INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 stycznia 2009 r.) uzupełnionym w dniach 10 i 16 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy koszty administracyjne ponoszone przez Spółkę na podstawie wystawionej przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną faktury z tytułu usług administrowania, kształtują dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy koszty administracyjne ponoszone przez Spółkę na podstawie wystawionej przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną faktury z tytułu usług administrowania, kształtują dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismami z dnia 25 lutego 2009 r. i 11 marca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia.
Braki formalne uzupełniono w dniach 10 i 16 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej 28 września 2008 r. Zezwolenia udzielono w oparciu o ustawę z dnia 20 października 1994 o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 nr 42 poz. 274) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej.

Zezwolenia udzielono na prowadzenie działalności w zakresie:

1. produkcji maszyn (kombajnów hydraulicznych i elektrycznych o różnych parametrach), urządzeń górniczych oraz podzespołów i części do tych wyrobów;
   
2. sprzedaży wyrobów wymienionych w pkt a);
   
3. usług w zakresie napraw gwarancyjnych i nie objętych gwarancją w stosunku do produkowanych przez siebie i sprzedawanych maszyn i urządzeń;
4. remontów i modernizacji maszyn i urządzeń górniczych wykonywanych jako usługi na materiałach powierzonych;
5. produkcji konstrukcji metalowych;
6. usług obróbki metali i nakładania powłok na metale oraz w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych.
   
   

Wyroby objęte zakresem wykonywanej działalności mogą być wytwarzane zarówno z materiałów, części i podzespołów wyprodukowanych w specjalnej strefie ekonomicznej, jak i poza jej obszarem oraz z materiałów i części nabywanych od podmiotów trzecich. Wnioskodawca będzie ponadto nabywał, w drodze odkupu, części i podzespoły używanych maszyn i urządzeń, które będą podlegały ocenie w zakresie kontroli jakości pod kątem możliwości odzyskania (w wyniku wyczyszczenia, przetworzenia itd.) i ponownego użycia do produkcji wyrobu finalnego. Spółka podkreśla, że części i podzespoły możliwe do odzyskania w wyniku demontażu odkupionych, zużytych maszyn stanowić będą materiał do produkcji, który z uwagi na specyfikę działalności, może przedstawiać jakąkolwiek wartość rynkową w zasadzie wyłącznie z punktu widzenia wnioskodawcy. Wynika to z faktu, że każdy kombajn cechuje się własną specyfiką. Mimo, że składa się z pewnych elementów podstawowych, które mają charakter powtarzalny, a także należy do danego typu kombajnów, produkowany jest na konkretne zamówienie, określające wymagane parametry i wyposażenie, umożliwiające mu efektywną i bezpieczną pracę w określonych warunkach geologicznych i technicznych oraz zapewniające niezbędne parametry wydobycia (moc, prędkość posuwu, itp.).

Inwestycja, na którą uzyskano pozwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej polega na rozbudowie i modernizacji istniejącego przedsiębiorstwa. Zarówno modernizacja przedsiębiorstwa, jak i jego rozbudowa stanowią niezbędny etap planowanej inwestycji. Doposażenie istniejącej części przedsiębiorstwa w nowe maszyny i urządzenia oraz zastosowanie nowoczesnych i unikalnych technologii pozwoli na zapewnienie najwyższej jakości oraz konkurencyjności produkowanych maszyn, które ze względu na przeznaczenie do pracy pod ziemią muszą spełniać surowe standardy jakości i bezpieczeństwa, w tym posiadać dopuszczenia WUG. Obejmująca natomiast drugą część inwestycji rozbudowa zakładu, stanowić będzie uzupełnienie procesu produkcyjnego i wdrożenie nowoczesnych rozwiązań, które umożliwią nie tylko wytwarzanie produktów o znacznie lepszych właściwościach i parametrach niż dotychczasowe, ale w przyszłości także produkcję wyrobów, które mogą docelowo znaleźć zastosowanie w niedostępnej dotąd branży i zapewnić nowe rynki zbytu. Ta część inwestycji z uwagi na swój charakter pozostaje w ścisłym związku z modernizacją zakładu, stanowiąc jej uzupełnienie. Wynika to z faktu, że produkcja maszyn i urządzeń górniczych odbywa się w ciągu technologicznym, złożonym ze ściśle ze sobą powiązanych elementów. Planowane modernizacja i rozbudowa zakładu doprowadzić mają do stworzenia, na bazie istniejącego, nowoczesnego ciągu technologicznego, obejmującego całość procesu produkcji.

