INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13.02.2009r. (data wpływu 23.02.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie roku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie roku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład budżetowy został zlikwidowany w celu zawiązania jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Miasta. Spółka „Miejski Zakład Komunikacji Spółka z o.o.” powstała na podstawie aktu notarialnego z dnia 26.05.2008r. Wg aktu notarialnego, kapitał zakładowy spółki wynosi 700.000zł i pokryty zostaje wkładem pieniężnym. W akcie notarialnym widnieje zapis, że rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy z tym, że pierwszy rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2009r. Wkład pieniężny przekazany został na rachunek bankowy spółki w dniu 15.09.2008r. i była to pierwsza fizyczna „transakcja”. Pierwsze skutki podatkowe powstały również we IX.2008r. w związku z odsetkami uzyskanymi od lokat na rachunku bankowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym ostatnim okresem roku obrotowego jest dla Spółki XII.2009r. i dlatego spółka nie będzie miała obowiązku dokonania wpłaty zaliczki na PDOP za XII.2008r. w wysokości zaliczki za m-c XI.2008r. ...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, opierając się o zapis z aktu notarialnego o kończącym się pierwszym roku podatkowym z dniem 31.XII.2009r oraz o ustawę o CIT art. 8 ust.1-2a, spółka traktując jako moment rozpoczęcia działalności uznała dzień wpłaty równowartości kapitału zakładowego na rachunek bankowy tj. 15.09.2008r. Jest to jednoznaczne z okresem drugiej połowy roku kalendarzowego, o której mówi się we wspomnianych wyżej artykułach ustawy o CIT, co pozwała na uznanie roku podatkowego rozpoczynającego się w drugiej połowie roku kalendarzowego a kończącego się 31.12.2009r.

W związku z powyższym ostatnim okresem roku obrotowego jest dla Spółki XII.2009r., dlatego nie będzie tu miało miejsca zastosowanie wpłaty zaliczki, na PDOP za XII.2008r. w wysokości zaliczki za m-c XI.2008r

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Rok podatkowy jest jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego w zakresie opodatkowania osób prawnych, albowiem jest on okresem rozliczeniowym. Jego długość, co do zasady, pokrywa się z rokiem kalendarzowym i wynosi 12 miesięcy. W art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) ustawodawca określa, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ust. 1-7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Natomiast na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku podjęcia działalności gospodarczej po raz pierwszy, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Z kolei art. 8 ust. 2a ww. ustawy, stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może też trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku w którym rozpoczęto działalność. Jak wynika z powyższego określenie "może trwać" oznacza, że podatnik ma wybór, a zgoda organu podatkowego nie jest wymagana.

Osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, a które przyjęły rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym, a rozpoczęły działalność w drugiej połowie roku mogą skorzystać z przyznanej przez ustawodawcę w ust. 2a ww. art. 8 możliwości wydłużenia pierwszego roku podatkowego.

W takiej sytuacji - jednorazowo - w zależności od podjętej decyzji - pierwszy rok podatkowy będzie trwał do końca roku kalendarzowego, w którym rozpoczęto działalność albo ulegnie przedłużeniu do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie rozstrzyga wprost jak należy rozumieć pojęcie „rozpoczęcia działalności”, w ślad za art. 12 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U.2002, nr 76, poz.694 ze zm.) przyjąć należy, iż dniem rozpoczęcia działalności będzie w tym przypadku dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że:

1. umowa Spółki podpisana została w dniu 26.05.2008r.
2. wkład pieniężny wniesiono w dniu 15.09.2008r.
3. wpisu do rejestru przedsiębiorców dokonano w dniu 20.11.2008r.
   
   

W świetle powyższego, Spółka podjęła działalność z dniem wpływu na rachunek bankowy spółki środków pieniężnych tytułem wkładu na kapitał podstawowy, czyli w drugiej połowie roku kalendarzowego. Z treści umowy Spółki wynika, że wybrała ona rok obrotowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym a pierwszy rok obrotowy kończy się dnia 31.12.2009 r. Ponieważ w akcie założycielskim brak jest zapisu o przyjęciu innego okresu rozliczeniowego dla celów podatkowych, uwzględniając treść art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości, należy przyjąć, iż rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Zgodnie bowiem z powołanym art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości, przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. (...) Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Reasumując, pierwszym rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest okres od 15 września 2008r. do 31 grudnia 2009r. W zaistniałej sytuacji Spółka nie ma obowiązku uiszczania zaliczki za grudzień 2008r. w wysokości zaliczki za listopad 2008r., ponieważ nie jest on ostatnim miesiącem jej roku podatkowego. Obowiązek, o którym mowa w art. 25 ust.1a zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy zaliczki za ostatni miesiąc, która jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego (...), w tym przypadku dotyczy on zaliczki za grudzień 2009r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.