INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 09.10.2009 r. (data wpływu 16.10.2009 r.) oraz w piśmie z dnia 03.11.2009 r. (data nadania 04.11.2009 r., data wpływu 09.11.2009 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-682/09-2/JK z dnia 22.10.2009 r. (data nadania 23.10.2009 r., data odbioru 02.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Pismem z dnia 22.10.2009 r. Nr IPPB4/415-682/09-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie dokumentu (pełnomocnictwa lub kopii urzędowo poświadczonego pełnomocnictwa lub innego dokumentu), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 03.11.2009 r. (data wpływu 09.11.2009 r.) wyjaśniono powyższą kwestię w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 kwietnia 2008 r. Repertorium A nr …./2008 w wyniku umowy darowizny i ustanowienia służebności osobistej Wnioskodawca nabył prawo własności nieruchomości od ojca zamieszkałego w P.

Powyższą nieruchomość stanowi lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 47,20 m2 wraz z przynależną piwnicą w budynku położonym w P. Zgodnie z wpisem w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych właścicielowi lokalu przysługuje udział wynoszący 40/1000 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się budynek, oraz taki sam udział w częściach budynku i urządzeniach, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali.

Nieruchomość wspólną stanowi działka o obszarze 2169 m2 oddana we współużytkowanie wieczyste oraz część budynku na tym gruncie i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Wartość darowizny strony umowy określiły na kwotę 250.000 zł. Niniejsza darowizna stanowi pierwszą w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. ustawy o podatku od spadków i darowizn (j. t. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.)

Ponadto powyższym aktem notarialnym Wnioskodawca ustanowił na rzecz darczyńcy – ojca Wnioskodawcy, dożywotnią i nieodpłatną służebność osobistą mieszkania polegającą na prawie korzystania z całego opisanego powyżej lokalu mieszkalnego, to jest wszelkich znajdujących się w nim pomieszczeń i urządzeń oraz ze swobodnym do niego dostępem.

Roczna wartość powyższej służebności wynosi 10.000 zł, zaś skapitalizowana wartość – przy zastosowaniu mnożnika 10 – stanowi kwotę 100.000 zł. Ponadto Wnioskodawca zobowiązał się do opieki nad darczyńcą w chorobie i w starości.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 05 listopada 2008 r. Repertorium A nr …./2008 ojciec Wnioskodawcy zrzekł się nieodpłatnie przysługującego mu prawa rzeczowego ograniczonego w postaci służebności osobistej mieszkania. W dniu 26.11.2008 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł.

Aktem notarialnym Repertorium A nr …/2009 w dniu 28.01.2009 r. Wnioskodawca sprzedał wyżej opisany lokal mieszkalny wraz ze związanymi z nim prawami za cenę 231.000 zł.

Następnie dnia 30.01.2009 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego) Wnioskodawca powiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o zamiarze skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 12.10.2009 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca ponadto pragnie wskazać, że w okresie od 17.08.1957 r. do 02.05.1982 r. mieszkał i był zameldowany na pobyt stały w mieszkaniu przy ul. P m. ..w P, co zostało urzędowo poświadczone Zaświadczeniem z dnia 26.01.2009 r. wydanym przez Wydział Spraw Obywatelskich, Obronnych i Zarządzania Kryzysowego w Urzędzie Miasta Gminy P.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że od 1980 r. pozostaje w związku małżeńskim. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Żona Wnioskodawcy nie była zameldowana w wyżej wymienionym lokalu mieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie dyspozycji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej zwanej u.p.d.o.f., źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. – stanowi, iż podatek dochodowy z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych poczynione w czasie ich posiadania. Natomiast kosztami uzyskania przychodu w przypadku nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób są, w myśl art. 22 ust. 6d ustawy, udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), powoływanej dalej jako „ustawa nowelizująca”, od dnia 1 stycznia 2007 r. zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw wyżej wskazanych. Zgodnie z przepisem przejściowym zawartym w art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Natomiast nowe zasady opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości i praw dotyczą tylko tych, które zostały odpowiednio nabyte lub wybudowane (oddane do użytkowania) po dniu 31 grudnia 2006 r. Na podstawie dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. – zwolnione od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim prawie,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.
  
  

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f.)

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316) został przedłużony termin do składania oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Zgodnie z dyspozycją:

Art. 8 ust. 1 „Do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.”