Realizacja przez Spółkę inwestycji na istniejącym zakładzie, wiąże się z tym, iż wnioskodawca w działalności objętej zezwoleniem będzie korzystała z istniejących zapasów tj. produkcja w toku, materiały, części i podzespoły. Zapasy te będą wykorzystywane jako półprodukty, z których w ramach działalności prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostanie wytworzony wyrób końcowy. W takiej sytuacji produkt finalny zostanie wytworzony już na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w okresie obowiązywania zezwolenia i na jego podstawie.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością ma zobowiązania i należności wynikające z działalności objętej zezwoleniem a powstałe przed uzyskaniem zezwolenia. Te należności i zobowiązania mogą skutkować powstaniem u wnioskodawcy różnic kursowych czy odsetek związanych z ich nieterminową zapłatą. W związku z opisanymi wyżej okolicznościami, celem umożliwienia zidentyfikowania należności, zobowiązań i zapasów pochodzących z działalności prowadzonej przed włączeniem zakładu do specjalnej strefy ekonomicznej i uzyskaniem zezwolenia, wnioskodawca wyodrębnił rachunek, który będzie właściwy dla rozliczania zobowiązań i należności wynikających z działalności sprzed objęcia zezwoleniem.

Wnioskodawca wskazuje przepisy:

• art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwana dalej updop),
• art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych,
• § 5 i 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (zwane dalej rozporządzeniem), dotyczące działalności w specjalnej strefie ekonomicznej jako podlegające interpretacji w przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, że przepisy te regulują wprost kwestie wpływające na opodatkowanie i jego wysokość w przypadku przedsiębiorcy działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
  
  

Zdaniem Spółki możliwość uzyskania indywidualnej informacji w sprawie będącej przedmiotem wniosku potwierdzają wyroki WSA: w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Rz633/06 oraz w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 sygn. akt. III SA/Wa 1737/07.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty administracyjne ponoszone przez spółkę na podstawie wystawionej przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną faktury z tytułu usług administrowania, kształtują dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7)

Zdaniem Spółki zwolnienie dochodów z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej reguluje przepis art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, stosownie do treści którego dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Zasady, o których mowa powyżej zostały zawarte w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w myśl którego wolne od podatku są dochody, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Jednocześnie przepis art. 17 ust. 4 powołanej powyżej ustawy stanowi, że zwolnienie, o którym mowa powyżej przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zwolnieniu podatkowemu podlegać będą zatem nie tylko przychody i związane z nimi koszty ich uzyskania, będące bezpośrednio wynikiem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej innej działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia. Będą one bowiem w bezpośrednim związku z działalnością wykonywaną na terenie strefy. Należy zatem uznać, iż koszty jakie spółka ponosi w związku z fakturą wystawioną przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną wpływają na ustalenie dochodu zwolnionego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w dniu 28 września 2008 r. W związku z powyższym do tego zezwolenia ma zastosowanie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r., Zarządzającym strefą jest Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. Do zadań zarządzającego należy prowadzenie - zgodnie z planem rozwoju strefy (...), regulaminem strefy, (...), oraz przepisami prawa - działań zmierzających do rozwoju działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, (...).

Jeżeli zatem Spółka będzie obciążana przez zarządzającego kosztami administrowania, określonymi w ww. dokumentach regulujących zasady prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, związanymi z możliwością wykonywania przez Spółkę działalności określonej w zezwoleniu, koszty te stanowić będą koszty uzyskania przychodów wpływające na ustalenie dochodu z działalności gospodarczej zwolnionego na podstawie wyżej powołanego przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki odnośnie pytania oznaczonego we wniosku Nr 7 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.