towarów i usług - na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.
Wniosek ORD-IN
306 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2009r. (data wpływu 26 lutego 2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 lutego 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w następującym stanie faktycznym.
Jestem biegłym sądowym Sądu Okręgowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego. Wykonuję opinie dla potrzeb Sądów i Prokuratur w zakresie przyczyn powstania wypadku i kolizji drogowych. W zeszłym roku jak i w latach ubiegłych moje dochody z tytułu wydawania opinii nie przekroczyły 50.000zł. rocznie. Od marca 2006r. jestem zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie:
Czy w przypadku nie przekroczenia z tytułu wydawania opinii kwoty 50.000zł. rocznie mogę być zwolniony z płacenia podatku od towarów i usług - na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.
Zdaniem wnioskodawcy podlega on zwolnieniu z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ustawą, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5. Stosownie do przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkami określonymi w pkt 1 i 2 art. 113 ust. 5 ustawy. Z opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże kwota sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności nie przekracza kwoty 50.000zł. rocznie. Przepis art. 113 ust. 11 ustawy stanowi, iż podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Reasumując, zdaniem tutejszego organu w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 113 ust. 11 przez wnioskodawcę będzie on mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Należy podkreślić, iż przy określeniu kwoty sprzedaży (limit 50.000zł.) należy wziąć pod uwagę wszystkie czynności wykonywane przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, o ile takie oprócz usług wykonywanych na rzecz sądu są świadczone.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
|