INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.04.2009r. (data wpływu 24.04.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku odliczonego przy zakupie samochodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.04.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku odliczonego przy zakupie samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu samochodów. Zakupił samochód osobowy z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz.U. z 2004r. nr 54 poz. 535 ze zm.) Podatnik odliczył podatek VAT od powyższego samochodu i wprowadził go do ewidencji środków trwałych.

Przez okres co najmniej sześciu miesięcy samochód będzie wykorzystywany wyłącznie na cele wynajmu. W tym okresie nie będzie użytkowany w pozostałej bieżącej działalności gospodarczej.

W przyszłości, po upływie co najmniej sześciu miesięcy, Wnioskodawca zamierza użytkować przedmiotowy samochód także do celów swojej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy po upływie sześciu miesięcy od momentu przekazania samochodu w odpłatne używanie Podatnik będzie wykorzystywał ten samochód także w prowadzonej działalności gospodarczej, zobowiązany będzie do dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy nabyciu opisanego samochodu...

Wnioskodawca przywołuje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 1 lit a tego artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i usług lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie na podstawie ust. 4 pkt 7 lit. b tego artykułu, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy występuje oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeśli samochód, który stanowi środek trwały, przeznaczony był i będzie do działalności, o której mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, wówczas nie zachodziłaby konieczność korygowania odliczenia podatku dokonanego przy zakupie przedmiotowego samochodu, pomimo przekazania go po tym okresie także do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że podatnik ma możliwość pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu osobowego, o którym mowa w art. 86 ust. 3. Jeden z przypadków wymieniony został w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy. Jednakże warunkiem takiego odliczenia, jak wyraźnie wynika z powołanego przepisu, jest to, aby taki pojazd był przeznaczony przez podatnika wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. wynajem samochodów. Podatnik nabył samochód osobowy z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Oznacza to, iż w myśl powołanych powyżej przepisów Stronie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodu, który następnie zostanie wynajęty na okres co najmniej sześciu miesięcy i nie będzie w tym czasie wykorzystywany do innych celów.

Po zakończeniu wynajmu, po upływie co najmniej sześciu miesięcy, Wnioskodawca zamierza użytkować opisany samochód do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z powyższego wynika, iż zmieni się przeznaczenie przedmiotowego samochodu, ale w ocenie tut. Organu nie zachodzi konieczność korygowania dokonanego przy jego nabyciu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, przy założeniu, że samochód ten służył będzie nadal czynnościom opodatkowanym.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w sytuacji, gdyby Strona zamierzała wykorzystywać ww. samochód do czynności zwolnionych z podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, niezbędna byłaby korekta podatku naliczonego związanego z przedmiotowym nabyciem.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.