INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3.11.2008 r. (data wpływu 9.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wniesienia do spółki prawa do znaku towarowego w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest:

• nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2, tj. przyjętej metody określenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego,
• prawidłowe w zakresie pytania nr 1, tj. momentu rozpoczęcia amortyzacji prawa do znaku towarowego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego oraz momentu rozpoczęcia amortyzacji tego prawa wniesionego przez spółkę w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do nowozakładanej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. zajmuje się świadczeniem usług doradztwa personalnego i pośrednictwem pracy. Spółka zamierza wnieść zorganizowaną część prowadzonego przedsiębiorstwa w formie aportu do nowozakładanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przeniesiona zostanie zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiąca cały majątek ruchomy spółki, wszelkie prawa i obowiązki wynikając z umów cywilnoprawnych, pozwolenia i koncesje oraz znaczna część pracowników. W skład opisanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzi również prawo z rejestracji znaku towarowego słowno - graficznego, zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym RP, pod którym Spółka obecnie prowadzi swoją działalność. Znak ten w toku długoletniej owocnej działalności gospodarczej Spółki, został odpowiednio wypromowany i obecnie stanowi znaczną wartość finansową na rynku, pomimo, że w ewidencji środków trwałych Spółki nie przypisana jest mu aktualnie żadna wartość. Spółka dokonała jednak wyceny wartości rynkowej tego znaku, która została sporządzona przez biegłego rzeczoznawcę. Wyceniając wartość aportu wnoszonego do nowoutworzonej spółki, Spółka zamierza przyjąć wartość wyceny rynkowej przedmiotowego znaku towarowego jako kwotę, o którą zostanie podwyższona wartość wnoszonej aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przewiduje się również, że nowoutworzona spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - również od wartości rynkowej znaku towarowego, ustalonej w opisany powyżej sposób przez biegłego rzeczoznawcę.

Spółka zadała pytania:

1. Z jaką datą nowoutworzona spółka, do której wniesiony został aport obejmujący prawo z rejestracji znaku towarowego, będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od owego nabytego w formie aportu prawa do znaku towarowego...
2. Jaka będzie w nowoutworzonej spółce z o.o. wartość początkowa przedmiotowego znaku towarowego, wniesionego aportem wraz z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa...
   
   

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1:

Nowoutworzona spółka, do której wniesiony zostanie aport obejmujący prawo z rejestracji znaku towarowego, będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nabytego w tej formie prawa do znaku towarowego od miesiąca następującego po skutecznym nabyciu znaku towarowego, a więc miesiąca następującego po miesiącu, w którym Sąd Rejestrowy wydał postanowienie o zarejestrowaniu podwyższenia kapitału zakładowego nowoutworzonej spółki o wartość aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi również prawo z rejestracji znaku towarowego. W tym względzie nie ma znaczenia data ujawnienia nowoutworzonej spółki jako właściciela znaku towarowego w Urzędzie Patentowym RP.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2:

W nowoutworzonej spółce z o.o. wartością początkową znaku towarowego, wniesionego aportem wraz z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, będzie - zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jego wartość rynkowa, ustalona na podstawie wyceny powoływanego wyżej biegłego rzeczoznawcy, przyjęta na dzień wnoszenia aportu do nowoutworzonej spółki i wymieniona w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego nowoutworzonej spółki. Od takiej wartości nowoutworzona spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Natomiast na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 organ podatkowy potwierdza stanowisk Spółki przedstawionego do tego pytania w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ordynacji Podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Podmiot wnoszący do spółki środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część, jako wkład niepieniężny, powinien - dla potrzeb amortyzacji składników majątku trwałego - ustalić ich wartość początkową.

W zależności od tego, czy aport ma postać pojedynczych rzeczy lub praw, czy też jednolitą całość, będącą przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią, ustawodawca ustalił różne metody określania wartości początkowej.

Zasada ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wnoszonych do spółki w innej postaci niż jako składniki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, zostały określone w przepisach art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - u.p.d.o.p.

Inna metoda ustalania wartości początkowej środków trwałych musi być zastosowana w przypadku, gdy przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo (art. 4a pkt 3) lub jego zorganizowana część (art. 4a pkt 4).

W przypadku gdy do spółki zostanie wniesiony wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonego przedsiębiorstwa lub jego części.

Jeżeli jednak składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio art. 16g ust. 10 u.p.d.o.p., a to oznacza, że łączna wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wnoszonych do spółki właśnie w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jest wyznaczana:

1. sumą wartości rynkowej tych składników majątku (aktywów - w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), pomniejszoną o przejęte długi, funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, jeżeli długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia) - w przypadku gdy występuje dodatnia wartość firmy;
2. różnicą między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 16g ust. 3 i 5 u.p.d.o.p., albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych (w powyższym znaczeniu), niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku gdy nie występuje dodatnia wartość firmy.
   
