Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-198/12/JK
z 14 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu olejem rzepakowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obrotu olejem rzepakowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą (skład podatkowy, zarejestrowany wysyłający) w zakresie wytwarzania, obrotu i magazynowania węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 (np. propan, butan, propan-butan), które są przeznaczane na sprzedaż do celów napędowych i innych, np. kosmetycznych lub przemysłowych. Podatnik prowadzi również działalność w zakresie obrotu gazowymi węglowodorami alifatycznymi nasyconymi, objętymi kodem CN 2901 10.

Spółka zamierza podjąć działalności w zakresie obrotu olejem rzepakowym surowym klasyfikowanym do kodu CN 1514 11 10, przeznaczonym do zastosowań technicznych, spożywczych, bądź produkcji biokomponentów. Wnioskodawca zamierza nabywać olej na terytorium kraju lub importować. Następnie zamierza sprzedawać przedmiotowy olej na terytorium kraju, dostarczać wewnątrzwspólnotowo, bądź eksportować. Olej rzepakowy nie mógłby być samoistnym paliwem, ani dodatkiem czy też domieszką do produkcji biopaliw. Olej nie miałby zastosowania jako paliwo, a jedynie mógłby być potencjalnie zużywany przez nabywcę do produkcji biokomponentów, co - zdaniem Wnioskodawcy - zależy od decyzji kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy surowy olej rzepakowy klasyfikowany do kodu CN 1514 11 10, który podatnik zamierza sprowadzać i zbywać, nie określając jego przeznaczenia, jest wyrobem energetycznym?
2. Czy obrót surowym ww. olejem bez określenia jego przeznaczenia, powinien odbywać się przy zastosowaniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, składu podatkowego, bądź zarejestrowanego wysyłającego?
3. Czy import bądź sprzedaż wymienionego oleju, bez określenia jego przeznaczenia, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, surowy olej rzepakowy klasyfikowany do kodu CN 1514 11 10, który podatnik zamierza nabywać i sprzedawać nie określając jego przeznaczenia nie jest wyrobem energetycznym. Spółka wskazuje przy tym, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyrobami akcyzowymi są m. in. wyroby energetyczne. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych zalicza się m. in. wyroby objęte pozycją CN 1514, jeśli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych. Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych.

Zdaniem Spółki, z wymienionych przepisów wynika, że aby uznać wyrób o kodzie CN 1514 11 10 za wyrób energetyczny, winien być on przeznaczony do celów opałowych lub napędowych. Konieczne jest pozytywne wskazanie jego przeznaczenia. Podatnik sprowadzając oraz sprzedając olej rzepakowy nie będzie określał jego przeznaczenia, olej ten mógłby być przeznaczony do zastosowań technicznych, spożywczych, bądź dla przedsiębiorstw produkujących biokomponenty. Taki olej rzepakowy nie mógłby być jednak samoistnym paliwem ani dodatkiem czy domieszką do produkcji biopaliw. Wszystko to zależałoby od nabywcy wyrobu, który wykorzystałby wyrób w sposób przez siebie określony. Wnioskodawca jednak nie będzie oferował go, ani wykorzystywał na własne potrzeby jako samoistnego paliwa lub jego domieszki. Odbiorcami surowca będą podmioty krajowe i zagraniczne.

W ocenie Wnioskodawcy, nawet gdyby przyjąć, że surowy olej rzepakowy mógłby potencjalnie być surowcem służącym innym firmom do wytworzenia biokomponentów, to nie można przyjąć, że to Spółka decyduje o bezpośrednim przeznaczeniu takiego oleju do celów napędowych. O takim celu decyduje bowiem dopiero producent biokomponentu.

Zdaniem Spółki, do obrotu surowym olejem rzepakowym (CN 1514 11 10), bez określenia jego przeznaczenia, nie stosuje się procedury zawieszenia poboru akcyzy, a obrót nie powinien odbywać się przy zastosowaniu instytucji składu podatkowego, czy zarejestrowanego wysyłającego. Wymieniony olej, którego przeznaczenie nie zostało określone na cele napędowe bądź opałowe, nie jest traktowany przez ustawę o podatku akcyzowym jako wyrób akcyzowy, a tym bardziej, jako wyrób akcyzowy, do którego stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy, a jego produkcja winna odbywać się w składzie podatkowym - w rozumieniu załącznika nr 2 do ustawy. Podatnik nie będzie oferował go, ani wykorzystywał na własne potrzeby jako samoistnego paliwa napędowego, czy opałowego lub jego domieszki. Zatem nie można uznać, że wyrób będzie przeznaczony do celów opałowych czy napędowych, a więc wyłączone jest stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy, a obrót nie powinien odbywać się przy zastosowaniu instytucji składu podatkowego, czy zarejestrowanego wysyłającego.

W ocenie Wnioskodawcy, import bądź sprzedaż surowego oleju rzepakowego (CN 1514 11 10) bez określenia jego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Przedmiotowy olej, którego przeznaczenie nie zostało określone na cele napędowe, bądź opałowe, nie jest traktowany przez ustawę jako wyrób akcyzowy, zatem jego obrót nie podlega podatkowi akcyzowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych - art. 86 ust. 2 ustawy.

Z kolei, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Natomiast biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych - art. 86 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z treścią poz. 8 załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do wyrobów akcyzowych zalicza się olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych, klasyfikowane do kodu CN ex 1514. W myśl objaśnień do załącznika ex – dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z opisu wniosku wynika, iż Spółka zamierza podjąć działalność w zakresie obrotu olejem rzepakowym surowym klasyfikowanym o kodzie CN 1514 11 10, przeznaczonym, między innymi, do zastosowań technicznych, spożywczych, bądź produkcji biokomponentów. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że olej rzepakowy nie będzie przez Spółkę stosowany jako samoistne paliwo, ani dodatek czy też domieszka do produkcji biopaliw. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii odpowiedzi na pytanie, czy opisany we wniosku olej będzie wyrobem energetycznym opodatkowanym akcyzą, a do jego obrotu będzie stosowana procedura zawieszenia poboru akcyzy.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. Zgodzić bowiem należy, iż przedmiotowy olej - jeżeli nie będzie przeznaczony do celów opałowych lub napędowych - nie będzie wyrobem akcyzowym (wyrobem energetycznym), a zatem nie będzie także podlegał akcyzie i kontroli przemieszczania wyrobów akcyzowych - procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawca zamierza zajmować się obrotem olejem rzepakowym surowym klasyfikowanym o kodzie CN 1514 11 10, który będzie służył do celów technicznych, spożywczych, bądź jako surowiec służący innemu podmiotowi do wytworzenia biopaliwa.

Zatem, nie można przyjąć, że to Wnioskodawca decyduje o bezpośrednim przeznaczeniu takiego oleju do celów opałowych, bądź napędowych. O takim przeznaczeniu decyduje bowiem dopiero producent biopaliw. Z powyższego wynika zatem, że Spółka zajmując się obrotem przedmiotowym olejem, i dostarczając go w tej postaci producentowi biopaliw, nie jest zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.