INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia w pełnej kwocie podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów osobowych oraz furgonetek - jest nieprawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do ich napędu - jest nieprawidłowe,
• obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu - jest nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku dostawy pojazdów użytkowanych co najmniej pół roku - jest nieprawidłowe,
#61485; stawki podatku obowiązującej do dostawy pojazdów użytkowanych w okresie krótszym niż pół roku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej kwocie podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów osobowych oraz furgonetek, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do ich napędu, obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu oraz stawki podatku obowiązującej do dostawy tych pojazdów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Planuje zakup nowych samochodów o wartości przekraczającej 3.500 zł, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które posłużą do celów demonstracyjnych. Samochody te nie zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych i traktowane będą jako towary handlowe. Przy zakupie samochodów odliczony zostanie podatek od towarów i usług w pełnej wysokości, jak również w trakcie korzystania z pojazdów odliczany będzie podatek od paliwa do tych samochodów. Samochody używane będą do jazd testowych dla klientów, a więc wykorzystywane będą w podstawowej działalności gospodarczej Spółki. Prowadzona będzie ewidencja jazd. Spółka planuje sprzedać samochody demonstracyjne przed upływem roku od ich zakupu, jednakże możliwe jest, że nie zostaną one w tym czasie sprzedane. W takim wypadku, nawet po upływie roku od ich zakupu, samochody demonstracyjne dalej traktowane będą jako towary handlowe, nie zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych i dalej będą używane jako samochody demonstracyjne. Sprzedaż takiego samochodu, bez względu na to, czy nastąpi w ciągu roku od dnia zakupu, czy po jego upływie, opodatkowana zostanie podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od samochodów nabywanych w celu ich odsprzedaży, które używane będą do tego czasu jako samochody demonstracyjne, można odliczyć pełną kwotę podatku od towarów i usług, czy tylko 60% wartości tego podatku, nie więcej jednak niż 6.000 zł...
2. Czy można odliczyć pełną wartość podatku od towarów i usług od paliwa do samochodów demonstracyjnych za okres od dnia ich zakupu do dnia ich odsprzedaży, przy założeniu, że w okresie tym będą one używane jedynie jako samochody demonstracyjne...
3. Jeżeli obowiązkiem jest wprowadzenie samochodów demonstracyjnych do ewidencji środków trwałych po upływie roku od ich zakupu, czy w takim wypadku konieczna będzie korekta podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu...
4. Czy odsprzedaż takiego samochodu będzie opodatkowana według stawki 23% i jaki wpływ ma na to kwestia, czy odsprzedaż ta będzie dokonana przed, czy po upływie roku od dnia nabycia tych pojazdów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym będzie odliczenie pełnej kwoty podatku, ponieważ nabyte pojazdy tylko czasowo używane są jako samochody demonstracyjne, jednak zasadniczo przeznaczone są do odsprzedaży. Pojazdy te nie przestają więc być traktowane jako towary handlowe. Spółka wskazała, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Dodała, że ust. 2 pkt 7 lit. a) omawianej regulacji przewiduje, iż art. 3 ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Spółka nadmieniła, że w myśl art. 4 ww. ustawy zmieniającej, w okresie od dnia wejścia jej w życie do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1. Wskazała, że z cytowanych regulacji wynika, iż prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do samochodów osobowych przysługuje wówczas, gdy paliwo to nabywane jest celem napędu pojazdów ściśle związanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dodała, że celem Jej działalności jest m.in. sprzedaż samochodów. Stwierdziła, iż nabycie samochodów z zamiarem ich odsprzedaży w ciągu roku od dnia zakupu jest działaniem związanym z działalnością, tak więc możliwe jest odliczenie całości „należnego” podatku od paliwa napędzającego te samochody w okresie od dnia rejestracji samochodów demonstracyjnych do dnia ich odsprzedaży.

Według Spółki, w przypadku samochodów demonstracyjnych używanych dłużej niż rok, które tracą walor towaru handlowego, stosuje się ograniczenia w możliwości odliczenia podatku do 60% jego wartości, jednakże w kwocie nie wyższej niż 6.000 zł, a co za tym idzie, konieczna jest korekta podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu tych samochodów do ww. wysokości.