   

Zatem, o tym, która z zaprezentowanych powyżej metod ustalania wartości początkowej środków trwałych, powinna zostać zastosowana, decyduje to, czy w konkretnym przypadku wystąpi dodatnia wartość firmy. Określenie wartości początkowej firmy zawiera art. 16g ust. 2 u.p.d.o.p., natomiast ceny nabycia – art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p.

Ustalając wartość początkową składników majątku wniesionych do spółki w formie wkładu niepieniężnego (zarówno jako „samodzielne” środki trwałe i wartości niematerialne, jak i w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części), podatnicy zobowiązani są do odpowiedniego stosowania zasad przewidzianych w art. 14 u.p.d.o.p., a w szczególności:

• reguł ustalania wartości rynkowej – art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p.
• procedury związanej z występującą różnicą między ceną (wartością) określoną w umowie a wartością rynkową – art. 14 ust. 3 u.p.d.o.p.
  
  

Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że prawo do znaku towarowego jednostka aportująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa wypracowała we własnym zakresie. Spółka podała, że znak ten w toku długoletniej owocnej działalności gospodarczej Spółki, został odpowiednio wypromowany i obecnie stanowi znaczną wartość finansową na rynku, pomimo, że w ewidencji środków trwałych Spółki nie przypisana jest mu aktualnie żadna wartość.

W celu określenia wartości początkowej środków trwałych pozyskanych w drodze aportu zastosowanie mogą znaleźć jak wskazano powyżej przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 lub art. 16g ust. 10a w związku z ust. 9 albo ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania właściwego przepisu decydujące znaczenie ma przedmiot aportu, a gdy jest nim przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część – fakt ujęcia lub nieujęcia składników majątku w ewidencji środków trwałych podmiotu wnoszącego aport.

Z art. 16g ust. 10a ustawy wynika, że jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie stosuje się odpowiednio ust. 10, czyli łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1. suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
2. różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
   
   

Reasumując, w sytuacji gdy składnik aportu nie był wprowadzony do ewidencji podmiotu wnoszącego aport – jego wartość początkową ustala się według zasad przewidzianych w art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku praw do znaków towarowych, które nie były wprowadzone do ewidencji Spółki wnoszącej aport, Spółka otrzymująca aport będzie uprawniona do wykazania takich składników majątku, ustalenia ich wartości oraz ich amortyzacji dla celów podatkowych stosownie do treści powyższego przepisu.

W związku z tym, aby ustalić wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji wnoszącego aport, należy wyliczyć wartość firmy.

Przy jej obliczaniu należy ustalić wartość rynkową wszystkich składników majątku. Wynika to z literalnego brzmienia art. 16g ust. 2 ustawy, który stanowi, że wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, z dnia kupna albo wniesienia do spółki.

W przypadku, gdy z powyższego wyliczenia uzyska się dodatnią wartość firmy, wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji spółki aportującej stanowić będzie ich wartość rynkowa, ustalona na dzień wniesienia wkładu.

W przypadku natomiast, gdy nie powstanie dodatnia wartość firmy, powstałą z powyższego wyliczenia wartość należy pomniejszyć o wartość netto składników(wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne), które nie mogą ulec przeszacowaniu. Jeżeli wynik tej operacji będzie dodatni, to kwota powstała z takiego wyliczenia będzie stanowić wartość początkową praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji. W przypadku, gdy z wyliczenia otrzymamy wartość ujemną, wówczas wartość początkowa praw do znaków towarowych nieujętych w ewidencji wyniesie zero.

Organ podatkowy nadmienia, że zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
  
  

A zatem, jak wynika z treści wyżej przytoczonego przepisu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwość zaliczenia prawa do znaku towarowego w poczet podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

• prawo to zostało przez podatnika nabyte,
• nadaje się do gospodarczego wykorzystywania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres jego używania przekracza rok,
• wykorzystywane jest przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.
  
  

Dla oceny skuteczności nabycia prawa do znaku towarowego jak również możliwości jego gospodarczego wykorzystywania sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.).

Jednocześnie organ podatkowy, pragnie zauważyć, iż regulacje art. 14a-14d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego. Ponadto, w trybie przepisów Ordynacji podatkowej, odnoszących się do interpretacji prawa, organ podatkowy nie jest uprawniony do interpretacji przepisów prawa innego niż podatkowe. Tym samym organ podatkowy przyjmuje za Podatnikiem, iż nabyta wraz ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa wartość niematerialna i prawna, może być faktycznie uznana za prawo do znaku towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 2 uznaje się za nieprawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.