INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 01 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 04 czerwca 2009r.), uzupełnionym w dniu 03 sierpnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie uzyskania przychodu przez zleceniobiorców z tytułu zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie uzyskania przychodu przez zleceniobiorców z tytułu zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne.

Z uwagi na wątpliwości w zakresie możliwego uzupełnienia wniosku, pismem z dnia 22 lipca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-488/09/ASz oraz IBPB I/1/415-455/09/RM wezwano do ich wyjaśnienia. Wniosek uzupełniono o wyjaśnienie w dniu 03 sierpnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W wyniku kontroli przeprowadzonej w I kwartale 2009r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych obejmującej lata 2002-2006 zakwestionowano większość umów zleceń tj. obciążono je pełną składką FUS. Stan taki zaistniał z powodu mylnej interpretacji art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Uznano bowiem, że wypłacone zleceniobiorcom wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia powinno być obciążone pełną składką FUS, ponieważ większość zleceniobiorców była zatrudniona na umowę o pracę w firmie, dla której wnioskodawczyni świadczyła usługi. Wynikające z protokołu kontroli zobowiązanie wobec ZUS tj. składka FUS dotycząca ubezpieczonego i płatnika oraz składka na fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zostało w całości uregulowane w miesiącu maju bieżącego roku. Składki FUS dotyczące ubezpieczonych zostały zapłacone przez pracodawcę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zleceniobiorcy zatrudnieni w latach 2002-2006 uzyskali przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wyniku opłacenia za nich składki FUS...

Zdaniem wnioskodawczyni, zapłacone składki FUS za ubezpieczonych nie mogą stanowić ich przychodu, ponieważ nie zostały byłym zleceniobiorcom ani wypłacone ani postawione do dyspozycji wypłat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści ww. przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 13 pkt 8 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni jako płatnik nie potrąciła ze środków podatnika, którym była osoba, z którą zawarta została umowa zlecenia, kwoty składek określonych w ww. ustawie z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zatem na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od całej kwoty przychodu z tytułu umowy zlecenia, pomniejszonej jedynie o koszty uzyskania, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 tej ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dlatego też zapłacone przez wnioskodawczynię w maju bieżącego roku za podatnika (zleceniobiorcę) składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) – w świetle art. 11 ust. 1 ustawy stanowią przychód zleceniobiorcy, bowiem otrzymał on nieodpłatne świadczenie od zleceniodawcy – bezspornym jest, że zleceniodawca zapłacił za zleceniobiorcę składki, które powinny być finansowane z jego, tj. zleceniobiorcy środków.

Zapłacone składki stanowią dla zleceniobiorcy przysporzenie majątkowe mające swoje źródło w zawartej umowie cywilnoprawnej, wobec czego przysporzenie to będzie stanowiło przychód z umowy zlecenia, czyli działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak twierdzi wnioskodawczyni z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

Zatem wnioskodawczyni jako płatnik obowiązana jest do wystawienia i wykazania tych przychodów w informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek w PIT-11.

Zgodnie bowiem z art. 42 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru,
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni, że zapłacone składki FUS za ubezpieczonych nie mogą stanowić ich przychodu, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.