INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu (…), przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 listopada 2009 r. o dokument powołania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został powołany jako zakład budżetowy uchwałą Rady Gminy. Zainteresowany świadczy usługi komunalne takie jak: dostawa wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wywóz nieczystości stałych, zimowe utrzymanie dróg oraz remonty i konserwacje na rzecz jednostek organizacyjnych gminy, Urzędu Gminy i Gminy. Zakład (…) jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W roku 2009 Wnioskodawca wykonał usługę zleconą przez Urząd Gminy polegającą na remoncie połaci dachu budynku Urzędu Gminy. W treści zlecenia było wskazane, że faktura powinna być wystawiona na Urząd Gminy. Po wykonaniu usługi Zainteresowany wystawił fakturę VAT na Urząd Gminy opodatkowaną zgodnie z klasyfikacją PKWiU. Wnioskodawca nadmienia, że usługi świadczone przez Zakład na rzecz takich jednostek jak szkoły podstawowe, gimnazjum fakturuje jako usługi zwolnione na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów (oprócz usług wymienionych w poz. 138, 153) natomiast usługi wykonane na rzecz Gminy Zainteresowany fakturuje jako opodatkowane podatkiem VAT ze stawką zgodną z PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi remontowe i konserwacyjne dotyczące Urzędu Gminy i zlecone przez Urząd Gminy powinny być fakturowane na Urząd Gminy czy na Gminę...

Zdaniem Wnioskodawcy, za usługi remontowe i konserwacyjne świadczone na rzecz Urzędu Gminy i Gminy powinna być obciążona Gmina, nie Urząd Gminy, ponieważ ustawa o samorządzie gminnym nie nadaje Urzędowi Gminy statusu jednostki organizacyjnej, a czyni go jedynie aparatem pomocniczym Gminy (wyrok z dnia 30 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1534/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina, jak stanowi art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Samorządowe osoby prawne (gminy, powiaty, województwa) nie mają własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. W oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020 ze zm.) należy stwierdzić, iż urząd gminy nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz dla ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne.

Gmina (jako jednostka samorządu terytorialnego) nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału Urzędu Gminy.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP). Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych – podmioty te również otrzymują NIP.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP. Konsekwencją wydania ww. decyzji jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu w systemie Poltax poprzez jego NIP i nazwę.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (Gminy i Urzędu Gminy) jest wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, która posiada osobowość prawną.

Zatem, wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia numeru NIP, sporządzane i wystawiane w związku z czynnościami przypisanymi prawnie gminom, powinny być sygnowane nazwą i NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, tj. w takim przypadku nazwą i numerem NIP gminy. Urząd Gminy, w ramach realizacji zadań Gminy, nie jest uprawniony ani do wystawiania ani otrzymywania faktur VAT (tj. używając własnej nazwy oraz własnego NIP).

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zakładem budżetowym. Zainteresowany świadczy usługi komunalne takie jak: dostawa wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wywóz nieczystości stałych, zimowe utrzymanie dróg oraz remonty i konserwacje na rzecz jednostek organizacyjnych gminy, Urzędu Gminy i Gminy.

Zakład (…) jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W roku 2009 Wnioskodawca wykonał usługę zleconą przez Urząd Gminy polegającą na remoncie połaci dachu budynku Urzędu Gminy. W treści zlecenia było wskazane, że faktura powinna być wystawiona na Urząd Gminy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny stwierdzić należy, iż co do zasady usługi remontowe i konserwacyjne dotyczące budynku Urzędu Gminy i zlecone przez Urząd Gminy powinny być fakturowane na Gminę.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT została załatwiona w interpretacji nr ILPP1/443-1368/09-4/AI z dnia 13 stycznia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.