INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009r. (data wpływu 18 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT stosowanej przy dostawie towarów sklasyfikowanych według PKWiU do grupy 15.61.50-90.40 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT stosowanej przy dostawie towarów sklasyfikowanych według PKWiU do grupy 15.61.50-90.40.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się dostawą biopaliw stałych do ciepłowni i elektrociepłowni służących do produkcji energii. Biopaliwa stałe pochodzą z importu i od dostawców krajowych. Są to między innymi śruta rzepakowa, otręby zbożowe – biomasa. Wymieniona biomasa jest sklasyfikowana przez Wnioskodawcę według PKWiU do grupowania 15.61.50-90.40 – śruta rzepakowa, otręby zbożowe.

Stosowaną klasyfikację potwierdził Urząd Statystyczny w Łodzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku dostaw biomasy śruty rzepakowej, otrąb zbożowych sklasyfikowanych według PKWiU do grupy 15.61.50-90.40 w okresie od 1 maja 2008r. do 31 grudnia 2010r....

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże stosownie do art. 41 ust. 2 cytowanej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 23 załącznika wymieniono wyroby o symbolu PKWiU 15.6.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od dnia 1 maja 2008r. art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444), w okresie od 31 grudnia 2010r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów.

Zatem z uwagi na poz. 38 załącznika do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że stawka podatku VAT właściwą w przypadku dostaw tego typu towarów jest stawka 3%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem dla celów ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług należy odnieść się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu, gdyż to właśnie producent posiada wszystkie niezbędne do tego informacje. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby lub usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zaś w przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444 ze zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów. Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikiem do ww. ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r. wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Umieszczenie oznaczenia ex przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania 3% obniżonej stawki VAT tylko do danego towaru należącego do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru (grupy towarów).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zajmuje się dostawą biopaliw stałych do ciepłowni i elektrociepłowni służących do produkcji energii. Biopaliwa stałe pochodzą z importu i od dostawców krajowych. Są to między innymi śruta rzepakowa, otręby zbożowe – biomasa. Wymieniona biomasa jest sklasyfikowana przez Wnioskodawcę według PKWiU do grupowania 15.61.50-90.40 – śruta rzepakowa, otręby zbożowe.

Stosowaną klasyfikację potwierdził Urząd Statystyczny w Łodzi.

Wskazane przez Wnioskodawcę, towary będące przedmiotem wniosku sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 15.61.50-90.40 – śruta rzepakowa, otręby zbożowe, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 15.61.50-90.40, które obejmuje otręby, śrutę i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki roślin strączkowych.

W poz. 38 wskazanego wyżej załącznika do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008r., ustawodawca wskazał, ze stawką VAT w wysokości 3% objęte sa towary o symbolu ex 15.61.50-90.40 – otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki roślin strączkowych – wyłącznie śruty zbożowe i roślin strączkowych.

Z powyższego wynika zatem, że opodatkowaniu według stawki 3% podlegają wyłącznie śruty zbożowe i roślin strączkowych objęte PKWiU 15.61.50-90.40. Tym samym wskazane przez Wnioskodawcę śruta rzepakowa i otręby zbożowe nie mogą korzystać ze stawki VAT 3%, nawet jeśli są sklasyfikowane do PKWiU 15.61.50-90.40, gdyż nie zostały wskazane przez ustawodawcę w ww. pozycji załącznika do ustawy.

Zauważyć jednak należy, że towary z grupowania PKWiU 15.6 zostały wymienione w poz. nr 23 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT jako produkty przemiału zbóż, skrobie i produkty skrobiowe, a zatem śruta rzepakowa i otręby zbożowe zaklasyfikowane do PKWiU 15.61.50-90.40, objęte będą stawką VAT w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 23 załącznika Nr 3 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.