INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego oleju napędowego przeznaczonego do celów żeglugi zużywanego podczas rejsów związanych ze szkoleniem własnych pracowników oraz spotkań integracyjnych załogi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku akcyzowego oleju napędowego przeznaczonego do celów żeglugi zużywanego podczas rejsów związanych ze szkoleniem własnych pracowników oraz spotkań integracyjnych załogi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka buduje morski jacht żaglowy. W trakcie eksploatacji (żeglugi) jacht będzie zużywał olej napędowy (wyrób akcyzowy). Wnioskodawca wskazuje, iż zwolnienie od akcyzy oleju napędowego zużywanego do celów żeglugi odbywa się na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Spółka zamierza wynajmować powierzchnię żagli jachtu pod odpłatną reklamę. Ponadto Zainteresowany zamierza wykorzystać jacht do żeglugi dla własnych potrzeb, szkoląc własnych pracowników, którzy w przyszłości będą stanowili załogę przy wynajmie jachtu oraz organizując spotkania integracyjne załogi. Olej napędowy będzie nabywany od podmiotu pośredniczącego. Spółka zamierza wypełniać warunki zwolnienia określone w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, iż wątpliwości dotyczą stosowania przepisu art. 32 ust. 2 ustawy, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów, za które uważa się użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy, w przypadkach i na warunkach określonych w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku zakupu przez Spółkę oleju napędowego przeznaczonego do jachtu w celu odbycia żeglugi, w ramach której Spółka będzie szkoliła własnych pracowników, którzy w przyszłości będą stanowili załogę wynajmowanego jachtu bądź też organizując integracyjne spotkania załogi przy jednoczesnym wykorzystaniu żagli, których powierzchnia wynajęta jest pod reklamę...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, olej napędowy zużywany podczas rejsów, w ramach których Spółka będzie szkoliła własnych pracowników, którzy w przyszłości będą stanowili załogę wynajmowanego jachtu, bądź też organizując integracyjne spotkania załogi przy jednoczesnym wykorzystaniu żagli, których powierzchnia wynajęta będzie pod reklamę - przy spełnieniu warunków zawartych w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, będzie korzystał ze zwolnienia z akcyzy.

Zdaniem Spółki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ma miejsce sytuacja użycia jachtu przez właściciela w celach gospodarczych, a więc w celach, które zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym uprawniają do zwolnienia z akcyzy przy zakupie oleju napędowego. Wnioskodawca wskazuje, iż wynajęcie powierzchni żagli pod reklamę będzie odpłatnym świadczeniem usług. Ponadto, w ocenie Zainteresowanego, szkolenia pracowników oraz spotkania integracyjne załogi związane będą z prowadzoną działalnością gospodarczą, choć inną niż odpłatne świadczenie usług.

Spółka wskazuje także, że w przedstawionym zdarzeniu, będzie również podmiotem zużywającym w pojęciu ustawy, który posiada siedzibę na terytorium kraju, a wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, bowiem zużywać będzie olej napędowy na cele uprawniające do zwolnienia. Ponadto Wnioskodawca, będzie posiadał jednostkę pływającą, co jest wypełnieniem warunku z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywany od podmiotu pośredniczącego olej napędowy przeznaczony do celów żeglugi zużywać do odbywania rejsów, w ramach których będzie szkolił własnych pracowników, którzy w przyszłości będą stanowili załogę wynajmowanego jachtu bądź też organizując integracyjne spotkania załogi przy jednoczesnym wykorzystaniu żagli, których powierzchnia wynajęta jest pod reklamę.

Zgodnie z przepisem artykułu 14 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej poza przepisami ogólnymi wymienionymi w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, państwa członkowskie zwalniają od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, i energię elektryczną produkowaną na pokładzie statku.

Wymieniony przepis stanowi również, iż dla celów niniejszej dyrektywy „prywatna żegluga niehandlowa” oznacza każde użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niej na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich innych celach niż handlowe, w szczególności innych niż w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.

W myśl motywu 23, określającego cele jakie miały zostać osiągnięte przez wprowadzenie do porządku prawnego Wspólnoty, przepisów wymienionej dyrektywy, istniejące zobowiązania międzynarodowe i utrzymywanie pozycji konkurencyjnej spółek wspólnotowych sprawiają, że słuszne jest kontynuowanie zwolnień od podatku dla produktów energetycznych wykorzystywanych w żegludze powietrznej i morskiej, innych niż dla celów prywatnej przyjemności, przy czym państwa członkowskie powinny mieć możliwość ograniczania tych zwolnień.

Zatem państwo polskie stosownie do wskazanych przepisów dyrektywy zobowiązane zostało do ustanowienia przepisów umożliwiających zwolnienie od akcyzy paliwa przeznaczonego do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), jednocześnie z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej. Dyrektywa wskazała na możliwość ograniczania tego zwolnienia oraz nałożyła na Polskę obowiązek określenia jego warunków.

Przepisy artykułu 14 ust. 1 lit. c ww. dyrektywy Rady wdrożone zostały do polskiego porządku prawnego w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia, a w przypadku wyrobów energetycznych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, również podmiot niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, posiadający statek powietrzny lub jednostkę pływającą, który nabywa te wyroby energetyczne - jeżeli rozpoczęcie użycia tych wyrobów energetycznych do eksploatacji tego statku powietrznego lub tej jednostki pływającej następuje na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy.

Stosownie do brzmienia art. 13 ust. 1 podatnikiem podatku akcyzowego jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl przepisu art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 81, oleje napędowe lub oleje opałowe - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13, oraz jeżeli, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3-5, 7 lub 8, podmiot zużywający je posiada jednostkę pływającą.

Powyższego zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych (art. 32 ust. 2 ustawy).

Powyższe przepisy wprowadzono w celu zapewnienia właściwej kontroli w zakresie obrotu wyrobami energetycznymi korzystającymi ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie. Prawo do korzystania ze zwolnienia zostało związane bezpośrednio z charakterem rejsu. Wyroby akcyzowe zużywane podczas rejsu o charakterze komercyjnym, którego podstawowym celem jest osiągnięcie zysku, korzystają ze zwolnienia, natomiast wyrób zużywany podczas rejsów o innym charakterze takiemu zwolnieniu już nie podlega.

Stanowisko tutejszego organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS. Trybunał w orzeczeniu w sprawie C-389/02 z 30.04.2004 r. Deutsche See-Bestattungs-Genossenschaft A.G. vs. Hauptzollamt Kühl stwierdził, w punkcie 23 i 29, iż zakresem zwolnienia od zharmonizowanej akcyzy objęta jest całość komercyjnej działalności żeglugowej poza prywatnymi rejsami o charakterze rekreacyjnym. Zatem ETS uzależnił prawo do korzystania ze zwolnienia od charakteru rejsu. W orzeczeniu wskazano również, iż cele inne niż gospodarcze, to w szczególności rejsy inne niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej, Sz. Parulski, Warszawa 2006, s. 80-86).

Zatem, Spółka zamierzając skorzystać ze zwolnienia od akcyzy nabywając olej napędowy do celów żeglugi, powinna zużyć nabywany olej do rejsów o charakterze komercyjnym. Olej napędowy zużywany podczas rejsów szkoleniowych pracowników Spółki oraz spotkań integracyjnych załóg nie będzie podlegał zwolnieniu, gdyż nie będzie wykorzystywany w ramach działalności komercyjnej Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.