Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 grudnia 2007 r., Nr IPPB2/415-182/07-2/AF, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów, uznającą za nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu pracownika, członków rodzin, tj. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do 25 roku życia pozostające na utrzymaniu pracowników, z tytułu przyznanych świadczeń medycznych niewchodzących w zakres medycyny pracy, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie – działając na podstawie § 2 i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że od dnia 1 lipca 2007 r. pracownicy Wnioskodawcy korzystają z finansowanych przez niego świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te zapewnia spółka medyczna z siedzibą w W., poprzez swoją placówkę w Ł. Stosowna umowa o korzystanie przez pracowników Wnioskodawcy ze świadczeń medycznych została zawarta w dniu 22 czerwca 2007 r.

Wszyscy pracownicy korzystają ze świadczeń zdrowotnych, do zapewnienia których zobowiązują Wnioskodawcę przepisy Kodeksu Pracy oraz inne obowiązujące przepisy jak ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 96, poz. 593 ze zm.) oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 ze zm.).

W ramach aneksu do umowy ze spółką medyczną niektórzy pracownicy Wnioskodawcy korzystają z tzw. pakietu diamentowego świadczeń zdrowotnych, w ramach którego zapewnione są tym pracownikom świadczenia zarówno te, do których Wnioskodawca jest zobowiązany jako pracodawca w myśl przepisów powołanych powyżej, jak i inne świadczenia medyczne niewchodzące w zakres medycyny pracy, do których świadczenia nie obligują Wnioskodawców obowiązujące przepisy.

Ponadto, na podstawie umowy ze spółką medyczną, świadczenia zdrowotne w zakresie wynikającym z tej umowy mają zapewnione niektórzy członkowie rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym, tj. dzieci do 25 roku życia pozostające na utrzymaniu tych pracowników oraz ich współmałżonek lub partner życiowy. Osoby te, tj. członkowie rodzin – nie są pracownikami Wnioskodawcy. Co miesiąc do spółki medycznej Wnioskodawca przekazuje osobne listy: pracowników uprawnionych do świadczeń zdrowotnych w zakresie obowiązkowym dla pracodawcy – wynikającym z obowiązujących przepisów, osobną listę pracowników uprawnionych do pakietu diamentowego oraz osobną listę uprawnionych do świadczeń medycznych członków rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym.

Umowa ze spółką medyczną przewiduje ryczałtową odpłatność Wnioskodawcy za ogół świadczeń otrzymywanych przez pracowników i członków rodzin w zakresie opisanym powyżej.

Faktura otrzymana co miesiąc przez Wnioskodawcę od spółki medycznej opiewa na jedną łączną kwotę za całość świadczeń obowiązkowo zapewnianych przez pracodawcę, świadczeń ponadobowiązkowych dla pracowników objętych pakietem diamentowym jak również bez wyszczególnienia świadczeń dla członków rodziny pracowników objętych pakietem diamentowym. Ze spółki medycznej Wnioskodawca nie otrzymuje informacji o ilości i wartości świadczeń zdrowotnych z jakich korzystali w danym miesiącu poszczególni pracownicy i członkowie ich rodzin.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy – zważywszy na ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne – pełny koszt świadczeń zdrowotnych ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki medycznej – wg zasad opisanych we wniosku – stanowi koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy...
2. Czy – zważywszy na ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne oraz okoliczność, że Wnioskodawca nie zna wartości świadczeń zdrowotnych, z których skorzystali w danymi miesiącu poszczególni pracownicy w ramach umowy ze spółką medyczną – nie ma obowiązku ustalić u pracowników przychodu z tytułu świadczeń zdrowotnych otrzymywanych w ramach tej umowy oraz nie ma obowiązku pobierać z wynagrodzeń pracowników podatku dochodowego obliczonego od takich dochodów...
3. Czy – zważywszy na ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne oraz okoliczność, że nie zna wartości świadczeń zdrowotnych, z których skorzystali w danym miesiącu poszczególni członkowie rodzin niektórych pracowników w ramach umowy ze spółką medyczną – Wnioskodawca nie ma obowiązku ustalać u tych członków rodzin przychodów z tytułu świadczeń zdrowotnych otrzymywanych w ramach tej umowy i wystawiać oraz przesyłać im informacje o uzyskanych przychodach (np. na druku PIT 8C)...

Przedmiotem interpretacji z dnia 24 grudnia 2007 r., Nr IPPB2/415-182/07-2/AF, jest odpowiedź na pytanie 2 i 3.

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku ustalać u pracowników przychodu z tytułu świadczeń zdrowotnych otrzymanych w ramach umowy ze spółką medyczną oraz nie ma obowiązku pobierać z wynagrodzeń pracowników podatku dochodowego obliczonego od takich przychodów. Uzasadnione to jest przez fakt, że Wnioskodawca nie zna wartości świadczeń zdrowotnych, z których skorzystali w danym miesiącu poszczególni pracownicy oraz poprzez ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne na rzecz pracowników.

