INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 24 kwietnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia proporcjonalnego podziału kosztów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia proporcjonalnego podziału kosztów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Zakład rozpoczął działalność z dniem 01 stycznia 2002 r. jako zakład budżetowy Gminy, na mocy uchwały Rady Gminy. Zgodnie ze statutem jego działalność sprowadza się do realizacji zadań własnych Gminy. Zadania te obejmują: usługi związane z gospodarką ściekową (kanalizacyjną), która jest traktowana jako wiodąca oraz usługi na rzecz Gminy w zakresie utrzymania porządku i czystości, zbiórki odpadów segregowanych, utrzymanie zieleni, utrzymanie obiektów sportowych, usługi związane z utrzymaniem cmentarza komunalnego i miejsc pamięci narodowej, usługi w zakresie drobnych i doraźnych remontów budynków komunalnych, doraźne remonty dróg gminnych oraz prowadzenie działalności w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych.

Kosztów związanych z tą działalnością nie można jednoznacznie wyodrębnić – określić z podziałem na poszczególne źródła. W związku z prowadzeniem działalności podstawowej – zbiorowego odprowadzania ścieków, zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzenia ścieków Zakład, na podstawie kosztów okresu minionego oraz planowanych działań określa co roku cenę taryfową, która jest podstawą rozliczeń z „odbiorcami usług” – mieszkańcami. Aby zmniejszyć obciążenie mieszkańców – obniżyć cenę dla mieszkańca, zgodnie z art. 24 pkt 6 w/w ustawy Rada Gminy może podjąć uchwałę o dopłacie dla jednej, z wybranych lub wszystkich grup odbiorców usług. Dopłatę Gmina przekazuje Zakładowi każdego roku. Wyżej określona dopłata jest ustalona przez Radę Gminy i jest przekazywana w formie dotacji przedmiotowej – dopłaty do 1m3 odprowadzonych ścieków. Żaden przepis nie precyzuje konkretnego przeznaczenia tej dotacji. Jest ona przeznaczona na pokrycie kosztów działalności Zakładu, przy czym nie jest możliwe określenie jakie wydatki zostały sfinansowane z dotacji. Każdego roku w uchwale budżetowej Gminy jest też określona maksymalna suma przeznaczona na w/w, która nie może być przekroczona – niezależnie od ilości ścieku. Ewentualna niedopłata w przydatku większej ilości ścieków nie jest wyrównywana, zaś ewentualna nadpłata w przypadku mniejszej niż planowana ilość ścieku podlega zwrotowi.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dotacja ta jest dochodem wolnym od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że koszty działalności Zakładu pokrywane są z przychodów własnych pochodzących z gospodarki ściekowej, przychodów z działalności usługowej wymienionej na wstępie oraz z dotacji przedmiotowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalając dochód do opodatkowania za rok 2008 Zakład postąpił prawidłowo...

Wnioskodawca uważa, iż z związku z koniecznością określenia kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Zakład ustala je w takim stosunku, w jakim pozostają przychody ze wszystkich działów w ogólnej kwocie przychodów. Procentowe ustalenie przychodów obrazuje poniższy wzór:

„suma dotacji przedmiotowej/ogół przychodów łącznie z dotacją przedmiotową = …%”.

Tak ustalony procentowy udział przychodów Zakład odnosi do kosztów podatkowych. Mnożąc wszystkie koszty podatkowe Zakładu, przez wyżej określony procent uzyskuje tę część kosztów, które podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu. Koszty te traktuje jak nie podatkowe, uzyskując w ten sposób koszty pokryte dotacją. W ten sposób suma otrzymanej dotacji po stronie przychodów nie jest równa kosztom wyłączonym z kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 15 ust. 2a ww. ustawy zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Warunkiem ustalenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie powyższych przepisów jest brak możliwości wyodrębnienia kosztów z poszczególnych źródeł przychodów. Proporcjonalne ustalenie kosztów do osiąganych przychodów dotyczy sytuacji, gdy podatnik osiąga dochody z dwóch źródeł: podlegających opodatkowaniu i zwolnionych od opodatkowania, co ma miejsce w omawianym przypadku.

Jeżeli zatem nastąpi prawidłowe wydzielenie przychodów związanych z otrzymaną dotacją z ogólnej sumy przychodów a przypisanie kosztów do każdej z tych kategorii przychodów nie jest możliwe to zastosowanie będzie miała zasada wnikająca z postanowień art. 15 ust. 2 i 2a ww. ustawy. Koszty te należy wówczas rozliczyć w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. A zatem przedstawiony przez Zakład sposób procentowy ujmowania kosztów w rachunku podatkowym jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.