INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania tym podatkiem kwoty z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania tym podatkiem kwoty z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną, uzyskuje przychody z tytułu najmu lokalu użytkowego opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Działając jako jeden z sześciu współwłaścicieli lokalu użytkowego (wynajmujący) dnia 20 maja 2010 r. zawarł umowę najmu lokalu użytkowego ze spółką akcyjną (najemcą), na mocy której pobierał czynsz najmu, opodatkowany podatkiem VAT. Umowa została zawarta na czas określony do dnia 30 maja 2015 r.

Przed upływem okresu obowiązywania umowy najmu najemca zwrócił się do Wnioskodawcy z wnioskiem o wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu z uwagi na nierentowność i nieopłacalność prowadzenia działalności w najmowanym lokalu. Dnia 25 września 2012 r. strony podpisały porozumienie w przedmiocie rozwiązania umowy najmu, ze skutkiem na dzień 30 września 2012 r. Zgodnie z ustaleniami porozumienia, w związku z rozwiązaniem umowy z przyczyn leżących po stronie najemcy przed upływem terminu na jaki została zawarta, najemca zapłacił na rzecz Wnioskodawcy odszkodowanie w kwocie 53.318 zł 16 gr netto (najemca został zobowiązany do zapłaty wskazanej kwoty na rzecz każdego ze współwłaścicieli lokalu, co w sumie wyniosło 319.908 zł 96 gr netto). Ponadto strony zastrzegły, że wypłacone odszkodowanie wyczerpuje wszelkie ewentualne roszczenia stron z tytułu zawartej umowy najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, kwotę uzyskaną, przez Wnioskodawcę od najemcy w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy najmu należy opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym jako przychód z najmu lokalu...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od najemcy odszkodowanie będzie podlegało opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Otóż zgodnie z art. 6 ust. 1 a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne „opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze". Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt a) ustawy ryczałt od powyższych przychodów wynosi 8,5 %.

W omawianym stanie faktycznym najemca w związku z nierentownością i nieopłacalnością prowadzonej w lokalu działalności gospodarczej postanowił o jej zakończeniu. Jednakże w związku z chęcią zakończenia umowy najmu przed okresem na jaki została zawarta, chcąc uniknąć procesu sądowego i polubownie zakończyć spór wystąpił do Wnioskodawcy z wnioskiem o rozwiązanie umowy w drodze porozumienia stron za odszkodowaniem.

Mając na uwadze powyższe, kwota otrzymana przez Wnioskodawcę stanowi przychód z umowy najmu, gdyż jest ściśle z nim związana. Powyższe brzmienie przepisu nie ogranicza możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wyłącznie dochodu z czynszu najmu, ale wskazuje, że mogą być nim opodatkowane wszelkie otrzymane przez podatnika pieniądze z tytułu umowy najmu. Bez wątpienia odszkodowanie z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu z przyczyn leżących po stronie najemcy jest kwotą pieniędzy otrzymaną z tytułu umowy najmu, gdyż to właśnie umowa najmu stała się źródłem tego przychodu.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca kwotę uzyskaną od najemcy w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy najmu winien opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym jako przychód z najmu lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej,

• inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Cytowany przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy, zawiera otwarty katalog przychodów, w związku z czym do kategorii tej mogą zostać zaliczone również inne (niż wymienione w tym przepisie) przychody, objęte ogólną definicją przychodów, zawartą w art. 11 ust. 1 cyt. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z kolei zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł wraz z pozostałymi współwłaścicielami lokalu umowę najmu z najemcą na czas określony do 30 maja 2015 r. Uzyskiwane przychody opodatkowane były zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Na podstawie zawartego porozumienia skrócono okresu najmu ze skutkiem na dzień 30 września 2012 r. W związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy najmu zawarte zostało porozumienie, na podstawie którego najemca zobowiązany został do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy jednorazowego odszkodowania na kwotę 53.318 zł 16 gr netto.

Wskazać należy, że otrzymana kwota pieniężna ma za zadanie zrekompensować straty poniesione przez Wnioskodawcę jako jednego ze współwłaścicieli wynajmowanego lokalu w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy. Nie stanowi ona czynszu najmu, a jest odszkodowaniem wynikającym z zawartego porozumienia.

Z tego też względu kwota uzyskana tytułem rekompensaty finansowej za wcześniejsze ustanie stosunku najmu, na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód, który zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy należy wykazać w zeznaniu rocznym i zakwalifikować jako przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu według skali progresywnej określonej w art. 27 ww. ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z tytułu przedmiotowego odszkodowania należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.