INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży odzyskanych materiałów rozbiórkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży odzyskanych materiałów rozbiórkowych.

W przedmiotowym wniosku, oraz ww. piśmie uzupełniającym, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Odzyskał Pan materiały rozbiórkowe (cegła, stal dwuteowa, tarcica) z rozbieranych obiektów budowlanych 50-letnich i starszych. Rozbiórek dokonał Pan w 2004 r. Materiały rozbiórkowe od chwili nabycia w roku 2004 nie były użytkowane, lecz wyłącznie składowane. Ww. materiały stanowią towary handlowe, które ma Pan zamiar zbyć.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż materiału rozbiórkowego 30-letniego, nabytego bez podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu tym podatkiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego w polu 47 części D wniosku przepis art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż tak starych materiałów rozbiórkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy określono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazano, iż w wyniku przeprowadzonych w 2004 r. rozbiórek obiektów budowlanych 50-letnich i starszych, odzyskał Pan materiały w postaci cegieł, stali dwuteowej i tarcicy. Towary te nabyto bez podatku od towarów i usług. Nie były one użytkowane przez Pana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, lecz podlegały magazynowaniu. Zatem pozyskane materiały stanowią dla Pana towary handlowe, bowiem zostały one odzyskane (nabyte) z rozbieranych obiektów budowlanych w celu późniejszej ich odsprzedaży.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej, nie przewidują stosowania w odniesieniu do dostawy towarów odzyskanych z rozbieranych obiektów budowlanych wyłączenia z opodatkowania lub zwolnienia od podatku. Zatem na podstawie ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, dostawa odzyskanych materiałów rozbiórkowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje wiek pozyskanych przez Pana towarów. Ponadto zauważyć należy, iż wskazany w treści wniosku przepis art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy towarów używanych, rozumianych jako ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Dostawa takich towarów używanych - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - korzysta ze zwolnienia od podatku, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe towary nie były przez Pana, jako podatnika, używane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, lecz wyłącznie składowane w celu późniejszej odsprzedaży. Stwierdzić zatem należy, że sprzedaż uprzednio odzyskanych materiałów rozbiórkowych, nie będzie korzystać z powyższego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.