Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-140a/09/JK
z 3 listopada 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP3/443-140a/09/JK
Data
2009.11.03



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Zwolnienia --> Zwolnienie z akcyzy wybranych wyrobów akcyzowych


Słowa kluczowe
olej napędowy
podmiot zużywający
zwolnienie z podatku akcyzowego


Istota interpretacji
Spółka, jako podmiot zużywający, zamierzająca skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, powinna dochować należytej staranności, by w przypadku wynajmu jachtu, nabywany olej został zużyty do rejsów o charakterze komercyjnym. Zachowanie należytej staranności może polegać na zawarciu umowy najmu w taki sposób, by wynikało z niej, że olej napędowy będzie zużywany podczas rejsu o charakterze komercyjnym. W przypadku, gdy wynajmujący jacht zużyje olej do celów innych niż zwolnione, to na nim będzie ciążył obowiązek zapłaty należnego podatku akcyzowego.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku oleju napędowego przeznaczonego do celów żeglugi w przypadku, gdy podmiot nabywający olej nie będzie znał faktycznego przeznaczenia paliwa - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku oleju napędowego przeznaczonego do celów żeglugi w przypadku, gdy podmiot nabywający olej nie będzie znał faktycznego przeznaczenia paliwa.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka buduje morski jacht żaglowy. W trakcie eksploatacji (żeglugi) jacht będzie zużywał olej napędowy (wyrób akcyzowy). Wnioskodawca wskazuje, iż zwolnienie od akcyzy oleju napędowego zużywanego do celów żeglugi odbywa się na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Spółka zamierza wykorzystywać jacht zgodnie z przedmiotem swojej działalności, m.in. wynajmując jacht osobom fizycznym i prawnym do używania w celach żeglugi (umowa będzie przewidywała, że jacht będzie używany w celach żeglugi, nie precyzując jakiej - prywatnej czy związanej z działalnością gospodarczą). Jacht będzie wynajmowany z pełnymi zbiornikami paliwowymi. Spółka będzie dokonywała zakupu oleju napędowego od podmiotu pośredniczącego. Spółka zamierza również wypełnić warunki określone w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, iż wątpliwości dotyczą stosowania przepisu art. 32 ust. 2 ustawy, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów, za które uważa się użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy, w przypadkach i na warunkach określonych w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku zakupu oleju napędowego używanego do celów żeglugi morskim jachtem żaglowym przez Spółkę (wynajmującego), gdy umowa najmu przewiduje udostępnienie jachtu z zatankowanymi zbiornikami paliwa, a umowa nie precyzuje czy najemca będzie wykorzystywał jacht w celach prywatnych czy związanych z działalnością gospodarczą...


Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy w przypadku zakupu przez Wnioskodawcę (jako wynajmującego) oleju napędowego używanego do celów żeglugi morskim jachtem żaglowym, gdy umowa najmu będzie przewidywała udostępnienie jachtu z zatankowanymi zbiornikami paliwa, niezależnie od tego czy najemca będzie wykorzystywał jacht w celach żeglugi prywatnej czy związanej z działalnością gospodarczą - przy spełnieniu warunków zawartych w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Zdaniem Spółki, użycie jachtu przez właściciela w celach gospodarczych, uprawnia Wnioskodawcę do zwolnienia z akcyzy przy zakupie oleju napędowego. W ocenie Zainteresowanego, wynajęcie jachtu w celu żeglugi (bez względu cel odbycia rejsu) będzie odpłatnym świadczeniem usług. Ponadto Spółka wskazuje, iż w przedstawionym zdarzeniu będzie podmiotem zużywającym w rozumieniu ustawy, który ma siedzibę na terytorium kraju, a wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywać będzie na cele uprawniające do zwolnienia. Wnioskodawca wskazuje także, iż Spółka, jako podmiot zużywający będzie posiadała jednostkę pływającą, co jest spełnieniem kolejnego warunku z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca buduje jacht morski i zamierza nabywać od podmiotu pośredniczącego olej napędowy przeznaczony do celów żeglugi. Następnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jacht będzie wynajmowany osobom fizycznym i prawnym w celach żeglugi. Umowa wynajmu ma przewidywać, że jacht będzie używany do żeglugi, ale nie precyzując jakiej - prywatnej czy związanej z działalnością gospodarczą. Jacht będzie wynajmowany z pełnymi zbiornikami paliwowymi.

Zgodnie z przepisem artykułu 14 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej poza przepisami ogólnymi wymienionymi w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, państwa członkowskie zwalniają od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, i energię elektryczną produkowaną na pokładzie statku.

