INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2009r. (data wpływu 13.03.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia podmiotowego od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.03.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest biegłym sądowym z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów wpisanym na listę biegłych Sądu Okręgowego. Jako biegły sądowy wykonuje opinie procesowe na zlecenie sądów i prokuratur. Działalność taka, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonego w uchwale siedmiu sędziów z dnia 12 stycznia 2009r. sygn. I FSK 813/07 - jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Do Wnioskodawcy stosuje się zatem ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca wyraża wolę skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zapisanego w art. 113 ust. 1 ustawy nie będzie naliczał oraz odprowadzał podatku VAT w wysokości 22%, dopóki wartość jej usług nie przekroczy kwoty 50 tys. zł. Podatek będzie naliczony i odprowadzony dopiero po osiągnięciu tej kwoty. Zaznaczam, że dotychczasowa wartość sprzedaży usług Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 50 tys. zł netto (tj. bez doliczania kwoty podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako biegły sądowy z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów uprawniony jest do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w zapłacie podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej u tego biegłego nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym kwoty 50.000 zł....

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w ustawie o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży usług w postaci opinii procesowych wykonywanych na zlecenie organów procesowych Wnioskodawcy nie przekroczyła w roku 2008 kwoty 50 tys. zł netto (tj. bez kwoty podatku VAT). Skoro należy do kategorii podatników podatku od towarów i usług, to stosuje się do niej również art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie nie zachodzą w stosunku do biegłego sądowego wyłączenia zawarte w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności zapisane w pkt 2). Wnioskodawca nie świadczy bowiem usług prawniczych ani usług w zakresie doradztwa, ponieważ Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług w pkt 74.11.1 PKWiU nie wymienia - wśród usług prawniczych - usług świadczonych przez biegłych sądowych. Usługi takie nie mieszczą się również w katalogu usług w zakresie doradztwa (74.14.1 PKWiU).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Na przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług składają się czynności mające swą genezę w prawie cywilnym, jak i w innych gałęziach prawa materialnego. Wyłączenia i zwolnienia są wyjątkiem od ogólnej zasady opodatkowania. Ich ograniczone zastosowanie wynika z oczywistych przesłanek, które przyświecały ustawodawcy i zostały określone w powołanej ustawie oraz w przepisach wykonawczych.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność ta została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Ponadto w przepisie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT zawarto delegację ustawową dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, odnośnie których nie stosuje się zwolnień, określonych w ust. 1 i 9. Została ona zrealizowana w § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

W załączniku do ww. rozporządzenia zawierającym listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, w poz. 37 ujęto „doradztwo z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”. Natomiast w poz. 38 ujęto „usługi prawnicze świadczone przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych”.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiuje pojęcia doradztwa. Dlatego też należy posłużyć się definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług na zlecenie sądów i prokuratorów, mające charakter sporządzania opinii, niewątpliwie jest czynnością mieszczącą się w zakresie rzeczoznawstwa, jednakże usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług doradztwa, bowiem biegły sądowy „nie doradza” organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym.

Również świadcząc usługi w postaci wydawania opinii biegłego sądowego na zlecenie sądów i prokuratorów Wnioskodawca nie wykonuje usług prawniczych bowiem nie wchodzi w skład podmiotowy osób wskazanych w poz. 38 załącznika do w/w rozporządzenia.

Jako więc, że czynności wykonywane przez biegłego sądowego nie mieszczą się w zakresie doradztwa oraz usług prawniczych, należy uznać, że biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest biegłym sądowym z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów. Jako biegły sądowy wykonuje opinie procesowe na zlecenie sądów oraz prokuratur. Z uwagi na fakt, iż opinie biegłych sądowych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT Wnioskodawca wyraża wolę skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zapisanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie będzie naliczał i odprowadzał podatku VAT 22% dopóki wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 50 tys. zł. Ponadto Wnioskodawca oświadcza, że wykonywane przez niego usługi w postaci opinii biegłego sądowego nie zaliczają się do usług prawniczych (PKWiU 74.11.1) oraz usług doradztwa (PKWiU 74.14.1), które są wyłączone ze zwolnienia podmiotowego. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy prawidłowo postępuje korzystając ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, jeżeli jego wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 50 tys. zł.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku elementy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w połączeniu z wyżej przedstawionymi przepisami prawa podatkowego tut. organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT przewidzianego w cytowanym wyżej art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże należy zauważyć, że skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty wyrażonej w cyt. wyżej art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.