Interpretacja Ministra Finansów
DD2/033/115/DZU/08/PK-563
z 30 grudnia 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
DD2/033/115/DZU/08/PK-563
Data
2008.12.30
Autor
Minister Finansów
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
amortyzacja
amortyzacja jednorazowa
ciągnik siodłowy
koszty uzyskania przychodów
odpisy amortyzacyjne
pomoc de minimis
pomoc publiczna
transport drogowy
Istota interpretacji
Czy prowadząc działalność gospodarczą polegającą na transporcie drogowym towarów był Pan uprawniony do jednorazowego odpisu amortyzacyjnego z tytułu zakupu ciągnika siodłowego w 2007 r.?
Wniosek ORD-IN 877 kB
Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów zmienia, z urzędu interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, Nr ITPB1/415-105/08/AT z dnia 18 kwietnia 2008r., wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów, na wniosek z dnia 5 lutego 2008 r. uzupełniony pismem z dnia 20 lutego 2008 r., o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zasad dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od pojazdów przeznaczonych do transportu towarowego – gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.
Z przedstawionego we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 7 lutego 2008r.), uzupełnionego pismem z dnia 20 lutego 2008 r., zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Pan (...) prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r., której przedmiotem jest transport drogowy towarów pojazdami uniwersalnymi (PKD 60.24.B), rozlicza się na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest małym podatnikiem. W dniu 2 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca, dla potrzeb prowadzonej działalności zakupił ciągnik siodłowy za kwotę 195.000 zł netto i w tym samym miesiącu wprowadził w/w pojazd do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonał jednorazowej amortyzacji. Wnioskodawca oświadczył, że nigdy nie korzystał z pomocy funduszy unijnych.
Wnioskodawca, wyraził pogląd, iż w opisanym stanie faktycznym, spełnione zostały wymogi określone w art. 22k ust 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu, obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., a tym samym miał prawo do jednorazowej amortyzacji zakupionego ciągnika siodłowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając – na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - w imieniu Ministra Finansów, w dniu 18 kwietnia 2008 r. wydał interpretację indywidualną Nr ITPB1/415-105/08/AT, w której stwierdził, iż stanowisko Pana (...) przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. jest nieprawidłowe.
Tym samym uznano, iż w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Pan (...) nie miał „prawnej możliwości skorzystania w 2007 r. – w ramach prowadzonej przez siebie działalności, której zakres dotyczy świadczenia usług drogowego transportu towarów - z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, w odniesieniu do zakupionego środka transportowego, o którym mowa we wniosku. Jeżeli bowiem z odrębnych przepisów wynika, że podatnik nie ma prawa do korzystania z pomocy publicznej, to także nie może korzystać z pomocy publicznej w postaci jednorazowej amortyzacji.”.
Zgodnie z art. 22k ust. 7-11 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Powołane wyżej przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych (np. samochodów osobowych) oraz niektórych podatników (niespełniających kryteriów małego podatnika, a także rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy. Przepisy nie wykluczają możliwości stosowania jednorazowej amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych, przez podatników prowadzących działalność w zakresie drogowego transportu towarowego.
Jednorazowy odpis amortyzacyjny jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie środka trwałego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych dla potrzeb tej działalności pojazdów transportu towarowego w tym ciągników.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.