INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu 06.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się sprzedażą samochodów, części i akcesoriów samochodowych oraz naprawą samochodów. Firma posiada filie w kilku miastach.

W związku z prowadzoną działalnością, Spółka ponosi wydatki związane z zakupem kwiatów doniczkowych oraz ciętych, donic, ziemi, środków ochrony roślin, które dekorują pomieszczenia obsługi klienta w serwisach Spółki, salonach sprzedaży samochodów oraz sprzedaży części, w których kontrahenci spędzają często dłuższy czas oczekując między innymi za naprawą swoich samochodów, zakupując części oraz nowe i używane samochody, rejestrując je i ubezpieczając.

Celem ponoszonych wydatków jest dbanie o schludny i estetyczny wygląd pomieszczeń, w których przebywają kontrahenci Spółki.

Do tej pory Spółka traktowała ponoszone wydatki, jako niestanowiące kosztu uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć wydatki związane z zakupem kwiatów oraz ich pielęgnacją do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczać wydatki związane z zakupem i pielęgnacją roślin eksponowanych w Jej pomieszczeniach do kosztów uzyskania przychodów.

Zmiana stanowiska Spółki co do podejścia do powyższych wydatków jest spowodowana ukazaniem się korzystnych interpretacji organów podatkowych. Potwierdził to między innymi: Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź - Górna w interpretacji z dnia 8 maja 2007 r. (I-415/34/07), Małopolski Urząd Skarbowy (PO2/423-71/07/47855) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2008 r. (IBPB3/423-65/08/NG/KAN-3690/08).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przytoczonego przepisu wynika, że o zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodu decyduje spełnienie następujących przesłanek:

1. wydatek nie jest wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ww. ustawy ),
2. wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie Spółki, oznacza to, że kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i koszty pozostające w związku pośrednim, jeżeli w racjonalny sposób można określić, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu.

Koszty te w swoim charakterze zbliżone są do kosztów związanych z zakupem np. firanek, lampek na biurko, wykładzin itp., które stanowią składniki wyposażenia i tym samym koszt ogólny funkcjonowania przedsiębiorstwa.

A zatem, wydatki ponoszone na zakup kwiatów ciętych i doniczkowych do pomieszczeń Spółki należy potraktować jako element dekoracyjny i aktualnie należy do standardów wyposażenia również w innych firmach o podobnym charakterze działania, zatem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zaliczyć te wydatki do kosztu uzyskania przychodu. Z tego względu, Spółka uważa, że wydatki na wyposażenie, wystrój pomieszczeń w rośliny i ich pielęgnację nie należy traktować jako wydatki na reprezentację i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Zatem nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Do katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Konsekwencją tego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków związanych z reprezentacją.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego uzasadnionym jest odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia. Zgodnie z definicją słownikową („Słownik języka polskiego” pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992), reprezentacja oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy jej reprezentowaniu. W określeniu reprezentacja mieści się takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek z kolei to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome więc kształtowanie właściwego wizerunku przez podatnika ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług. Dobre reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach. Przywołana powyżej definicja reprezentacji akcentuje okazałość i wytworność, jako środki do wywołania jak najlepszego wrażenia potencjalnego klienta czy kontrahenta.

Opis stanu faktycznego wskazuje, iż Spółka ponosi wydatki związane z zakupem kwiatów doniczkowych oraz ciętych, donic, ziemi, środków ochrony roślin, które dekorują pomieszczenia obsługi klienta w serwisach Spółki, salonach sprzedaży, gdzie kontrahenci spędzają czas w oczekiwaniu na obsługę.

Tym samym, stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty uzyskania przychodów, jako ogólne koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Jednakże, gdyby ww. dekoracje przekraczały zwyczajowo przyjęte normy w danej branży czy okolicy, były nadzwyczaj wystawne, bardziej ekskluzywne, wytworne, odpowiednio drogie, poprawiały znacząco estetyczny wizerunek firmy oraz były umieszczane wyłącznie w pomieszczeniach, gdzie przyjmowani są zazwyczaj tylko określeni klienci (np. sala konferencyjna, biura osób reprezentujących Spółkę), wtedy zastosowanie znalazłby przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wydatki Spółki, na wystawne dekoracje, nie mogłyby zostać uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Spółka wskazuje, iż przedmiotowe wydatki na zakup kwiatów ciętych i doniczkowych do Jej pomieszczeń należy potraktować jako element dekoracyjny oraz należący do standardów wyposażenia również w innych firmach o podobnym charakterze działania. Tym samym, w Jej ocenie koszty, o których mowa w stanie faktycznym nie są związane z wydatkami na reprezentację i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, wydatki – które ponosi Spółka na zakup kwiatów oraz ich pielęgnację, w granicach w jakich nie przekraczają zwyczajowo przyjętych norm – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy również podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.