INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – osoba fizyczna – prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów i usług. Uzyskiwane dochody z ww. działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zainteresowany na podstawie art. 24a ust. 1 ww. ustawy prowadzi podatkową księgę przychodów, w której koszty uzyskania przychodów są rozliczane na podstawie zasady określonej w art. 22 ust. 4 ww. ustawy – czyli są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Wpisy do podatkowej księgi przychodów i rozchodów dokonywane są na podstawie § 30 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. u. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) – w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów handlowych, które zazwyczaj otrzymuje wraz z fakturą dokumentującą ich zakup.

Zainteresowany jeśli chodzi o termin otrzymania towarów handlowych to wyróżnia dwie sytuacje: data otrzymania towarów jest taka sama jak data wystawienia faktury, lub data otrzymania towarów jest późniejsza w stosunku do daty wystawienia faktury. Wnioskodawca podaje, że w tym drugim przypadku opóźnienie w otrzymaniu towarów wynosi zazwyczaj kilka dni, jednak gdy faktura wystawiona zostaje pod koniec miesiąca, to zdarza się, że towary (wraz z fakturą) otrzymuje na początku następnego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W jakim miesiącu i z jaką datą w kolumnie 2 (data zdarzenia gospodarczego) należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakup towarów handlowych, które Wnioskodawca otrzymał wraz z fakturą w terminie późniejszym (w tym także w miesiącu następnym) w stosunku do daty wystawienia faktury i czy data wpisania do kolumny 2 jest datą poniesienia ww. kosztu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towarów handlowych, które zostały otrzymane wraz z fakturą w terminie późniejszym (w tym także w miesiącu następnym) w stosunku do daty wystawienia faktury należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w tym miesiącu, w którym była wystawiona faktura, wpisując w kolumnie 2 (data zdarzenia gospodarczego) datę wystawienia faktury, która jest także datą poniesienia ww. kosztu. Zatem wydatki na zakup towarów handlowych będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym została wystawiona faktura dokumentująca ich zakup.

Wnioskodawca podaje, że podobną opinię wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2008 r.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy wynika z analizy art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), bowiem w ust. 4 określono, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, natomiast ust. 6b stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu – w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów – uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Ponadto w § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. u. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) określono, że zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30 (sytuacji gdy wpisy do księgi są dokonywane w terminie 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni), niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Wpisy do podatkowej księgi przychodów i rozchodów dokonywane są w terminie, o którym mowa w § 30 ww. rozporządzenia, taki sposób dokonywania zapisów pozwala na chronologiczne prowadzenie księgi, pomimo że faktury na podstawie których należy dokonać zapisów w księdze (w dacie ich wystawienia), otrzymywane są z opóźnieniem (wraz z dostawami towarów handlowych). Nawet w sytuacji, gdy otrzymanie towarów i faktury nastąpi w miesiącu następnym w stosunku do daty wystawienia faktury, to termin w którym należy dokonywać wpisów, jest wystarczająco długi, żeby ująć tę fakturę w księdze za ten miesiąc, w którym była wystawiona faktura.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zauważyć należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Sposób księgowania kosztów przez podatników określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. u. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towaru handlowego została wystawiona przed dostawą towaru (np. w miesiącu poprzedzającym dostawę), to w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Data zdarzenia gospodarczego” należy wpisać datę wystawienia faktury. Data wystawienia faktury jest datą poniesienia kosztu uzyskania przychodów.

Reasumując, w świetle wyżej przytoczonych przepisów, zakup towarów handlowych należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie faktury. Dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zatem zakup towarów handlowych należy ująć w kolumnie 2 „Data zdarzenia gospodarczego” podatkowej księgi przychodów i rozchodów pod datą wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.