INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009r. (data wpływu 27 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości Gminy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2009. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości Gminy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina przeznaczyła do sprzedaży nieruchomość zabudowaną budynkiem byłego gminnego przedszkola, istniejącym od kilkudziesięciu lat, o powierzchni użytkowej 388,95m² wraz z przynależnymi temu budynkowi działkami gruntu Nr o powierzchni ogólnej 0,3102 ha. Wymieniony budynek stanowi nieprzerwanie od 1990 roku własność Gminy, zaś przedtem stanowił własność Skarbu Państwa.

W planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość przeznaczona jest pod tereny składowania i magazynowania, z przeznaczeniem podstawowym pod zaplecza obsługi rolnictwa, zaplecza techniczne budownictwa, bazy służb komunalnych i transportowych, składy, magazyny, hurtownie oraz zakłady rzemiosła produkcyjnego.

Z danych księgowych Wnioskodawcy wynika, że zarówno przed wprowadzeniem w/w budynku do ewidencji środków trwałych, jak i w trakcie jego użytkowania wydatki poniesione przez Gminę na jego ulepszenie nie osiągnęły 30% jego wartości początkowej. Gmina nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ten budynek, a nadto użytkowała go w celu realizacji jej zadania własnego w zakresie opieki przedszkolnej.

W przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe ani kontrola podatkowa, jak również nie toczy się postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług – art. 43, tj. zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, planowana sprzedaż nieruchomości objęta jest zwolnieniem od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 i pkt 7 cytowanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Wskazać należy, iż w myśl art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa nieruchomość stanowi nieprzerwanie własność Gminy od 1990 roku, zaś wcześniej stanowiła własność Skarbu Państwa.

Wydatki poniesione przez Gminę na ulepszenie nieruchomości nie osiągnęły 30% jej wartości początkowej. Gmina nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ten budynek, a nadto użytkowała go w celu realizacji jej zadań własnych.

Reasumując, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż ww. budynku korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek będzie korzystała ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.