INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku opatrzonym datą 25 listopada 2008r. (data wpływu do Organu – 19 marca 2009r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów ze świadczenia przez radcę prawnego pomocy prawnej z urzędu na zlecenie sądu za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2009r. został złożony do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów ze świadczenia przez radcę prawnego pomocy prawnej z urzędu na zlecenie sądu za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 14 maja 2009r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 25 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest radcą prawnym. Prowadzi działalność gospodarczą w postaci indywidualnej kancelarii prawnej. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Za swoje usługi wystawia klientom faktury. Jest zobowiązany do świadczenia pomocy prawnej z urzędu, za co sąd wzywa go do wystawienia stosownej faktury za ww. usługi. Otrzymał z sądu zapłatę faktury w wartości netto po potrąceniu podatku dochodowego oraz kwoty podatku VAT. Sąd uznał, że czynności pomocy prawnej z urzędu wchodzą w zakres art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i to on powinien wystawić po zakończonym roku PIT-11, a wnioskodawca winien doliczyć dochody z tego tytułu do zeznania rocznego. W takiej sytuacji wnioskodawca posiada wystawioną fakturę VAT z działalności gospodarczej, z której to po jej zaewidencjonowaniu w KPiR powstanie podwójny podatek do zapłacenia.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy usługi pomocy prawnej z urzędu potwierdzone wystawioną fakturą VAT stanowią przychody z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i winny być ujęte w księdze przychodów i rozchodów...

Zdaniem wnioskodawcy, usługi pomocy prawnej z urzędu winny być opodatkowane tak jak i wszystkie usługi świadczone przez kancelarię w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Sąd winien zapłacić całą kwotę brutto faktury, którą należy zaewidencjonować w księdze przychodów i rozchodów oraz rejestrach VAT obliczając i odprowadzając do budżetu stosowne od niej podatki. W przeciwnym wypadku, gdy Sąd pobierze podatek, a faktura zostanie doliczona do przychodów, to jedna usługa zostanie opodatkowania dwukrotnie, co jest niezgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów jest m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. działalność wykonywaną osobiście, zdefiniowaną jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, której poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy iż, przychody m. in. radców prawnych otrzymywane z tytułu pomocy prawnej udzielanej na zlecenie sądu należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wiąże się stosownie do treści art. 41 ust. 1 tej ustawy, z obowiązkiem pobrania zaliczki na podatek dochodowy przez płatnika, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy przez Sąd.

W myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej w celu ustalenia dochodu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, ujmuje się jedynie koszty i przychody związane z tą działalnością.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jest radcą prawnym. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w postaci kancelarii prawnej. Dodatkowo na zlecenie sądu świadczy pomoc prawną z urzędu. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tytułu świadczenia pomocy prawnej na zlecenie sądów należy zawsze zaliczyć do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście, bez względu na fakt, czy wnioskodawca prowadzi i w jakim zakresie pozarolniczą działalność gospodarczą. Z uwagi na zaliczenie przychodów uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz ze świadczenia pomocy prawnej z urzędu na zlecenie sądów do odrębnych, autonomicznych źródeł przychodów, nie jest możliwe łączenie tychże przychodów oraz poniesionych w związku z ich uzyskaniem kosztów i ich wspólne opodatkowanie. Dlatego też przychodów oraz kosztów związanych ze świadczeniem pomocy prawnej z urzędu wnioskodawca nie może ujmować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.