INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług doradztwa informatycznego dla niemieckiej firmy, polegające na uczestnictwie w projekcie wdrożenia hurtowni danych X. Ze względu na harmonorgam projektu i konieczność szybkiej reakcji w wypadku ewentualnych problemów konieczna jest obecność Wnioskodawcy w siedzibie kontrahenta (Hamburg). Usługi tej nie może wykonywać zdalnie (na odległość) ze względu na bezpieczeństwo danych. Jako miejsce prowadzenia działalności Wnioskodawca zgłosił miejsce swojego zamieszkania, jednak w związku z koniecznością częstych i nagłych wyjazdów Zainteresowany wynajął mieszkanie w Hamburgu (Niemcy), gdzie służbowo spędza większość dni w miesiącu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty wynajmu mieszkania za granicą Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja kosztów uzyskania przychodu została zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jak podaje Wnioskodawca wydatki związane z wynajęciem mieszkania nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy, w związku z tym o możliwości ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów będzie decydował związek z uzyskiwanym przychodem.

Wynajęcie mieszkania w Hamburgu jest bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodu i zabezpieczeniem źródła tego przychodu. w Hamburgu Wnioskodawca przebywa wyłącznie w celu wykonania usługi dla niemieckiego kontrahenta i aby wykonać tą usługę, musi zapewnić sobie noclegi w tym miejscu. Wynajęcie mieszkania pozwala mu na minimalizowanie czasu reakcji (możliwości natychmiastowego przyjazdu do siedziby klienta, brak konieczności szukania hotelu) dzięki czemu rośnie wiarygodność Wnioskodawcy u klienta.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykazując zaangażowanie zwiększa także swoje szanse na dalszą współpracę z tą firmą.

Jak wskazuje Zainteresowany, wynajęcie mieszkania ma również uzasadnienie ekonomiczne. Średnia cena za noc w hotelu w Hamburgu to ok. 80-100 euro, natomiast koszt wynajmu mieszkania to 1200 euro miesięcznie. Po przemnożeniu ceny za hotel przez liczbę dni, w których Wnioskodawca przebywa za granicą, koszt noclegów w hotelu jest wyższy niż przy wynajętym mieszkaniu. Dodatkowo, w przypadku pilnych wyjazdów często nie ma możliwości znalezienia miejsca w hotelu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na wynajem mieszkania w Niemczech są kosztem uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki jakie Wnioskodawca będzie ponosił na wynajem mieszkania za granicą w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w okresie wykorzystywania tego mieszkania na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zwraca się jednakże uwagę na konieczność właściwego udokumentowania przedmiotowych wydatków tj. na podstawie faktur bądź rachunków. Natomiast w przypadku, kiedy usługi wynajmu świadczy osoba fizyczna, która nie wystawia faktur bądź rachunków, wówczas koszt związany z wynajęciem noclegu może być potwierdzony innym dowodem zapłaty czynszu wynikającego z zawartej umowy, o ile spełniać będzie powyższe warunki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.