Ad. 3 Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na ryczałtowy sposób odpłatności za świadczenia zdrowotne oraz okoliczność, że Wnioskodawca nie zna wartości świadczeń zdrowotnych, z których skorzystali w danym miesiącu w ramach umowy ze spółką medyczną poszczególni członkowie rodzin niektórych pracowników Wnioskodawcy – nie ma on obowiązku ustalać u tych członków rodzin przychodu z tytułu świadczeń zdrowotnych otrzymanych w ramach tej umowy i nie ma obowiązku wystawiać oraz przesyłać im informacji o uzyskanych przychodach (np. na druku PIT-8C).

Dokonując oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2007 r., Nr IPPB2/415-182/07-2/AF, że w przypadku zakupu przez pracodawcę usług medycznych uprawniających poszczególnych pracowników do skorzystania ze świadczeń niewchodzących w zakres medycyny pracy ich wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku członków rodziny tych pracowników, tj. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do 25 roku życia pozostających na utrzymaniu pracownika, wartość otrzymanych nieodpłatnie świadczeń medycznych stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione – według cen zakupu.

Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.) wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. Należy podkreślić, że wartość tego rodzaju świadczeń otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Stąd, w przypadku zakupu przez pracodawcę usług polegających na wykonaniu wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, wartość tego rodzaju świadczeń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w sytuacji zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych dla swoich pracowników dotyczących np. wykonania wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, a także dobrowolnych usług medycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym – na zasadach określonych w art. 32 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy – podlegać będzie jedynie wartość pieniężna tej części otrzymanego świadczenia (część opłaty), która przypada na dobrowolne usługi medyczne.

W przypadku, gdy pracodawca oprócz kosztów opieki medycznej nad pracownikiem opłaca również koszty opieki medycznej za członków jego rodziny, tj. dzieci do 25 roku życia pozostające na utrzymaniu tych pracowników oraz ich współmałżonka lub partnera życiowego, wówczas łączna wartość kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę przypadająca na pracownika i członków jego rodziny stanowi przychód ze stosunku pracy dla pracownika. Pakiet świadczeń zdrowotnych dla członków rodziny pracownika jest nieodpłatnym świadczeniem otrzymywanym przez pracownika. Należy zwrócić uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z Wnioskodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia. Nie ma zatem uzasadnienia, aby w tym przypadku przychód przypisywać osobie trzeciej, jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Tym samym brak jest podstaw, aby Wnioskodawca wystawiał dla członków rodziny pracowników informację o przychodach z innych źródeł (PIT-8C).

Ponadto podkreślenia wymaga, że o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika czy też członka rodziny z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika i jego rodzinę prawa do korzystania z pakietu świadczeń zdrowotnych (o określonej wartości pieniężnej). Objęcie pracownika i członków jego rodziny nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników i członków ich rodzin nieobowiązkową opieką medyczną w ramach pakietu diamentowego świadczeń zdrowotnych nie powinien stanowić przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika. Z informacji podanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca co miesiąc przekazuje spółce medycznej osobne listy osób uprawnionych do skorzystania z usług medycznych, tzn.:

• listę pracowników uprawnionych do świadczeń zdrowotnych w zakresie obowiązkowym dla pracodawcy – wynikającym z obowiązujących przepisów prawa;
• listę pracowników uprawnionych do pakietu diamentowego;
• listę uprawnionych do świadczeń medycznych członków rodzin pracowników objętych pakietem diamentowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie może mieć trudności z indywidualizacją świadczenia, mimo ryczałtowej odpłatności za ogół świadczeń otrzymywanych przez pracowników, jak również z określeniem wartości przyznanego świadczenia na podstawie zawartej umowy o świadczenie obowiązkowych usług medycznych oraz wartości dodatkowego pakietu, do którego Wnioskodawca nie jest zobowiązany.

Reasumując, opłata za wykupienie przez pracodawcę na rzecz pracownika oraz członków jego rodziny prawa do korzystania z dobrowolnych usług medycznych (niewchodzących w zakres medycyny pracy) stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy i Wnioskodawca ma obowiązek doliczyć ją do wynagrodzenia tego pracownika wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.

W świetle powyższego, należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 grudnia 2007 r., Nr IPPB2/415-182/07-2/AF, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość w części w jakiej uznaje, że w przypadku członków rodzin pracowników Wnioskodawcy wartość otrzymywanych nieodpłatnie świadczeń medycznych stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

Zmieniona interpretacja indywidualna dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2007 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji, tj. w dniu 24 grudnia 2007 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.