INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2009 roku (data wpływu 2 września 2009 roku) uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2009 roku (data wpływu 26 października) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w sytuacji zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w kwocie brutto – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w sytuacji zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w kwocie brutto.

Pismem z dnia 20 października 2008 r. Nr ITPB2/415-734/09-2/ENB wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku, powyższe uzupełniono w dniu 26 października 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 18 marca 2008 roku świadczeniobiorca "B" miał obowiązek zwrotu nienależnie pobranej emerytury do organu emerytalnego. Zgodnie z wyrokiem Sądu emeryt miał zwrócić nienależnie pobrane świadczenie w kwocie brutto – wraz z należnym podatkiem i składką na ubezpieczenie zdrowotne. Emeryt w dniu 19 marca 2008 roku dokonał przelewu na rachunek Wnioskodawcy kwoty brutto świadczenia pobranego w okresie od 1 października 2004 r. do 30 września 2006 roku.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, w dniu 21 lipca 2009 roku Sąd Apelacyjny orzekł, że emeryt jednak nie ma obowiązku zwrotu emerytury w związku z czym Wnioskodawca dokonał zwrotu świadczenia emerytalnego na rzecz emeryta.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Jaką kwotę należało przekazać na konto emeryta, czy powinna to być dokładnie ta sama kwota jaką emeryt wpłacił na konto Wnioskodawcy (wyrok Sądu nie zmienił charakteru należności, nie jest to odszkodowanie tylko świadczenie emerytalne) i czy od tej kwoty należało potrącić zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne...
2. Czy Wnioskodawca musi dokonać korekty PIT 40A/11A z powodu nie wykazania ww. kwoty w poz. 37 PIT-40A za 2008 rok, w sytuacji, gdy podatnik poinformował Wnioskodawcę, że w zeznaniu podatkowym za 2008 rok ww. kwotę wykazał w załączniku O do PIT-37.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zwrotem nienależnie pobranej emerytury przez emeryta w kwocie uwzględniającej podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne, należy zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odjąć od dochodu kwotę zwrotu dokonanego w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu zamieszczając informację w PIT-40. „B” powinno dokonać korekty PIT40A/11A, wystawiając PIT-11A i wykazać w poz. 37 kwotę zwrotu przez emeryta nienależnego świadczenia.

Natomiast naliczając kwotę netto do wypłaty dla emeryta, zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego, „B” powinno od kwoty brutto pobrać zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) świadczenie jest nienależne, jeśli ten, kto je spełnił, nie był do tego zobowiązany, gdy podstawa świadczenia odpadła lub jego zamierzony cel nie został osiągnięty, albo gdy czynność prawna do niego zobowiązująca była nieważna.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

Zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa – organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Wyżej powołany przepis znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy trwa obowiązek poboru zaliczek przez organ emerytalny, na rzecz którego został dokonany zwrot nienależnie pobranych świadczeń zwiększających uprzednio dochód podlegający opodatkowaniu.

W sytuacji natomiast gdy zwrócone nienależnie pobrane świadczenia nie zostały uwzględnione przez płatnika i odliczone od dochodu przy poborze zaliczek, w roku w którym zwrócono świadczenie, wówczas w informacji o dochodach uzyskanych od organu rentowego lub w rocznym obliczeniu podatku płatnik zamieszcza odpowiednie informacje o kwocie dokonanego zwrotu.

Wówczas znajdzie zastosowanie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał – na podstawie art. 34 ust. 10 ustawy – potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokonał takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków – wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń nie został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym dokonano zwrotu.

Należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy – gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Jak wskazano we wniosku, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 18 marca 2008 roku świadczeniobiorca "B" miał obowiązek zwrotu nienależnie pobranej emerytury do organu emerytalnego. Zgodnie z wyrokiem Sądu emeryt miał zwrócić nienależnie pobrane świadczenie w kwocie brutto – wraz z należnym podatkiem i składką na ubezpieczenie zdrowotne. Emeryt w dniu 19 marca 2008 roku dokonał przelewu na rachunek Wnioskodawcy kwoty brutto świadczenia pobranego w okresie od 1 października 2004 r. do 30 września 2006 roku.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, w dniu 21 lipca 2009 roku Sąd Apelacyjny orzekł, że emeryt jednak nie ma obowiązku zwrotu emerytury w związku z czym Wnioskodawca dokonał zwrotu świadczenia emerytalnego na rzecz emeryta.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż w związku z dokonanym zwrotem nienależnego świadczenia w dniu 19 marca 2008 roku, w sytuacji, gdy trwał obowiązek poboru zaliczek przez organ emerytalny właściwym było zastosowanie art. 34 ust. 10 ustawy, zgodnie z którym organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Ponieważ, jak wynika z treści wniosku, organ rentowy nie dokonał przy ustalaniu wysokości zaliczek pomniejszenia dochodu o kwotę zwróconego nienależnego świadczenia, jak również nie zawarł informacji o tym zwrocie w rocznym obliczeniu podatku przez organ rentowy dlatego też niezbędnym będzie dokonanie korekty wystawionego świadczeniobiorcy PIT40A/PIT11A poprzez wystawienie PIT-11A i wykazanie w nim (w poz. 37) kwoty dokonanego w roku podatkowym zwrotu, o którym mowa w art. 34 ust. 10 ustawy, nieuwzględnionego przy poborze zaliczek.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z treści art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że płatnik ma taką możliwość, jednakże nie jest ona prawnie dopuszczona w każdym przypadku. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację, co następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Odnosząc się z kolei do ponownie wypłaconego zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego świadczenia emerytalnego, wskazać należy, iż stosownie do art. 34 ust. 1 cytowanej ustawy, organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych. Zatem od wypłaconego świadczenia Wnioskodawca był obowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, odnośnie natomiast konieczności pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne, wskazać należy, iż kwestie te reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008, Nr 164, poz. 1027 ze zm.), do interpretacji której nie jest upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.