INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 05.03.2009r. (data wpływu 13.03.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 dla usług świadczonych przez biegłego sądowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.03.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 dla usług świadczonych przez biegłego sądowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest biegłym sądowym z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów wpisany na listę biegłych Sądu Okręgowego. Jako biegły sądowy wykonuje opinie procesowe na zlecenie sądów i prokuratur. Działalność taka, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonego w uchwale siedmiu sędziów z dnia 12 stycznia 2009 r., sygn. I FSK 813/07 - jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22 %. Do Wnioskodawcy stosuje się zatem ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca wyraża wolę skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zapisanego w art., 113 ust. 1 ustawy - nie będzie naliczał oraz odprowadzał podatku VAT w wysokości 22 %, dopóki wartość jego usług nie przekroczy kwoty 50 tys. zł. Podatek będzie naliczony i odprowadzony dopiero po osiągnięciu tej kwoty. Ponadto zaznacza, że dotychczasowa wartość sprzedaży usług Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 50 tys. zł netto (tj. bez doliczania kwoty podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako biegły sądowy z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów uprawniony jest do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w zapłacie podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej u tego biegłego nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym kwoty 50.000 zł ...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w ustawie o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży usług w postaci opinii procesowych wykonywanych na zlecenie organów procesowych Wnioskodawcy nie przekroczyła w roku 2008 kwoty 50 tys. zł netto (tj. bez kwoty podatku VAT). Skoro należy do kategorii podatników podatku od towarów i usług, to stosuje się do niej również art. 113 ust 1 ustawy. Jednocześnie nie zachodzą w stosunku do biegłego sądowego wyłączenia zawarte w art. 113 ust. 13 ustawy w szczególności zapisane w pkt 2). Wnioskodawca nie świadczy bowiem usług prawniczych ani usług w zakresie doradztwa, ponieważ Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług w pkt 74.11.1 PKWiU nie wymienia - wśród usług prawniczych - usług świadczonych przez biegłych sądowych. Usługi takie nie mieszczą się również w katalogu usług w zakresie doradztwa (74.14.1 PKWiU).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast podatnicy rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, są zwolnieni od podatku, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

Jednakże w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Ponadto w przepisie art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy zawarto delegację ustawową dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, odnośnie których nie stosuje się zwolnień, określonych w ust. 1 i 9. Została ona zrealizowana w § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

W załączniku do ww. rozporządzenia zawierającym listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, w poz. 37 ujęto „doradztwo z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że poz. 37 załącznika do powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. dotyczy usług doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa ani też pojęcia rzeczoznawstwa.

Wobec braku w ustawie definicji rzeczoznawstwa należy posłużyć się znaczeniem językowym. W pierwszej jednak kolejności poszukiwać należy znaczenia pojęcia doradztwo, skoro ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9.

Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, „rzeczoznawca” to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert, natomiast „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług na zlecenie sądów, mające charakter sporządzania opinii, niewątpliwie jest czynnością mieszczącą się w zakresie rzeczoznawstwa, jednakże usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług doradztwa, bowiem biegły sądowy „nie doradza” organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym.

Jako więc, że czynności wykonywane przez biegłego sądowego nie mieszczą się w zakresie doradztwa, należy uznać, że biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca może skorzystać w trybie art. 113 ust. 1 ustawy ze zwolnienia podmiotowego jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym kwoty 50.000 zł, bowiem w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2, ograniczające możliwość skorzystania z powyższego zwolnienia, jako że usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług prawniczych ani też w zakresie doradztwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.