INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 30 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 30 grudnia 2008 r.) o pełnomocnictwo i brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący spółką komandytową i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej Spółka), zamierza sprzedać prawo własności nieruchomości, stanowiącej działkę gruntową zabudowaną budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym, dla której sąd prowadzi księgę wieczystą.

Nieruchomość ta została nabyta jako składnik majątkowy oddziału samodzielnie sporządzającego sprawozdanie finansowe, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, który to oddział w dniu 30 czerwca 2007 r. był przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej wspólnika komandytariusza, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. W tym dniu nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości na spółkę komandytową potwierdzone aktem notarialnym. W okresie posiadania nieruchomości Spółka nie ponosiła żadnych wydatków inwestycyjnych na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonująca aportu do spółki komandytowej, była właścicielem przedmiotowej nieruchomości od 20 grudnia 2000 r., kiedy wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będący osobami fizycznym, objęli nowe udziały w spółce kapitałowej pokryte wkładem rzeczowym w postaci m.in. przedmiotowej nieruchomości. W okresie od dnia 20 grudnia 2000 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ponosiła w trakcie użytkowania nakłady na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które nie przekroczyły 30% wartości początkowej i skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków (nakładów). Wartość początkowa budynku administracyjno-produkcyjno-magazynowego, wynikająca z ewidencji środków trwałych spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przed poniesieniem nakładów była równa 1 762 285 zł, a wydatki inwestycyjne wyniosły 74 608,94 zł netto w 2003 r. i 6 384,88 zł netto w 2006 r.

Przed wniesieniem aportem przedmiotowej nieruchomości do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnik spółki z o.o., będący osobą fizyczną, w dniu 22 stycznia 1996 r. dokonał w ramach współwłasności małżeńskiej zakupu prawa wieczystego użytkowania działki gruntu oraz prawa własności budynku, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, w związku i na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej w ramach własnego przedsiębiorstwa, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Podatek naliczony od ceny budynku został przez niego odliczony na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50), ponieważ nieruchomość była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z powyższym podatek naliczony nie wystąpił. W 1998 r. nastąpiło przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 ust. 1, korekta określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). W świetle powyższego, w sytuacji wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci oddziału, którego składnikiem majątkowym jest przedmiotowa nieruchomość, zastosowania nie znajduje przepis art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem zbycie przedsiębiorstwa nie skutkuje w sferze wcześniejszych odliczeń podatku dokonanych przez zbywcę (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), co jest zgodne z zasadą neutralności podatku od towarów i usług. W omawianym stanie faktycznym spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonująca wkładu niepieniężnego w postaci oddziału (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans (zbywca) do spółki komandytowej (nabywcy) nabyła tę nieruchomość w drodze wkładu niepieniężnego wspólników, którzy w zamian objęli udziały w spółce. Była to czynność zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie § 69 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 109, poz. 1245), który to przepis zwalniał od podatku od towarów i usług wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego, a zatem w związku z transakcją wniesienia wkładu niepieniężnego nie wystąpił podatek naliczony podlegający odliczeniu przez spółkę kapitałową.

Jednak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością poniosła w okresie posiadania nieruchomości wydatki inwestycyjne w 2003 r. i 2006 r., w wysokości nie przekraczającej 30% wartości początkowej, od których odliczyła podatek naliczony. Ewentualna korekta mogłaby zatem dotyczyć wydatków inwestycyjnych na nieruchomość poniesionych po 2006 r., czyli po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przewidujących konieczność dziesięcioletniej korekty w przypadku nieruchomości i pięcioletniej korekty w przypadku pozostałych środków trwałych, stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynność wniesienia oddziału, do której na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stosuje się przepisów ustawy, a zatem niepodlegająca opodatkowaniu, nie spowodowała jednak konieczności korekty podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych na podstawie art. 91 ust. 6 pkt 2 ww. ustawy, ponieważ to nabywca jest zobowiązany do stosownej korekty. Jeżeli zatem nabywca (spółka komandytowa) w dziesięcioletnim okresie korekty dotyczącym nieruchomości dokonuje sprzedaży zwolnionej, to na podstawie art. 91 ust. 6 w związku z ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ma obowiązek dokonania korekty po sprzedaży jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za miesiąc w którym nastąpiła sprzedaż. Jednak w stanie faktycznym dotyczącym wniosku, nakłady w 2006 r. wyniosły 6 384,88 zł netto i jako poniesione po dniu 1 czerwca 2005 r. nie przekraczające 15 000 zł są objęte rocznym okresem korekty, stosownie do art. 91 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, spółka komandytowa dokonując sprzedaży nieruchomości zabudowanej, którą nabyła w drodze wkładu niepieniężnego w postaci oddziału (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans, nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych w związku ze sprzedażą zwolnioną ze względu na nie przekroczenie limitu wartości początkowej 15 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym. Nieruchomość ta, jako składnik majątkowy oddziału samodzielnie sporządzającego sprawozdanie finansowe, była w 2007 r. przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej wspólnika komandytariusza – spółki z o.o. Wcześniej nieruchomość ta została wniesiona do spółki z o.o. przez osobę fizyczną na pokrycie jej udziałów w tym podmiocie.

Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem nieruchomości, a obecnie nieruchomość ta znajduje się w środkach trwałych Spółki. Zainteresowany nie ponosił też żadnych nakładów inwestycyjnych na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika jednak, że na przedmiotowej nieruchomości nakłady takie ponoszone były przez spółkę z o.o. w 2003 r. i 2006 r. Wysokość nakładów poniesionych w 2006 r. nie przekraczała 15 000 zł.

Wobec powyższego należy rozważyć kwestię dotyczącą obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu zakupów inwestycyjnych dotyczących przedmiotowej nieruchomości, będącej przedmiotem wkładu do spółki komandytowej.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego (…).

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

W art. 91 ust. 4-6 ustawy wskazano, iż w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a-d ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku VAT tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy – w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756), obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 30 listopada 2008 r. – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

W stanie prawnym obowiązującym na dzień wniesienia oddziału do spółki komandytowej, tj. na dzień 30 czerwca 2007 r. przepis art. 91 ustawy brzmiał – w ust. 3: korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

W art. 91 ust. 5 ustawy wskazano, iż korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu (ust. 6).

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8).

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 9 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym na dzień 30 czerwca 2007 r., w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

W art. 6 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wskazano, iż przepis art. 1 pkt 25 lit. a ma zastosowanie do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych od dnia wejścia w życie ustawy. Do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych po dniu 30 kwietnia 2004 r. lecz przed dniem wejścia w życie ustawy, mają zastosowanie przepisy art. 91 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym.

Natomiast przepis art. 92 ust. 2 ustawy w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r. brzmiał: w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, zobowiązanym do korekty podatku naliczonego byłaby Spółka komandytowa. Korekta dotyczyłaby tylko nakładów poniesionych w 2006 r., gdyż w przypadku nakładów inwestycyjnych, które miały miejsce przed dniem 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 163 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w odniesieniu do korekty stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Jednakże z uwagi, iż poniesione w 2006 r. nakłady nie przekraczały 15 000 zł, nie znajdzie tu zastosowania przepis art. 91 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, Spółka dokonując sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno-produkcyjno-magazynowym nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w myśl art. 91 ustawy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2009 r. ILPP2/443-968/08-4/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.