INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie określenia podmiotu zobowiązanego do złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie określenia podmiotu zobowiązanego do złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi - olejami opałowymi lekkimi i olejami napędowymi. Spółka posiada status spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jest zarejestrowana na terenie Polski, zarówno w zakresie podatku od towarów i usług, jak też podatku akcyzowego. Wnioskodawca posiada również status zarejestrowanego handlowca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.). Jednym ze źródeł pozyskiwania towarów jest rynek krajów unijnych, głównie Niemiec. Spółka zamierza nabyć wyroby akcyzowe od dostawcy mającego siedzibę na terytorium Niemiec - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością według prawa niemieckiego. Dostawca z Niemiec posiada status składu podatkowego. Spółka zawrze umowę nabycia określonej partii wyrobów akcyzowych z dostawcą w Niemczech, z której będzie wynikało, iż towar zostanie wysyłany z Niemiec - ze składu podatkowego dostawcy niemieckiego - do Polski, do krajowego składu podatkowego podmiotu trzeciego. Spółka w przypadku olejów opałowych złoży dostawcy stosowne oświadczenie o przeznaczeniu olejów opałowych na cele opałowe. Przesyłka towaru pomiędzy składami podatkowymi (Niemcy - Polska) nastąpi w oparciu o dokument ADT. Przesyłka towaru będzie odbierana w krajowym składzie podatkowym przy dochowaniu stosownych procedur polskiego prawa. Towar będący przedmiotem przesyłki i odbioru w krajowym składzie podatkowym nie jest własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy. Nabywcą towaru jest Spółka. Dostawca niemiecki z chwilą zbycia wyrobów akcyzowych wystawia fakturę VAT - jako zbywca, wskazując jako nabywcę określonej partii wyrobów akcyzowych zharmonizowanych - Spółkę. Z uwagi na transakcję sprzedaży zawartą pomiędzy stronami mającymi siedzibę w różnych krajach Wspólnoty Europejskiej - podatek od towarów i usług jest wykazany na fakturze według stawki 0%. Faktura nie uwzględnia jednocześnie wartość podatku akcyzowego - jest to cena za określoną partię wyrobów akcyzowych, bowiem towar akcyzowy jest przemieszczony pomiędzy dwoma składami podatkowymi. Po odbiorze przesyłki akcyzowej w krajowym składzie podatkowym, konkretna przesyłka akcyzowa jest wyprowadzana poza krajowy skład podatkowy, poza procedurą zawieszenia akcyzy, przy czym, jak wskazano wcześniej wyprowadzane wyroby akcyzowe nie są własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy. Wyprowadzenie towaru ze składu podatkowego na rzecz Spółki następuje na podstawie zezwolenia o którym mowa w art. 54 ust. 1 wymienionej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, z chwilą wyprowadzenia towaru z krajowego składu podatkowego staje się podatnikiem podatku akcyzowego zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym stając się tym samym zobowiązaną do złożenia stosownej deklaracji podatkowej w zakresie podatku akcyzowego oraz do zapłaty podatku akcyzowego...

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym zdarzeniu przyszłym w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, będzie zobowiązana do złożenia deklaracji podatkowej w zakresie podatku akcyzowego oraz do zapłaty podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 wymienionej ustawy podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy.

W ocenie Spółki podatnikiem w takim przypadku nie jest skład podatkowy. W przypadku, gdy Spółka jako podatnik spełni ww. wymogi, to może ona korzystać z krajowego składu podatkowego osoby trzeciej, jako miejsca odbioru przesyłki wyrobów akcyzowych, które nabywa od podmiotu prowadzącego skład podatkowy na terenie Niemiec. Pomiędzy niemieckim i krajowym składem podatkowym towar jest przemieszczany na podstawie dokumentu ADT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

• za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.

Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przestać kopię złożonej deklaracji podatkowej, w terminie trzech dni od dnia jej złożenia, do naczelnika urzędu celnego właściwego dla podmiotu prowadzącego skład podatkowy, z którego wyroby akcyzowe zostały wyprowadzone poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (art. 21 ust. 4 ustawy).

Ponadto zgodnie z art. 54 ust. 1 zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-4 i 6.

Należy wskazać, iż podatnikiem jest, co do zasady, podmiot prowadzący skład podatkowy, na którego nałożono obowiązki w zakresie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, składania deklaracji podatkowych oraz dokonywania rozliczeń i wpłat kwot podatku akcyzowego w odpowiednich terminach.

Natomiast, we wniosku wskazano szczególną sytuację, w której podatnikiem po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia może być właściciel wyrobów akcyzowych wyprowadzanych z cudzego składu podatkowego. Zatem, po uzyskaniu stosownego zezwolenia, to na właścicielu wyrobów akcyzowych, czyli Spółce, będą ciążyły analogiczne obowiązki jakie ciążyłyby w klasycznej sytuacji na podmiocie prowadzącym skład podatkowy, gdyby to on był podatnikiem.

Należy dodać, iż w opisanym zdarzeniu, Spółka wskazuje, że posiada zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec. Jednakże wskazane zezwolenie nie stoi na przeszkodzie do odrębnego działania Spółki w ramach zezwolenia wyprowadzenia wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego.

Zatem, należy zgodzić się z oceną Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, że po uzyskaniu „zezwolenia wyprowadzenia”, to na niej, a nie na prowadzącym skład podatkowy, będzie ciążył obowiązek podatkowy. Obowiązek podatkowy powstanie z dniem wykonania czynności wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych. Zainteresowany będzie wówczas zobowiązany do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji podatkowej oraz obliczenia i zapłaty akcyzy na rachunek właściwej izby celnej. Spółka będzie również zobowiązana przestać kopię złożonej deklaracji podatkowej, w terminie trzech dni od dnia jej złożenia, do naczelnika urzędu celnego właściwego dla podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.