INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 20 października 2009 r.) oraz z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 27 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismami z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 20 października 2009 r.) oraz z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 27 października 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz o podpis Zainteresowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczęła wykonywanie i sprzedaż kart okolicznościowych głównie z okazji świąt, ślubów, chrztów, imienin i komunii. Karty te wypisuje i ozdabia ręcznie. Materiałem są tkaniny, papier, pasmanteria i inne dodatki jak: koraliki, kwiatki, itp. Wnioskodawczyni nie jest zrzeszona w żadnej organizacji artystów -plastyków. Przy sprzedaży kart stosuje stawkę VAT w wysokości 22%.

W uzupełnieniu do wniosku, Zainteresowana wskazała, że opisane wyroby, wykonywane są ręcznie w pojedynczych egzemplarzach, przy wykorzystywaniu docinanego do potrzeb papieru o odpowiednich parametrach jakościowych oraz wykonywanych ręcznie lub naklejanych napisów i ozdób wcześniej wycinanych pojedynczo z różnych materiałów. Wnioskodawczyni nie występowała do Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej o stosowny atest. Zdaniem Zainteresowanej, powyższe wyroby należy zaliczyć do wyrobów rękodzieła artystycznego wymienionych w poz. 128 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – PKWiU 21.25.14-77.00 i opodatkować 7% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży opisanych kart, możliwe jest zastosowanie 7% stawki podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, słusznym wydaje się zastosowanie 7% stawki podatku VAT, jak w przypadku innych wyrobów rękodzieła artystycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Wskazać należy, iż na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – stosuje się obniżoną stawkę podatku w wysokości 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, w kategorii „Wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego, które posiadają atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej” w poz. 128 pod symbolem PKWiU 21.25.14-77.00 wymieniono „Wycinanki ludowe i artystyczne”.

Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 19 maja 2004 r. PP1-811/586/04/RW/1634 Krajowa Komisja Artystyczna i Etnograficzna, działająca na podstawie Uchwały Zarządu Fundacji Polska Sztuka i Rękodzieło, która została uznana przez Ministra Kultury jako właściwa do wydawania atestów na wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego (pismo z dnia 12 maja 2004 r. znak DWS-XIV-554/51/04 do Ministra Finansów), została również uznana za właściwą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczęła wykonywanie i sprzedaż kart okolicznościowych głównie z okazji świąt, ślubów, chrztów, imienin i komunii. Karty te wypisuje i ozdabia ręcznie. Materiałem są tkaniny, papier, pasmanteria i inne dodatki jak: koraliki, kwiatki, itp. Zainteresowana nie jest zrzeszona w żadnej organizacji artystów-plastyków i nie występowała do Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej o stosowny atest dla wykonywanych i sprzedawanych kart okolicznościowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe wyroby należy zaliczyć do wyrobów rękodzieła artystycznego wymienionych w poz. 128 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – PKWiU 21.25.14-77.00 i opodatkować 7% stawką podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, iż dla sprzedaży wyrobów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 21.25.14 -77.00 z uwagi na fakt, że Zainteresowana nie posiada wymaganych atestów Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej nie można zastosować 7% stawki podatku. Zatem, sprzedaż tych wyrobów opodatkowana jest stawką podstawową w wysokości 22%.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawczynię we wniosku klasyfikacji wykonywanych kart okolicznościowych, będących przedmiotem dostawy do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawczynię w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowaną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.