INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30.01.2009 r. (data wpływu 02.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.02.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1992 r. mąż Wnioskodawczyni uzyskał prawo lokatorskie do mieszkania, w którym zamieszkali razem z dziećmi. W grudniu 2005 r. nastąpiło przekształcenie prawa lokatorskiego w prawo własnościowe na oboje małżonków. We wrześniu 2006 r. mieszkanie zostało sprzedane. Przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wyniósł 88.000 zł. Środki te w całości małżonkowie przeznaczyli na budowę domu mieszkalnego, którą rozpoczęli w 2005 r. Małżonkowie zaciągnęli kredyt na budowę domu. Dom powstał na działce, którą mąż Wnioskodawczyni otrzymał darowizną od swojej matki. Wnioskodawczyni wskazuje, iż z powodu niewiedzy i natłoku obowiązków związanych z budową nieruchomości mąż strony nie rozszerzył własności działki na Wnioskodawczynię, w związku z tym strona nie może rozliczyć się z przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania. Obecnie Urząd Skarbowy żąda, aby Wnioskodawczyni zapłaciła 10% kwoty od 44.000 zł plus odsetki. Strona uważa, iż jest to decyzja krzywdząca, gdyż przekazała pieniądze ze sprzedaży mieszkania na budowę domu. Wnioskodawczyni podkreśla, iż razem z mężem posiadają faktury na kwotę 91.987,37 zł (uznane przez Urząd Skarbowy). Tak więc zdaniem Wnioskodawczyni powyższa kwota w całości pokrywa przychód jaki Wnioskodawczyni uzyskała wraz z mężem ze sprzedaży mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Gdyby teraz mąż Wnioskodawczyni aktem notarialnym przekazał jej prawo własności do działki i domu, to czy wówczas wydatki udokumentowane powyższymi fakturami uznane byłyby jako rozliczenie przychodu ze sprzedaży mieszkania...

Zdaniem Wnioskodawczyni udokumentowana przez małżonków kwota 91.9887,37 zł powinna w całości pokryć przychód, jaki uzyskali ze sprzedaży mieszkania. Wnioskodawczyni podkreśla, iż zarobki małżonków nie są wysokie. Obecnie kwota podatku plus odsetki to połowa rocznego dochodu strony, który prawie w całości pokrywa spłatę kredytu zaciągniętego przez nią i męża w Banku na budowę domu, w którym mieszkają z dziećmi. Małżonkowie nadal są małżeństwem, spłacają kredyt, razem rozliczają się wspólnie z Urzędem Skarbowym, a więc dlaczego w tym przypadku mają rozliczać się osobno. Małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, ponosząc przy nim wspólne wydatki. Strona podkreśla, iż budowa domu kosztowała małżonków wiele wyrzeczeń, a suma jaką żąda Urząd Skarbowy to bardzo poważna kwota w budżecie domowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) – c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych związanych z nieruchomościami, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31.12.2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.01.2007 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Do kosztów odpłatnego zbycia zaliczyć można np. opłatę notarialną, opłatę skarbową, opłatę sądową, koszty pośrednika zajmującego się obrotem nieruchomości.

Stosownie do art. 28 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatek od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10 % uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba, że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód ze sprzedaży wyda na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  
  

W przypadku nie wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) wówczas, stosownie do treści art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż wraz z małżonkiem sprzedała we wrześniu 2006 r. własnościowe mieszkanie, a środki uzyskane z tej transakcji w kwocie 88.000 zł w całości przeznaczyli na budowę domu mieszkalnego, którą rozpoczęli w 2005 r. Dom powstał na działce, która mąż Wnioskodawczyni otrzymał darowizną od swojej matki. Wnioskodawczyni wskazuje, iż z powodu niewiedzy i natłoku obowiązków związanych z budową przedmiotowej nieruchomości mąż nie rozszerzył własności działki na stronę.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

A zatem skoro grunt stanowi własność małżonka Wnioskodawczyni, to i budynek, który został na nim wybudowany stanowi jego własność.

Natomiast dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie nieruchomości do majątku wspólnego poprzez rozszerzenie wspólności majątkowej będzie mogło stanowić podstawę do zastosowania przez Wnioskodawczynię zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

W świetle powyższego przepisu jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Jednakże podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. – jest fakt wydatkowania, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, przychodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe czyli m. in. na budowę domu.

W rozpatrywanej sprawie nie można uznać, że Wnioskodawczyni jest właścicielem lub współwłaścicielem przedmiotowego gruntu wraz z budynkiem. Strona jedynie środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zainwestowała w budowę domu na działce stanowiącej własność męża. W chwili obecnej Wnioskodawczyni ma dopiero zamiar poprzez umowę rozszerzającą zawartą w formie aktu notarialnego stać się współwłaścicielem przedmiotowej działki, jak i budynku.

Skoro sprzedaż własnościowego lokalu mieszkalnego nastąpiła we wrześniu 2006 r., to upłynął już dwuletni termin, w którym Wnioskodawczyni winna wydatkować przychód uzyskany z tego tytułu na własne cele mieszkaniowe. A zatem zawarcie umowy rozszerzającej współwłasność małżeńską nie wpłynie na sposób opodatkowania przychodów z tytułu zbycia własnościowego lokalu mieszkalnego, czyli z możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Rozpatrując natomiast kwestię zastosowania zwolnienia w przypadku odpłatnego zbycia np. lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność obojga małżonków, istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie.

Stosownie bowiem do treści art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. W przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ww. ustawy, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowania.

Skoro więc każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, to również warunki zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r., należy rozpatrywać odrębnie dla każdego małżonka. Tym samym, każdy z małżonków może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli spełnia warunki do jego zastosowania.

Zatem złożenie przez małżonków oświadczenia o zamiarze wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na cele mieszkaniowe oznacza zamiar wydatkowania tego przychodu, w części przypadającej na każdego z nich.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż pomimo otrzymania od męża w formie aktu notarialnego prawa własności do działki i domu, udokumentowane przez Wnioskodawczynię wydatki w kwocie 44.000 zł nie mogą zostać uznane jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni w rozpatrywanej sprawie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek wysokości 42 zł, opłata w wysokości 2 zł dokonana w dniu 30.01.2009 r. będzie zwrócona, na wskazany adres zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.