INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.05.2009 r. (data wpływu 01.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych z tytułu korzystania z praw autorskich do utworów muzycznych i słowno - muzycznych wypłacanych norweskiemu rezydentowi podatkowemu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych z tytułu korzystania z praw autorskich do utworów muzycznych i słowno - muzycznych wypłacanych norweskiemu rezydentowi podatkowemu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) ma siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa od osób prawnych mających siedzibę na terytorium Norwegii autorskie prawa majątkowe do korzystania z utworów muzycznych i słowno - muzycznych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W zamian za korzystanie z nabytych praw Wnioskodawca uiszcza tantiemy na rzecz podmiotów, od których nabył właściwe prawa. Tantiemy te obliczane są jako określony procent zysków osiąganych przez wnioskodawcę z eksploatacji nabytych przez niego praw. Wnioskodawca czerpie zyski z nabytych przez siebie autorskich praw majątkowych poprzez udzielanie licencji do korzystania z tych praw osobom trzecim mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Część wskazanych licencji udzielana jest za pośrednictwem stowarzyszenia autorów Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Norwegii z tytułu korzystania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno - muzycznych podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ...

Zdaniem Wnioskodawcy należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Norwegii z tytułu korzystania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno -muzycznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy przychodów z praw autorskich ustala się w wysokości 20% przychodów.

Art. 22a tej samej ustawy stanowi jednak, ze przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przypadku dokonywania wypłat należności licencyjnych na rzecz podmiotów mających siedzibę na terytorium Norwegii zastosowanie znajdzie umowa między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania zakresie podatków od dochodów i majątku, podpisania w Oslo dnia 24 maja 1977 r. Przepis art. 12 ust.3 wskazanej umowy stanowi: „Niezależnie od postanowień ustępu 2 należności licencyjne wypłacane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.”

Wobec braku definicji „dzieła artystycznego” zarówno w omawianej umowie międzynarodowej jak i w polskiej ustawie podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego znaczeniem potocznym. W powszechnym odbiorze przez wyrażenie „dzieło artystyczne” rozumie się natomiast m.in. utwór muzyczny lub słowno - muzyczny. Co za tym idzie w ocenie Wnioskodawcy użyte w art. 12 ust. 3 wskazanej wyżej umowy określenie „należności licencyjne wypłacone z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego do dzieła artystycznego” obejmuje m.in. należności licencyjne z tytułu korzystania z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno - muzycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym na wstępie stanie faktycznym spełnione są przesłanki zastosowania art. 12 ust. 3 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii. Tym samym, zgodnie ze wskazanym przepisem należności licencyjne wypłacone przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Norwegii nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.