Zdaniem Spółki, sprzedaż samochodu demonstracyjnego po upływie roku korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdziła, iż sprzedaż samochodów demonstracyjnych po pół roku a przed upływem roku powoduje, że takie samochody mają status towaru używanego zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy, jednakże nadal spełniają warunki do uznania ich za towary handlowe. W takiej sytuacji sprzedaż takiego samochodu nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (gdyż przy zakupie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego). Wskazała, że sprzedaż takiego samochodu - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - powinna być opodatkowana stawką podatkową 23%. Zaznaczyła, że sytuacja ta nie będzie jednak miała miejsca w przypadku odsprzedaży przed upływem 6 miesięcy od ich nabycia, gdyż samochód taki nie jest towarem używanym w świetle art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów osobowych oraz furgonetek,
• nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do ich napędu,
• nieprawidłowe - w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu,
• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku dostawy pojazdów użytkowanych co najmniej pół roku,
• prawidłowe - w zakresie stawki podatku obowiązującej do dostawy pojazdów użytkowanych w okresie krótszym niż pół roku.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z treścią art 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 analizowanego artykułu).

W świetle art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powołanych wyżej uregulowań prawnych wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie ma zastosowania m.in. w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 7 lit. a) omawianego artykułu, tj. gdy nabywane samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony są odprzedawane w związku z prowadzoną w tym zakresie działalnością podatnika. Użyte w tym przepisie sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika”, w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, ustawodawca wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest przeznaczenie danego samochodu osobowego lub pojazdu samochodowego do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne samochody, w przypadku których przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego, z ich odprzedażą przez podatnika. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy zmieniającej nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony są wykorzystywane również do celów innych niż odprzedaż. Jeżeli konkretne pojazdy zostały nabyte do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. w charakterze samochodów demonstracyjnych, czy zastępczych, to z tytułu ich nabycia podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, ale w wysokości 60%, nie więcej niż 6.000 zł. Odprzedaż tych samochodów nie jest bowiem ich podstawowym przeznaczeniem. Podstawowym przeznaczeniem tych pojazdów jest używanie ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast ich ewentualna późniejsza sprzedaż jest kwestią wtórną i nie ma wpływu na zmianę wysokości odliczenia podatku przy ich nabyciu, niezależnie od tego, czy będą sprzedawane przed, czy po upływie roku. Samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekarczającej 3,5 tony – choćby zakupiony z zamiarem dalszej odprzedaży – w momencie przeznaczenia go do użytkowania przez podatnika w charakterze samochodu demonstracyjnego, służącego do wykonywania jazd testowych lub w charakterze samochodu zastępczego, przestaje być traktowany jako towar handlowy, a staje się składnikiem majątku podatnika.

Również brzmienie powołanego uprzednio art. 4 ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, iż zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy. Nie ma on zatem zastosowania do m.in. samochodów (pojazdów) wykorzystywanych w sposób określony w ust. 2 pkt 7 lit. b tego artykułu, tj. przeznaczonych do odprzedaży.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Planuje zakup nowych samochodów o wartości przekraczającej 3.500 zł, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które posłużą do celów demonstracyjnych. Samochody te nie zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych i traktowane będą jako towary handlowe. Używane będą do jazd testowych dla klientów i prowadzona będzie ewidencja tych jazd. Spółka planuje sprzedać samochody demonstracyjne przed upływem roku od ich zakupu, jednakże możliwe jest, że nie zostaną one w tym czasie sprzedane. W takim wypadku, nawet po upływie roku od ich zakupu, samochody demonstracyjne dalej traktowane będą jako towar handlowy, nie zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych i dalej będą używane jako samochody demonstracyjne.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że jeżeli - jak wskazuje treść wniosku - przedmiotem nabycia będą samochody osobowe oraz furgonetki stanowiące inne pojazdy samochodowe o odpuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które będą wykorzystywane do jazd testowych dla klientów, to Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. W związku z tym, iż treść wniosku nie wskazuje, żeby pojazdy te spełniały wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ww. ustawy, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego określonego w fakturach VAT dokumentujących ich nabycie, zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 1 tej ustawy, bez względu na to, czy zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych, czy też będą stanowić towary handlowe, jak również kiedy zostaną zbyte przez Spółkę. Ponadto stosownie do brzmienia art. 4 ustawy zmieniającej - nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do ich napędu. Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu tych pojazdów.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

• nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (ust. 2 ww. artykułu).

Mając na uwadze treść powyższych przepisów należy stwierdzić, że dostawa pojazdów, które wykorzystywane będą przez Spółkę przez okres co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, wbrew stanowisku Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu stawką 23%, lecz będzie objęte zwolnieniem od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia. Natomiast zbycie tych pojazdów przed upływem pół roku będzie – jak słusznie stwierdzono we wniosku – opodatkowane 23% stawką podatku od towarów i usług.

Końcowo informuje się, że w zakresie kwestii, czy samochody nabyte i używane jedynie w celach demonstracyjnych można uznać za towar handlowy, przy założeniu, że kupowane są z zamiarem ich odsprzedaży przed upływem roku i od jakiej daty liczyć ten termin, wydano postanowienie nr ITPP2/443-1214b/12/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).