INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 08 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 12 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabytego przez spadkobierców roszczenia o zapłatę wartości udziałów zmarłego wspólnika spółki z o.o. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabytego przez spadkobierców roszczenia o zapłatę wartości udziałów zmarłego wspólnika spółki z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

Mąż wnioskodawczyni był wspólnikiem w spółce z o.o. Zmarł w dniu 15 lipca 2008r. Umowa spółki stwierdza, że spadkobierca nie może wstąpić do spółki. Postanowienie to określa sposób spłaty spadkobierców wspólnika. Umowa stwierdza również, że udziały, których objąć po spadkodawcy nie można ulegają umorzeniu. W tej sytuacji spadkobiercy zmarłego ( żona i dwóch synów 3 latek i 6 latek) nabywają roszczenie o zapłatę.

W związku z tym zadano następujące pytanie:

Jaki podatek powinni zapłacić spadkobiercy w związku z tym roszczeniem...

Wnioskodawczyni uważa, że artykuł 183 § 1 Kodeksu spółek handlowych dopuszcza zaistniała sytuację i jest przepisem szczególnym do art. 922 Kodeksu cywilnego i pozostałych przepisów prawa spadkowego, gdyż opisuje pewna szczególną sytuację nie poruszaną w innych przepisach. Przed śmiercią spadkodawcy do jego praw majątkowych należały udziały w spółce z o.o. W momencie otwarcia spadku do jego masy powinny należeć owe udziały, jednakże z mocy art. 183 § 1 Kodeksu spółek handlowych ulegają one przekształceniu/okrojeniu w roszczenie o zapłatę. Postanowienie w umowie spółki jest jedynie konkretyzacją dyspozycji ze wspomnianego przepisu. Spadkodawca znał treść umowy i godził się na to, że spadkobiercy obejmą po nim roszczenie o zapłatę zamiast udziałów. Objęcie następuje z tytułu spadku, a nie w wyniku rozporządzenia inter vivos udziałami przez kogokolwiek. Gdyby spadkodawca chciał by było inaczej dokonałby stosownych czynności (testament) lub podjął kroki w zakresie jego uprawnień w spółce w celu zmiany umowy spółki. Tego nie uczynił. Ponadto roszczenie o wypłatę wartości udziałów w zamian za ich umorzenie lub zbycie mieści się w prawie wspólnika – spadkodawcy. Prawo to przeszło na spadkobierców lecz jedynie w części roszczenia o zapłatę w zamian za umorzenie ze względu na wspomniany art. 183 Kodeksu spółek handlowych. Nabycie roszczenia jest ściśle związane z otwarciem spadku, przedmiot uprawnienia pochodzi od spadkodawcy a podmiotem roszczenia jest spadkobierca. W związku z tym wnioskodawczyni uważa, że roszczenie nabyto z tytułu spadku i powinna zapłacić podatek od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Jak wynika z art. 925 i 924 ustawy Kodeks cywilny spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, a spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, że wnioskodawczyni wraz z synami jako spadkobiercy zmarłego męża i ojca nabyli roszczenie o zapłatę wartości udziałów zmarłego wspólnika spółki z o.o.

Z postanowień art. 183 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (D.U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) wynika, iż umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W tym przypadku umowa spółki powinna określać warunki spłaty spadkobierców niewstępujących do spółki, pod rygorem bezskuteczności ograniczenia lub wyłączenia.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wnioskodawczyni jako spadkobierczyni nabyła ww. roszczenie o zapłatę tytułem dziedziczenia i zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie tego roszczenia podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.