Art. 8 ust. 3 „Podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1 lub ust. 2 oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.” Wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. dokonał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23.01.2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2015/07:

„Jako warunek zwolnienia podatkowego ustawodawca wprowadził wymóg co najmniej 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały. Zameldowanie to odnosi się do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, które są odpłatnie zbywane lub co do których prawo jest odpłatnie zbywane. Dodać należy, że problematyka zameldowania została uregulowana w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993). W myśl tej ustawy obowiązek meldunkowy polega na zameldowaniu się w miejscu stałego lub czasowego pobytu (art. 4 pkt 1); pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania (art. 6 ust. 1); zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym adresem, który określa się przez podanie: 1) w gminach, które uzyskały status miasta - nazwy miasta (dzielnicy), ulicy, numeru domu i lokalu, nazwy województwa oraz kodu pocztowego, 2) w innych gminach - nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu, nazwy gminy, nazwy województwa, kodu pocztowego, oraz nazwy ulicy, jeżeli w miejscowości występuje podział na ulice (art. 9b ust. 1 i ust. 2). Kategoria zameldowania odnosi się zatem do określonego miejsca, którego wyspecyfikowanie dla danego miasta (miejscowości) i ulicy kończy się na numerze domu lub lokalu.

Wolą ustawodawcy analizowany warunek (12–miesięczne zameldowanie na pobyt stały pod oznaczonym adresem domu lub lokalu) musi być spełniony zanim nastąpi czynność odpłatnego zbycia. Jest to jedyny wskazany przez prawodawcę element odniesienia czasowego w ramach przesłanki zameldowania o charakterze pobytu stałego. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. nie określa ani daty początkowej, od której należy liczyć bieg terminu zameldowania, ani też nie wymaga, aby była zachowana jego ciągłość przed datą zbycia. Nie ma więc podstaw normatywnych do przyjęcia, iż bieg terminu zameldowania na pobyt stały w danym miejscu (domu, lokalu), możliwy do uwzględnienia w ramach warunku skorzystania ze zwolnienia podatkowego, rozpoczyna się dla zbywcy od daty nabycia przez niego zbywanych walorów majątkowych, wymienionych w lit. a) - d) ww. artykułu.

Zwrócić również należy uwagę, iż data nabycia np. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie musi być tożsama z datą zameldowania w tym lokalu na pobyt stały, tj. zameldowaniem pod określonym adresem, rozumianym jak wyżej. Przepisy prawa nie uzależniają także obowiązku zameldowania na pobyt stały (lub czasowy) od posiadania tytułu własności, czy też innego prawa do dysponowania określonym lokalem mieszkalnym. W myśl art. 9 ust. 2a ustawy o ewidencji ludności (...) przy zameldowaniu na pobyt stały należy przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu osoby zgłaszającej pobyt stały, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz do wglądu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Zameldowanie podatnika na pobyt stały może więc być „oderwane” od dysponowania przez niego tytułem prawnym do „przedmiotu” (domu, lokalu), w którym jest zameldowany.

Tego rodzaju wyłączeń ustawodawca nie przewidział, a posługując się pojęciem zameldowania ograniczonym jedynie końcowym jego biegiem poprzez użycie zwrotu „przed data zbycia” dał możliwość uwzględniania wszystkich wcześniejszych okresów zameldowania o wskazanym charakterze, poprzedzających tę datę graniczną (datę zbycia).”

Zdaniem Sądu wszystkie wcześniejsze okresy zameldowania poprzedzające datę zbycia przez okres 12 miesięcy uprawniają do skorzystania ze zwolnienia.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyrokach z 11.02.2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1992/07 oraz III SA/Wa 1387/07 z 14.11.07 r.

„Warunkiem więc skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) u.p.d.o.f. jest potwierdzenie faktu zamieszkania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem nieruchomości stanowiącej przedmiot odpłatnego zbycia z zamiarem stałego przebywania przez właściwy organ gminy prowadzący ewidencję ludności. Okres zameldowania w nieruchomości nie może być krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, co jednoznacznie wskazuje, iż przepis ten nie określa daty od której termin rozpoczyna bieg, ani daty jego upływu. (...) Przepis stanowi jedynie, że okres zameldowania musi wynosić co najmniej 12 miesięcy w okresie poprzedzającym datę jego zbycia. Zauważyć również należy, iż data nabycia lokalu nie musi być tożsama z datą zameldowania w lokalu. (...) Jak wynika z wniosku Skarżącego zamieszkiwał w lokalu przed nabyciem jego własności na podstawie art. 18 u.o.s.m. Żaden przepis prawa nie uzależnia również obowiązku zameldowania od posiadania tytułu własności do lokalu.”

