INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25.01.2010r. (data wpływu 28.01.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej oraz podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wykazania kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji podatkowej spadkodawcy w pierwszej deklaracji podatkowej spadkobiercy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej oraz podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wykazania kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji podatkowej spadkodawcy w pierwszej deklaracji podatkowej spadkobiercy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W dniu 22.11.2009r. nastąpił zgon pana Piotra O. prowadzącego działalność gospodarczą handlową. Prowadził księgę przychodów i rozchodów. Był podatnikiem podatku VAT.

W/w zdarzenie zostało zgłoszone do US — drukiem VAT-Z po wyrejestrowaniu z rejestru ewidencji gospodarczej w gminie.

W dniu 23.11.2009r. syn pana Piotra O. zarejestrował działalność gospodarczą na swoje nazwisko w celu kontynuowania działalności firmy ojca. Nowa firma została zgłoszona do US wraz z pismem, że syn będzie kontynuował działalność ojca.

Wola spadkobierców została potwierdzona następującymi aktami notarialnymi:

1. Aktem poświadczenia dziedziczenia i protokół dziedziczenia, każdy z 3 spadkobierców przyjął spadek wprost po ojcu w wielkości po 1/3 części spadku każde z nich.
2. Pełnomocnictwem udzielonym przez spadkobierców dla Wnioskodawcy w celu prowadzenia wszelkich czynności w ramach działalności gospodarczej (kontynuacja działalności po ojcu).
   
   

Za listopad 2009r. została złożona deklaracja VAT-7 za przedsiębiorstwo zmarłego ojca i podpisana przez Wnioskodawcę. Z deklaracji wynikła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.

W deklaracji VAT-7 za grudzień złożonej przez Wnioskodawcę wpisano w rubrykę kwota nadwyżki z poprzedniej deklaracji wartość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z deklaracji listopadowej ojca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał uprawnienie do wpisania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji VAT-7 ojca pana x w pozycję „kwota nadwyżki z poprzedniej deklaracji” pierwszej deklaracji VAT-7 syna pana y kontynuującego działalność ojca...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 97 par 1,2 Ordynacji podatkowej:

• wszelkie, zarówno prawa jak i obowiązki majątkowe spadkodawcy, spadkobiercy podatnika przejmują zawsze i bezwarunkowo,
• prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).
  
  

Prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt. Należy do nich zaliczyć prawo do nadpłaty, prawo do zwrotu podatku lub różnicy podatku naliczonego, prawo do ulg podatkowych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych, prawo do obniżenia na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanego przez spadkobiercę o wysokość straty z tego źródła przychodu, poniesionej przez spadkodawcę.

Tak więc Wnioskodawca jest zdania, że przysługuje mu prawo do wpisania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji VAT-7 ojca, pana x w pozycję „kwota nadwyżki z poprzedniej deklaracji” pierwszej deklaracji VAT-7 syna, pana y kontynuującego działalność ojca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 97 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60), zwana dalej „ustawą OP”, Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie. Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy kodeksu cywilnego o przyjęciu lub odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe (art. 98 § 1 ustawy OP). Zasady rozliczania podatku zostały uregulowane w ustawie z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”.

W myśl art. 96 ust. 6 i 7 ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on zobowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

Zgodnie z art. 98 ustawy OP, do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stwierdza, iż spadek otwiera się z dniem śmierci spadkodawcy a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Z tym momentem następuje ustalenie, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W przepisach w zakresie podatku od towarów i usług nie można znaleźć przepisu nakładającego na spadkobiercę obowiązek złożenia deklaracji za zmarłego podatnika. Nie ma również przepisu, który uprawniałby spadkobiercę to dokonania takiej czynności. Prawo do złożenia deklaracji VAT-7 ma podatnik, bądź ustanowiony przez niego pełnomocnik - tylko te osoby są uprawnione do złożenia podpisu na deklaracji. Nawet gdyby spadkobierca był pełnomocnikiem podatnika, to pełnomocnictwo to wygasło z chwilą śmierci podatnika.

Przepisem prawa podatkowego, który nakazuje organom podatkowym wydanie decyzji o odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców jest art. 100 ustawy OP.

Zgodnie z art. 100 § 1 ustawy OP organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 100 § 2 ustawy OP w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Zgodnie z art. 100 § 2a ustawy OP wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy OP, ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku - rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Zatem organ podatkowy określa nie tylko wysokość zobowiązań spadkodawcy, ale również - jeżeli sytuacja taka wystąpi - także wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku. Zatem organ podatkowy wydając taką decyzję określa w niej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego (na podstawie znanych organowi w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy), wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość będzie inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca nie złożył deklaracji.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż w dniu 22.11.2009r. nastąpił zgon ojca Wnioskodawcy, który prowadził działalność gospodarczą będąc podatnikiem podatku VAT. Zdarzenie to zostało zgłoszone do US — drukiem VAT-Z po wyrejestrowaniu z rejestru ewidencji gospodarczej w gminie. W dniu 23.11.2009r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą na swoje nazwisko w celu kontynuowania działalności firmy ojca. Nowa firma została zgłoszona do US wraz z pismem, że Wnioskodawca będzie kontynuował działalność ojca. Za listopad 2009r. została złożona deklaracja VAT-7 za przedsiębiorstwo zmarłego ojca i podpisana przez Zainteresowanego.

Z deklaracji wynikła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym. W deklaracji VAT-7 za grudzień złożonej przez Wnioskodawcę wpisano w rubrykę „kwota nadwyżki z poprzedniej deklaracji” wartość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z deklaracji listopadowej ojca. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy miał uprawnienie do wpisania w swojej pierwszej deklaracji VAT-7 kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji VAT-7 ojca w pozycję „kwota nadwyżki z poprzedniej deklaracji”.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa wskazany wyżej przepis art. 100 § 2a ustawy OP. Wynika z niego, iż organ podatkowy wydając decyzję określa m.in. wysokość nadpłaty lub zwrot podatku. Zatem to ta decyzja określa w jaki sposób Wnioskodawca jako spadkobierca ma prawo dysponować kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z działalności gospodarczej prowadzonej przez ojca Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przejawiające się w prawie wykazania w pierwszej deklaracji podatkowej VAT-7 Zainteresowanego kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z ostatniej deklaracji podatkowej ojca należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.