INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2009 r. (data wpływu 23.11.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w momencie sprzedaży i wydania wyrobów alkoholowych z likwidowanego składu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w momencie sprzedaży i wydania wyrobów alkoholowych z likwidowanego składu podatkowego

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sprawa dotyczy Przedsiębiorstwa, dla którego funkcję organu założycielskiego pełni Minister Skarbu Państwa. Zgodnie z postanowieniami umowy o przekazaniu temu Przedsiębiorstwu środków finansowych z tytułu udzielonej mu pomocy publicznej, celem zabezpieczenia spłaty przez przedsiębiorstwo pożyczki wraz z odsetkami przeniesiona została na Skarb Państwa własność rzeczy ruchomych, oznaczonych co do gatunku, tj. 100% spirytusu.

27 marca 2008 r. ogłoszona została upadłość likwidacyjna przedsiębiorstwa.

5 czerwca 2008 r. Skarb Państwa zgłosił sędziemu komisarzowi swoją wierzytelność w związku z udzieloną przedsiębiorstwu pomocą publiczną. Na wniosek syndyka postanowieniem Sądu Rejonowego zostały wyłączone z masy upadłości przedsiębiorstwa niezbywalne ruchomości w tym m.in. rektyfikat luksusowy zbożowy neutralny. Syndyk wezwał Skarb Państwa do natychmiastowego odbioru spirytusu. Pismem z dnia 12 lutego 2009 r. skierowanym do Izby Celnej Delegatura Ministra Skarbu Państwa wykonująca nadzór założycielski nad przedsiębiorstwem zwróciła się o wyrażenie zgody na wydanie i przewóz spirytusu do „P”. W odpowiedzi Dyrektor Izby Celnej pismem z dnia 20 lutego 2009 r. poinformował, że na Naczelniku Urzędu Celnego nie ciążą prawne obowiązki dotyczące nadzorowania i monitoringu wyrobów akcyzowych. Niezależnie od powyższego wskazał na konieczność poinformowania na temat przemieszczeń i miejsca przechowywania spirytusu. W związku z tym spirytus został przewieziony do „P” i zmagazynowany w zbiorniku nr 55 wyłączonym ze składu podatkowego. Delegatura skierowała do 7 podmiotów gospodarczych ofertę sprzedaży ww. spirytusu. Oferty zakupu złożyło 5 podmiotów, z których wybrano najkorzystniejszą ofertę. Delegatura poinformowała Urząd Celny w T o wyborze oferenta i zwróciła się z prośbą o ustalenie, czy przy tej sprzedaży należy doliczyć akcyzę. Urząd Celny w T w pismach z dnia 5 czerwca 2009 r. i z dnia 24 czerwca 2009 r. zajął stanowisko, że przy sprzedaży ww. spirytusu powstaje obowiązek podatkowy z tytułu podatku akcyzowego. Oferent po poinformowaniu go o obowiązku naliczenia przez Skarb Państwa przy sprzedaży spirytusu podatku akcyzowego zrezygnował z zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży i wydania towaru przez Ministra Skarbu Państwa ciąży obowiązek zapłaty podatku akcyzowego, skoro Urząd Celny naliczył podatek akcyzowy od wyrobów alkoholowych zamykając skład podatkowy w przedsiębiorstwie, a następnie zgłosił do Sądu swoją wierzytelność z tego tytułu w postępowaniu upadłościowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z cofnięciem pozwolenia na prowadzenie składu podatkowego przez Przedsiębiorstwo z powodu zaległości w podatku akcyzowym Naczelnik Urzędu Celnego określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym. Część należnej kwoty została zapłacona a pozostała kwota należności w podatku akcyzowym w związku z ogłoszeniem upadłości przedsiębiorstwa została zgłoszona do masy upadłości. Istotą podatku akcyzowego jest jego jednofazowy charakter. Oznacza to, że powinien być pobierany na pierwszym szczeblu obrotu, a każda kolejna transakcja, której przedmiotem są wyroby akcyzowe nie powinna podlegać opodatkowaniu. Zarówno ustawa o podatku akcyzowym z 2004 r. jak również z 2008 r. stanowią, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wyprowadzenie ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych. Z opisu stanu faktycznego wynika, że nastąpiło to w momencie zamknięcia składu w Przedsiębiorstwie, czyli w tym dniu powstał obowiązek podatkowy. Skoro w stosunku do wyrobów akcyzowych powstał obowiązek podatkowy na skutek zamknięcia składu podatkowego, a więc jednej z czynności konstytuujących powstanie obowiązku podatkowego, to nie może ten obowiązek w stosunku do tych samych wyrobów powstać po raz drugi.

W związku z tym sprzedaż wyrobów akcyzowych, przez Ministra Skarbu Państwa, co do których została określona kwota akcyzy w należnej wysokości przez Urząd Celny, po zamknięciu składu podatkowego, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Wnioskodawca nadmienia, iż w podobnej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną pismem znak: IPPP3-443-634/09-4/JK z dnia 23 października 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11, ze zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe – są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Natomiast w świetle uregulowań art. 92 - do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
   
   

Podstawową cechą odróżniającą podatek akcyzowy od innych podatków pośrednich, w tym przede wszystkimi od podatku VAT, jest jednofazowy charakter opodatkowania. Jednofazowość opodatkowania podatkiem akcyzowym przejawia się w tym, że akcyza powinna być płacona na pierwszym szczeblu obrotu, który dokonywany jest poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku wyrobów akcyzowych zharmonizowanych lub też w ramach pierwszej transakcji sprzedaży w przypadku wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych. Konsekwentnie, każda następna transakcja, której przedmiotem będą wyroby akcyzowe, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a podmiot dokonujący danej transakcji nie powinien być traktowany jako podatnik akcyzy.

Stosownie do art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba, że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wskazał, iż w związku z cofnięciem pozwolenia na prowadzenie składu podatkowego przez Przedsiębiorstwo z powodu zaległości w podatku akcyzowym Naczelnik Urzędu Celnego określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym. Cześć należnej kwoty została zapłacona a pozostała kwota należności w podatku akcyzowym w związku z ogłoszeniem upadłości przedsiębiorstwa została zgłoszona do masy upadłości.

W związku z określoną w ww. przepisie art. 8 ust. 6 ustawy, zasadą jednokrotnego opodatkowania akcyzą - w stosunku do wskazanych we wniosku wyrobów akcyzowych nie powstanie obowiązek podatkowy ani z tytułu jego sprzedaży, ani z tytułu jego nabycia lub posiadania. W związku z prowadzonym postępowaniem upadłościowym podatek akcyzowy, tak jak pozostałe wierzytelności, będzie podlegał zaspokojeniu z funduszów masy upadłości, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Poza tym należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretacje nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.