Podobne stanowisko zajął Minister Finansów wydając w dniu 19.02.2008 r. interpretację ogólną DD2/033/0557/SKT/07/1682, w której napisał:

„Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres”

„Okres zameldowania w nieruchomości nie może być krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, co wskazuje, iż przepis ten nie określa daty od której termin rozpoczyna bieg, ani daty jego upływu.” Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 08.04.2008 r. sygn. akt I SA/Gd 1068/07.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nie przypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia, gdyż każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca aktem darowizny nabył lokal mieszkalny 28.04.2008 r., to opodatkowanie przychodu z jego odpłatnego zbycia należało ocenić w oparciu o przepisy obowiązujące w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

W tym okresie podatnik miał prawo skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. Z przepisu tego wynika, że jedynymi warunkami do spełnienia uprawniającymi do skorzystania ze zwolnienia (z tzw. ulgi meldunkowej) są:

1. zameldowanie na pobyt stały w zbywanym lokalu przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, oraz
2. złożenie w ustawowym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
   
   

Ponieważ w sprzedanym lokalu Wnioskodawca był zameldowany przez prawie 25 lat oraz złożył wymagane oświadczenie w ustawowym terminie, to spełnia oba warunki przewidziane ustawą. Wnioskodawca więc jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia. Z tego względu cała kwota 231.000 zł uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych i nie należy jej wykazywać w zeznaniu rocznym za 2009 r. składanym do 30.04.2010 r. Ze względu na fakt, że Wnioskodawca nie zawierał z żoną żadnych umów majątkowych skutkujących rozszerzeniem wspólności ustawowej, wobec czego lokal wyżej opisany jako nabyty na podstawie aktu darowizny stanowił majątek osobisty Wnioskodawcy. Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z tego względu żona Wnioskodawcy nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży tego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 28.04.2008 r. Wnioskodawca w drodze umowy darowizny i ustanowienia służebności osobistej nabył prawo własności nieruchomości. Powyższą nieruchomość stanowił lokal mieszkalny o powierzchni 47,20 m2 wraz z przynależną piwnicą oraz udziałem 40/1000 w prawie wieczystego użytkowania gruntu. W dniu 05.11.2008 r. służebność osobista została zniesiona, natomiast w dniu 28.01.2009 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość. W dniu 30.01.2009 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie, że spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego do opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, która została nabyta w dniu 28 kwietnia 2008 r. na podstawie umowy darowizny i ustanowienia służebności osobistej będą miały zastosowanie poniżej przytoczone przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycia.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy lub praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęte do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej, a ust. 4 – tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

Na podstawie art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustalą się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części łub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość łub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit a)d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.
  
  

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nie przypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia, gdyż każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

Ponadto należy stwierdzić, iż zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć należy, iż na mocy przepisu art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składa się w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy. W przedmiotowej sprawie, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wskazać należy, iż ustawodawca, konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi, nie użył w ww. przepisie sformułowania „nieruchomość”, a posłużył się katalogiem rzeczy i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie przychodu ze zbycia nieruchomości, a więc gruntu wraz z położonym na nim budynkiem, to dałby temu wyraz w treści przepisu. Skoro jednak ustawodawca nie posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy pojęciem „nieruchomość” lecz wyłącznie „lokal mieszkalny”, to nie ma żadnych podstaw aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na grunt. Jeśli zaś przepis nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania gruntu, to przychód w części przypadającej na grunt podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego tzw. ulga meldunkowa nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, iż w przypadku np. odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, zwolnienie może dotyczyć po spełnieniu warunków, wyłącznie przychodu ze zbycia tego lokalu bądź udziału w nim.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w lokalu będącym przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały od 17.08.1957 r. do 02.05.1982 r. W dniu 30.01.2009 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie, że spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż został spełniony przez Wnioskodawcę warunek dotyczący dwunastomiesięcznego okresu zameldowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Wnioskodawca złożył również oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.