Wymieniony przepis stanowi również, iż dla celów niniejszej dyrektywy „prywatna żegluga niehandlowa” oznacza każde użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niej na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich innych celach niż handlowe, w szczególności innych niż w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.

W myśl motywu 23, określającego cele jakie miały zostać osiągnięte przez wprowadzenie do porządku prawnego Wspólnoty, przepisów wymienionej dyrektywy, istniejące zobowiązania międzynarodowe i utrzymywanie pozycji konkurencyjnej spółek wspólnotowych sprawiają, że słuszne jest kontynuowanie zwolnień od podatku dla produktów energetycznych wykorzystywanych w żegludze powietrznej i morskiej, innych niż dla celów prywatnej przyjemności, przy czym państwa członkowskie powinny mieć możliwość ograniczania tych zwolnień.

Zatem państwo polskie stosownie do wskazanych przepisów dyrektywy zobowiązane zostało do ustanowienia przepisów umożliwiających zwolnienie od akcyzy paliwa przeznaczonego do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), jednocześnie z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej. Dyrektywa wskazała na możliwość ograniczania tego zwolnienia oraz nałożyła na Polskę obowiązek określenia jego warunków.

Przepisy artykułu 14 ust. 1 lit. c ww. dyrektywy Rady wdrożone zostały do polskiego porządku prawnego w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia, a w przypadku wyrobów energetycznych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, również podmiot niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, posiadający statek powietrzny lub jednostkę pływającą, który nabywa te wyroby energetyczne - jeżeli rozpoczęcie użycia tych wyrobów energetycznych do eksploatacji tego statku powietrznego lub tej jednostki pływającej następuje na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy.

Stosownie do brzmienia art. 13 ust. 1 podatnikiem podatku akcyzowego jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl przepisu art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 81, oleje napędowe lub oleje opałowe - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13, oraz jeżeli, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3-5, 7 lub 8, podmiot zużywający je posiada jednostkę pływającą.

Powyższego zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych (art. 32 ust. 2 ustawy).

W myśl przepisu art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest, między innymi, prowadzenie przez podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż prawo do korzystania ze zwolnienia od akcyzy nie może być uzależnione lub kształtowane poprzez zawarcie umowy cywilnoprawnej. Zwolnienie od akcyzy oleju napędowego do celów żeglugi przysługuje wyłącznie po wypełnieniu warunków określonych w przepisach prawa podatkowego dotyczącego tego zwolnienia i uzależnione jest, przede wszystkim, od charakteru odbywanego rejsu. Zatem prawo do zwolnienia związane jest wyłącznie z rejsem komercyjnym, którego podstawowym celem jest osiągnięcie zysku. Ponadto podmiot zużywający, jak trafnie wskazuje Spółka, jest obowiązany do wypełnienia warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Stanowisko tutejszego organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS. Trybunał w orzeczeniu w sprawie C-389/02 z 30.04.2004 r. Deutsche See-Bestattungs-Genossenschaft A.G. vs. Hauptzollamt Kühl stwierdził, w punkcie 23 i 29, iż zakresem zwolnienia od zharmonizowanej akcyzy objęta jest całość komercyjnej działalności żeglugowej poza prywatnymi rejsami o charakterze rekreacyjnym. Zatem ETS uzależnił prawo do korzystania ze zwolnienia od charakteru rejsu. W orzeczeniu wskazano również, iż cele inne niż gospodarcze, to w szczególności rejsy inne niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej, Sz. Pakulski, Warszawa 2006, s. 80-86).

Należy wskazać, że jest zasadą, iż to podmiot zużywający jest obowiązany do zużycia wyrobu zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy. W przypadku zmiany przeznaczenia wyrobu wygasa prawo do korzystania ze zwolnienia, a tym samym powstaje obowiązek podatkowy w akcyzie.

Zatem, Spółka, jako podmiot zużywający, zamierzająca skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, powinna dochować należytej staranności, by w przypadku wynajmu jachtu, nabywany olej został zużyty do rejsów o charakterze komercyjnym. Zachowanie należytej staranności może polegać na zawarciu umowy najmu w taki sposób, by wynikało z niej, że olej napędowy będzie zużywany podczas rejsu o charakterze komercyjnym. W przypadku, gdy wynajmujący jacht zużyje olej do celów innych niż zwolnione, to na nim będzie ciążył obowiązek zapłaty należnego podatku akcyzowego.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj