INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w zakresie:

• PKD (2007 r.) 33.12.Z - naprawa maszyn,
• PKD (2007 r.) 33.20.Z - instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu, wyposażenie,
• PKD (2007 r.) 96.09.Z - pozostała działalność gdzie indziej nie sklasyfikowana.

Działalność będzie prowadzona w miejscowości od 5 000 - 50 000 mieszkańców. Wnioskodawca nie przewiduje zatrudnienia pracowników. Odbiorcami usług będą osoby fizyczne i prawne (spółki z o.o., spółki akcyjne). Zainteresowany chciałby skorzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą odbiorców usług.

W załączniku 3 do ustawy z 20 listopada 1998 r. o podatku zryczałtowanym podano w objaśnieniach w pkt 4, że dopuszczone jest – poza świadczeniami dla ludności – wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym kwoty 54.934 przychodu rocznie, przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70 - 76. Nie ma wzmianki co z pozostałymi usługami niemieszczącymi się w grupie lp. 70 - 76.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prowadząc działalność w wyżej wymienionym zakresie przy założeniu, że odbiorcami będą osoby fizyczne i osoby prawne, Wnioskodawca może opłacać podatek dochodowy w formie karty podatkowej...
2. Czy świadczenie usług dla osób prawnych eliminuje opłatę podatku dochodowego w formie karty podatkowej, z wyjątkiem usług wymienionych w grupie 70 – 76 załącznika nr 3...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym ograniczenie odbiorców i kwoty świadczonych usług dotyczą tylko działalności wymienionej w lp. 70 – 76 załącznika nr 3 przedmiotowej ustawy.

Pozostałe usługi, które nie są wymienione w załączniku nr 2 jako wyłączone z ryczałtu, mogą być opodatkowane w formie karty podatkowej niezależnie od tego, kto będzie odbiorcą tych usług (usługi mogą być wykonywane dla osób fizycznych i osób prawnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. u. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części i tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264, z 1999 r. Nr 92, poz. 1045 i z 2001 r. Nr 12, poz. 94) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. u. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1080), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do części i tabeli, przy prowadzeniu działalności wymienionej w części i tabeli dopuszczalne jest – poza usługami, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy – wytwarzanie:

1. przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego,
2. przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienie z materiałów własnych wykonawcy, w tym także połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniające indywidualne cechy przedmiotów (wyrobów) lub życzenia zamawiającego
   - jeżeli przedmioty (wyroby) te nie są przeznaczone przez zamawiającego do dalszej odprzedaży lub nie służą zamawiającemu do celów wytwórczych lub usługowych jako surowce, materiały, półfabrykaty, elementy, części.
   
   

Przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70-76 dopuszczalne jest - poza świadczeniami dla ludności – wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym w 2009 r. kwoty 54.934 zł przychodu rocznie.

Za świadczenia dla ludności uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w ust. 3 oraz usługi, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie „ludność” rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie „ludność” obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców.

Pojęcie świadczeń dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odprzedaży oraz wykonywania robót budowlano-montażowych w ramach tzw. podwykonawstwa, jeżeli inwestorem są inne osoby i jednostki niż wymienione w ust. 5.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż co do zasady prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej nie jest uzależnione od wykonywania działalności wyłącznie na rzecz ludności. Ustawodawca wprowadza wyjątek od powyższej zasady. Dotyczy on wyłącznie wykonywania usług w zakresie złotnictwa – jubilerstwa, wymienionych w części i tabeli pod poz. 4, które mogą być wykonywane tylko dla ludności, oraz usług wymienionych w części i tabeli pod pozycjami 70-76, w których to poza świadczeniami dla ludności dopuszczalne jest wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców, ale w rozmiarze nieprzekraczającym w 2009 r. kwoty 54.934 zł przychodu rocznie.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że jeżeli usługi wykonywane przez Wnioskodawcę będą mieściły się w części i tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ww. ustawy oraz nie będą to usługi wymienione pod poz. 4 i poz. 70-76, wówczas Zainteresowany będzie mógł świadczyć je zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i na rzecz osób prawnych, bez ograniczenia wielkości przychodu.

W związku z tym, że Zainteresowany zamierza prowadzić działalność w różnym zakresie tut. organ informuje, iż zakres wykonywanej działalności nie może mieścić się w różnych częściach tabel (z dwunastu wymienionych w ww. ustawie), gdyż wyklucza to możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej, zgodnie art. 25 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.