INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009r. (data wpływu 13 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i możliwości odliczenia podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. „Szlak E. – Budowa parkingu w N. przy ul. E.” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i możliwości odliczenia podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. „Szlak E. – Budowa parkingu w N. przy ul. E.”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Miejski jest czynnym płatnikiem podatku VAT od towarów i usług w zakresie: użytkowanie wieczyste gruntów, najem lokali użytkowych, sprzedaż i dzierżawę gruntów. Projekt pn. „Szlak E. – Budowa parkingu w N. przy ul. E.” był realizowany jako zadanie własne (zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990r.). Przedmiotem projektu była budowa parkingu przy ul. E. wraz z infrastrukturą towarzyszącą, m. in. oświetlenie, zieleń, mała architektura. Projekt zrealizowano w okresie od dnia 1 stycznia 2006r. do dnia 31 marca 2007r. Celem realizacji projektu było instytucjonalne wsparcie z sektora turystyki z terenu Gminy poprzez zapewnienie odpowiedniej infrastruktury parkingowej oraz szerokiej i efektywnej promocji oferty turystycznej przygranicznego regionu n. Umożliwił dogodny dojazd między innymi do basenu miejskiego oraz jeziora N. W efekcie końcowym zmodernizowano 8.208 m2 powierzchni, w tym: 2.328 m2 – parking na samochody osobowe, 211 m2 parkingi dla autobusów, 1.810 m2 drogi, 2019 m2 chodniki, 1.840 m2 – tereny zielone, 16 sztuk tablic promocyjno-informacyjnych oraz wydano folder promocyjny Szlak E. w trzech wersjach językowych. W wyniku realizacji zadania powstało mienie gminne, którego właścicielem i zarządcą jest Gmina N. Na realizację projektu poniesione zostały wydatki w wysokości 996.095,84 zł udokumentowane fakturami VAT. Gmina rozlicza podatek należny w deklaracji VAT-7, ale nie odlicza podatku naliczonego, ponieważ brak jest związku zadań, których dotyczy VAT naliczony z uzyskaniem przychodu. Gmina nie posiada własnego NIP, płatnikiem podatku VAT w zakresie czynności Gminy jest Urząd Miejski. Faktury VAT wystawione były na Urząd Miejski oraz Gminę – Urząd Miejski. Realizacja projektu nie służyła i nie służy czynnościom opodatkowanym. Wykonany parking jest ogólnie dostępny. Za jego korzystanie nie są i nie będą pobierane opłaty. Burmistrz realizuje wiele projektów związanych z budową infrastruktury, jednak podatek VAT zapłacony w związku z ich realizacją nie jest odliczany, gdyż inwestycje nie dotyczą działań związanych z czynnościami opodatkowanymi.

W piśmie z dnia 27 października 2009r. wyjaśniono, że Wnioskodawcą w sprawie objętej wnioskiem jest Gmina N. Urząd Miejski wykonuje zadania przypisane do realizacji gminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Miejski ma prawo i możliwości do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. „Szlak E. – Budowa parkingu w N. przy ul. E.”...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina – Urząd Miejski nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części, z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków w ramach realizowanego projektu z działalnością opodatkowaną, prowadzoną przez Urząd Miejski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy (rada miasta) i wójt (burmistrz, prezydent).

W myśl art. 33 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta).

Jak wynika z powyższego, urząd miasta nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd miasta jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu miasta, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu miasta.

Zatem Urząd Miasta działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy i w tym zakresie jest zwolniony z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach zadań własnych realizuje projekt pn. „Szlak E. – Budowa parkingu w N. przy ul. E.”. Wykonany parking jest ogólnie dostępny. Za jego korzystanie nie są i nie będą pobierane opłaty. Realizacja projektu nie służyła i nie służy czynnościom opodatkowanym.

W myśl powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż nabywane towary i usługi, związane z realizacją ww. projektu nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT wykonywanym przez Wnioskodawcę.

Tym samym Wnioskodawca (tj. Gmina oraz obsługujący ją Urząd Miejski) nie ma prawa i możliwości odliczenia podatku VAT, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie została w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.