INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dotyczącym zaliczenia do przychodów Spółki wartości otrzymanego świadczenia pieniężnego (od ubezpieczyciela lub podwykonawcy) (pytanie oznaczone jako nr 2 w poz. 55 wniosku - druk ORD-IN) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dotyczącym zaliczenia do przychodów Spółki wartości otrzymanego świadczenia pieniężnego (od ubezpieczyciela lub podwykonawcy).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi transportowe, polegające na przewozie towarów, którymi są samochody. Usługi wykonuje zarówno własnymi środkami, jak i korzystając z podwykonawstwa innych firm transportowych.

Zdarza się, że podczas wykonywania usług dochodzi do powstania szkodyw przewożonym towarze. Zamawiający usługę (czyli klient) obciąża firmę kosztami usunięcia tych szkód poprzez wystawianie not obciążeniowych.

Następnie Spółka uzyskuje z tego tytułu odszkodowanie od ubezpieczyciela (jako że ubezpiecza przewożone mienie) lub obciąża podwykonawców kosztami likwidacji powstałych szkód. Uzyskiwane od ubezpieczyciela odszkodowanie nie pokrywa w pełni powstałej szkody, gdyż 10% jej wysokości stanowi udział własny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy koszty dotyczące wyrządzonych szkód powstałych podczas transportu towarów (samochody) należy traktować jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę od ubezpieczyciela lub od naszych podwykonawców z tytułu odszkodowań za omawiane szkody należy traktować jako nie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie.

Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Wnioskodawca wskazał we wniosku na przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy podatku dochodowym od osób prawnych i, odnosząc się do drugiego pytania, podniósł, że jego zdaniem przychody uzyskane przez firmę od ubezpieczyciela lub od jej podwykonawców z tytułu odszkodowań za omawiane szkody należy traktować jako nie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie zauważyć należy, że w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy ustawodawca wyłączył z przychodów, zwrócone inne wydatki nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podnieść należy, że niezaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów wynika bądź z ustawowego wyłączenia tego wydatku z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy (w tym np. zwrócone wydatki związane z zapłatą kar, odszkodowań i innych opłat o charakterze przymusowym) lub ze względu na brak związku wydatku z przychodem art. 15 ust. 1 powołanej ustawy.

Z kolei stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 22 powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej dotyczącej pytania pierwszego (Nr ITPB3/423-194/09/MK) w opisanym stanie faktycznym Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków dotyczących odszkodowań z tytułu wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej.

W konsekwencji, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a, nie zalicza się do przychodów otrzymanego odszkodowania, świadczenia pieniężnego (od ubezpieczyciela lub podwykonawcy) w kwocie odpowiadającej poniesionym wydatkom, które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych.

Przychodem będzie natomiast ewentualna nadwyżka otrzymanego świadczenia pieniężnego (świadczeń pieniężnych) nad poniesionymi kosztami dotyczącymi wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej.

Jeżeli Wnioskodawca poniósł wydatki, które zostały mu następnie zwrócone w formie wypłaconego świadczenia pieniężnego, odszkodowania to mamy do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków nie tylko pod względem ekonomicznym, ale również prawnym.

Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej – art. 363 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono – art. 361 § 2 ww. ustawy.

Jeżeli zatem świadczenie pieniężne uzyskane od ubezpieczyciela lub podwykonawcy obejmowało koszty dotyczące wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej to pod względem podatkowym może być ono uznane za zwrot poniesionych wydatków (kategoria kosztów obejmuje pojęcie wydatków), które nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych, i dlatego ich zwrot nie stanowi przychodu podatkowego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/7, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.