INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu: 24 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 1 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna zamierza wnieść całe przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) aportem do nowopowstałej spółki prawa handlowego.

Nowa spółka będzie w 100% kontynuować poprzednią działalność. Nabywane towary i usługi w przedsiębiorstwie osoby fizycznej służą czynnościom opodatkowanym (sprzedaż materiałów ortopedycznych i rehabilitacyjnych) i zwolnionym (usługi rehabilitacyjne).

Proporcja bazowa wyniosła na rok 2008 – 88%, na rok 2009 – 89%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściwym dla udokumentowania przedmiotowej transakcji będzie bilans przedsiębiorstwa osoby fizycznej (ewidencja księgowa prowadzona jest w postaci pełnej księgowości), czy też należy sporządzić fakturę i wycenić ją zgodnie z art. 29 ust. 9 ustawy o VAT, tj. wg cen rynkowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, właściwym dokumentem będzie bilans przedsiębiorstwa, bowiem zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, składnikami wnoszonego przedsiębiorstwa są wszystkie przenaszalne składniki majątkowe, takie jak:

1. środki trwałe i wartości niematerialne i prawne,
2. inne rzeczowe składniki majątkowe (w tym produkcja w toku), prawa oraz zobowiązania wynikające z umów (w tym księgi handlowe i kredytowe),
3. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
4. inne składniki przedsiębiorstw oraz zobowiązania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 2 tejże ustawy, dostawą towaru jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, między innymi przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednakże zgodnie z art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”. Przedmiotową definicję zawiera art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna z dniem 1 grudnia 2009 r. zamierza wnieść całe przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego aportem do nowopowstałej spółki prawa handlowego.

Jak stwierdzono w interpretacji nr ILPP1/443-1159/09-2/BD z dnia 17 grudnia 2009 r. przekazanie aportem przedsiębiorstwa (w rozumieniu w art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do spółki prawa handlowego wyłączone będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z tym, iż do czynności wniesienia przedsiębiorstwa w formie aportu nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynności tej nie dokumentuje się fakturą VAT i nie ewidencjonuje w rejestrze VAT sprzedaży.

Natomiast zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Ponadto zgodnie z art. 75¹ § 1 ustawy Kodeks cywilny, zbycie przedsiębiorstwa powinno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie potwierdzonymi.

Reasumując należy stwierdzić, iż transakcję zbycia przedsiębiorstwa w formie aportu, jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, dokumentuje się rachunkami, notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości z uwzględnieniem cyt. wyżej art. 87 Ordynacji podatkowej.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej sposobu udokumentowania wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego.

Rozstrzygnięcia dotyczące skutków w podatku VAT wniesienia przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki prawa handlowego oraz korekty podatku VAT zawarte zostały w odrębnych interpretacjach nr ILPP1/443-1159/09-2/BD i ILPP1/443-1159/09-3/BD z dnia 17 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.