INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2008r. (data wpływu 1 września 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2008r. (data wpływu 14 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu oraz opodatkowania sprzedaży urządzeń stawowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2008r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu oraz opodatkowania sprzedaży urządzeń stawowych.
Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2008r. (data wpływu 14 listopada 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1263/08/AS z dnia 29 października 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina S. jest właścicielem położonej w D. nieruchomości objętej kw nr xx oznaczonej jako działka ewidencyjna 1193/7 wody stojące WS-ŁIII obszaru 11,86 ha. Działka powyższa nie jest w posiadaniu osób trzecich oraz stanowi obiekt stawowy, składający się z dwóch stawów, urządzeń stawowych służących do regulacji poziomu wody tj. 2 mnichów betonowych o funkcji odpływowej i 1 mnicha stawowego przepływowego oraz gruntów tworzących ogroblowanie. Gmina S. dnia xx xxx 2008r. oddała w użytkowanie wieczyste PZW Okręgowi w R na 99 lat ww. działkę z przeznaczeniem na prowadzenie na niej przez Stowarzyszenie niezarobkowej działalności oświatowej, wychowawczej i sportowo-rekreacyjnej zgodnie ze statutem PZW.

Na działkę tę Gmina S. nie posiada obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Strzyżów działka ta leży w obszarze stawów.

Jednocześnie Gmina S. sprzedaje PZW Okręgowi w R. wyżej opisane urządzenia stawowe na kwotę netto 16.069,00 plus VAT 22%.

Wartość gruntu wynosi 109.960 zł netto. Opłata roczna z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi 1% ceny gruntu tj. 1.099,60 zł netto za wyjątkiem pierwszej opłaty stanowiącej 25% ceny gruntu tj. 27.490 zł netto, która po udzieleniu 99% bonifikaty stanowi kwotę 274,90 netto. Do pierwszej opłaty oraz opłat rocznych za użytkowanie wieczyste doliczany będzie podatek VAT w stawce 22%. Stowarzyszenie zapłaciło koszty związane z wykonaniem operatu szacunkowego w kwocie 4.500 zł netto plus podatek VAT 22%.

Łączna kwota jaką Stowarzyszenie zapłaciło to kwota brutto 25.429,56 zł, na którą została wystawiona Faktura VAT.

Właścicielem ww. nieruchomości Gmina S. stała się na podstawie Decyzji Wojewody xxx z dnia xx xxx 2005r. W decyzji tej Wojewoda stwierdza nabycie przez Gminę S. z dniem 1 lipca 2000r. z mocy samego prawa, własności nieruchomości rolnej Skarbu Państwa położonej w obrębie D., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr: 1193/7 o pow. 11,86 ha.

Obiekt stawowy przez ostatnie lata był przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz PZW.
Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu następuje łącznie z dostawą urządzeń stawowych znajdujących się na tym gruncie.
Gminie S. przy nabyciu tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina S. nie posiada dokumentów mówiących o tym, ile lat minęło od końca roku, w którym zakończono budowę urządzeń stawowych. W dniu 1 lipca 2000r. Gmina S. nabyła z mocy samego prawa nieruchomość, która była już zabudowana urządzeniami stawowymi.

Przed wprowadzeniem urządzeń stawowych do ewidencji środków trwałych oraz w trakcie ich użytkowania Gmina S. nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), urządzenia stawowe są budowlą.

Przedmiotem oddania w użytkowanie wieczyste jest jedna działka.

Przekazanie tej nieruchomości związane jest z realizacją zadań własnych gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), który stanowi, że zadania własne gminy obejmują między innymi sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadne jest doliczenie 22% podatku VAT do opłat za oddanie w użytkowanie wieczyste wyżej opisanej nieruchomości i do sprzedaży urządzeń stawowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, do całej opisanej transakcji należało zastosować zwolnienie od podatku VAT, gdyż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 7 ust. 1 powołanej ustawy określono, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W świetle uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętej w dniu 8 stycznia 2007r. sygn. akt IFPS 1/06 oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 5 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku 0%.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli do końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z nabyciem przez Gminę S. z dniem 1 lipca 2000r. z mocy samego prawa własności przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina S. na obiekcie stawowym nie dokonywała żadnych inwestycji.

Nieruchomość ta zgodnie z art. 3 ust 1 b ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. 1994, Nr 89 poz. 414) stanowi obiekt budowlany przez który należy rozumieć budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

W świetle art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 K.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela. Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy o podatku od towarów i usług.

Potwierdza to również treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007r. sygn. akt I FPS 1/06. Prawo użytkowania wieczystego powstaje po dokonaniu wpisu do księgi wieczystej nieruchomości i od tego momentu gmina może żądać opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste.

Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego oraz ustalenie opłat odbywa się na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 27 tej ustawy sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu w księdze wieczystej.

Z regulacji zawartych w art. 71 ust. 1, 2 i 4 ww. ustawy wynika, iż za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok.

Na mocy przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeśli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Odnosząc się w tym miejscu do przedstawionego stanu faktycznego należy zaznaczyć, że w świetle powyższego pierwsza opłata oraz opłaty roczne za cały okres, na jaki grunt zostaje oddany w wieczyste użytkowanie stanowią podstawę opodatkowania w rozumieniu cyt. wyżej art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla budynków i budowli trwale z nimi związanych.

Ta sama zasada dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż budynków i budowli trwale związanych z gruntem będzie zwolniona od podatku VAT - wówczas sprzedaż tego gruntu będzie również korzystać ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl natomiast art. 43 ust. 2 tej ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
   
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
   
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Aby jednak cytowany przepis, wyłączający zwolnienie od podatku VAT, znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wymienione warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niespełnienie któregokolwiek z nich powoduje, że zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku VAT dostawy używanych budynków, budowli lub ich części, a co za tym idzie, w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, także zwolnienie gruntu, na którym budynki takie lub budowle są posadowione.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca oddaje w użytkowanie wieczyste na 99 lat działkę będącą obiektem stawowym składającą się z dwóch stawów, urządzeń stawowych służących do regulacji poziomu wody tj. 2 mnichów betonowych o funkcji odpływowej i 1 mnicha stawowego przepływowego oraz gruntów tworzących ogroblowanie.

Właścicielem ww. nieruchomości Gmina S. stała się na podstawie Decyzji Wojewody xxx z dnia xx xxx 2005r. W decyzji tej Wojewoda Podkarpacki stwierdza nabycie przez Gminę S. z dniem 1 lipca 2000r. z mocy samego prawa, własności nieruchomości rolnej Skarbu Państwa położonej w obrębie D., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr: 1193/7 o pow. 11,86 ha.

Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu następuje łącznie z dostawą urządzeń stawowych znajdujących się na tym gruncie.

Gminie S. przy nabyciu tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina S. nie posiada dokumentów mówiących o tym, ile lat minęło od końca roku, w którym zakończono budowę urządzeń stawowych. W dniu 1 lipca 2000r. Gmina S. nabyła z mocy samego prawa nieruchomość, która była już zabudowana urządzeniami stawowymi.

Przed wprowadzeniem urządzeń stawowych do ewidencji środków trwałych oraz w trakcie ich użytkowania Gmina S. nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), urządzenia stawowe są budowlą.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów stwierdzić należy, iż ponieważ oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu traktowane jest jak dostawa tego gruntu, zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku ma zastosowanie przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, ze do dostawy gruntu (oddania w użytkowanie wieczyste) stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budowli trwale z gruntem związanych.

W przedmiotowej sprawie dostawa urządzeń stawowych korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, gdyż:

• Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu urządzeń stawowych będących przedmiotem dostawy,
  
• urządzenia stawowe, jak wskazał Wnioskodawca, są budowlą w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane,
  
• od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat (Wnioskodawca nie posiada dokumentów mówiących o tym, ile lat minęło od końca roku, w którym zakończono budowę urządzeń stawowych, jednak w dniu 1 lipca 2000r. gdy nabyto z mocy samego prawa nieruchomość, była ona już zabudowana urządzeniami stawowymi),
  
• nie zaistniały przesłanki określone w art. 43 ust. 6 ustawy wykluczające przedmiotowe zwolnienie (ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie tych urządzeń stawowych, zatem z uwagi na fakt, iż jak wskazano powyżej wszystkie trzy warunki wymienione w tym przepisie muszą być spełnione łącznie, to przy niespełnieniu już jednego z nich, badanie istnienia pozostałych nie jest konieczne).
  
  

Jeśli zatem dostawa urządzeń stawowych korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, z którym budowla jest trwale związana. Dlatego cała kwota należna z tytułu ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu (wartość pierwszej opłaty oraz opłat rocznych), jako prawa związanego z odrębną własnością budowli zwolnionych od podatku VAT również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, iż opłaty za oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu oraz jednoczesna dostawa znajdujących się na tym gruncie urządzeń stawowych (uznanych przez Wnioskodawcę za budowlę), może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, ponieważ:

• ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu następuje łącznie z dostawą budowli w postaci urządzeń stawowych znajdujących się na tym gruncie,
  
• znajdujące się na gruncie urządzenia stawowe mieszczą się w ustawowej definicji towarów używanych.
  
  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.