INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2009r. (data wpływu 16 marca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2009r. (data wpływu 10 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uprawnienia do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z prowadzoną działalnością statutową, polegającą na renowacji zabudowań Klasztoru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uprawnienia do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z prowadzoną działalnością statutową, polegającą na renowacji zabudowań K. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2009r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 marca 2009r. znak: IBPP4/443-279/09/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Klasztor jako kościelna osoba prawna prowadzi działalność statutową, jak również działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza dotyczy oferowania usług noclegowych i gastronomicznych dla turystów i pielgrzymów oraz sprzedaży pamiątek i dewocjonaliów dla pielgrzymów i turystów. Prowadzi również działalność polegającą na wynajmie pomieszczeń jak również działalność wydawniczą polegającą na wydawaniu „Miesięcznika J.”. Klasztor w ramach działalności statutowej złożył wniosek o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej na projekt pn. „Kompleksowa restauracja zabudowań klasztoru O.”. Prace te objęte są zakresem działalności opisanej w art. 55 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego. Celem projektu jest zachowanie dla przyszłych pokoleń zarówno regionalnego i światowego dziedzictwa kulturowego. Projekt obejmuje wykonanie kompleksowych robót budowlanych i konserwatorskich w zabudowaniach Klasztoru i w żaden sposób nie jest związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Klasztor O. Prace w projekcie dotyczą tylko i wyłącznie działalności statutowej i mają na celu odrestaurowanie ujętych w projekcie zabudowań.

W piśmie z dnia 6 kwietnia 2009r. Wnioskodawca wskazał, że projekt kluczowy pn. „Kompleksowa restauracja zabudowań Klasztoru O.” realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 realizowany jest w okresie 19 lipiec 2007r. (data poniesienia pierwszego wydatku w ramach projektu). Przewidywana data zakończenia projektu to 18 stycznia 2013r. Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej składa deklaracje VAT-7. Jednakże działalność ta w żaden sposób nie dotyczy projektu kluczowego pn. „Kompleksowa restauracja zabudowań Klasztoru O.”. Działania objęte projektem dotyczą bowiem tylko i wyłącznie prowadzonej działalności statutowej. Zabudowania, które zostaną odrestaurowane w wyniku realizacji projektu nie będą w jakikolwiek sposób związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Klasztor O. nie będzie osiągał przychodu z tytułu wykorzystywania obiektów objętych ww. projektem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Klasztor nie wypełniając definicji podatnika wynikającej z ustawy o podatku od towarów i usług posiada uprawnienie do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z prowadzoną działalnością statutową, polegającą na renowacji zabudowań Klasztoru...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Klasztor w ramach prowadzonej działalności statutowej nie spełnia definicji podatnika wynikającego z tej ustawy. Ponadto w myśl art. 55 ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż prace prowadzone w ramach projektu kluczowego pn. „Kompleksowa restauracja zabudowań Klasztoru O.” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, stanowią działalność statutową Klasztoru, Klasztor nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z prowadzeniem działalności statutowej polegającej na renowacji zabudowań Klasztoru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W świetle powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności statutowej realizuje projekt pn. „Kompleksowa restauracja zabudowań klasztoru O.”. Celem projektu jest zachowanie dla przyszłych pokoleń zarówno regionalnego i światowego dziedzictwa kulturowego. Projekt obejmuje wykonanie kompleksowych robót budowlanych i konserwatorskich w zabudowaniach Klasztoru i w żaden sposób nie jest związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Klasztor O.. Prace w projekcie dotyczą tylko i wyłącznie działalności statutowej i mają na celu odrestaurowanie ujętych w projekcie zabudowań. Zabudowania, które zostaną odrestaurowane w wyniku realizacji projektu nie będą w jakikolwiek sposób związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Klasztor O. nie będzie osiągał przychodu z tytułu wykorzystywania obiektów objętych ww. projektem.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania uregulowania § 23 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 6 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przekazane przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

Bowiem przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 6 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w szczególności przedakcesyjnych środków Unii Europejskiej (PHARE). W przypadku finansowania programów, realizowanych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej, warunkiem uzyskania zwrotu jest zawarcie umowy na realizację projektu przed dniem 1 maja 2004r.

Na marginesie tut. organ pragnie zauważyć, iż powołane regulacje zostały utrzymane w obowiązujących od dnia 1 grudnia 2008r. unormowaniach wynikających z § 22 ust. 1 i 2 oraz § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała