INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03.03.2010 r. (data wpływu 15.03.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.03.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymała już jedną interpretację w indywidualnej sprawie. Pytanie dotyczyło możliwości odliczenia podatku VAT na podstawie samego aktu notarialnego dot. zakupu lokalu użytkowego. Pytanie zostało zadane w związku z odmową wystawienia faktury VAT przez Spółdzielnię Mieszkaniowo-Budowlaną. Otrzymana interpretacja w indywidualnej sprawie jasno wskazuje, że Spółdzielnia ma obowiązek wystawić fakturę VAT na żądanie i, że na podstawie samego aktu nie można dokonać odliczenia podatku. Jednakże Spółdzielnia odmówiła wystawienia faktury bezpośrednio na działalność gospodarczą i ostatecznie zgodziła się wystawić fakturę VAT zgodnie z danymi w akcie notarialnym z dn. 11.12.2007 dot. zakupu nieruchomości przez osoby fizyczne nie posiadające rozdzielności majątkowej. Wnioskodawczyni wystąpiła w grudniu 2010 o zwrot połowy kwoty wykazanego na fakturze podatku VAT. Faktura została wystawiona dn. 21.12.2009.

Pierwszą deklarację VAT-7 Wnioskodawczyni złożyła za grudzień 2007 roku. W momencie zawarcia umowy notarialnej zakupu nieruchomości była podatnikiem VAT. Nieruchomość w całości wykorzystywana jest na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i jest wpisana na ewidencję środków trwałych firmy. Wraz z mężem Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie ww. sprawie do biura rachunkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie faktury VAT na zakup lokalu użytkowego, na której widnieją dwa numery NIP, wystawionej wspólnie na małżonków, można dokonać odliczenia podatku VAT w całej wysokości jeśli zakupiony lokal w całości wykorzystywany jest na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków, który jest podatnikiem VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że jeśli zakupiony lokal użytkowy jest wykorzystywany w całości na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej 22% stawką podatku VAT Wnioskodawczyni ma prawo do całego odliczenia podatku wykazanego na fakturze VAT. Ponadto jako osoba fizyczna nie mająca rozdzielności majątkowej z mężem nie może w świetle prawa samodzielnie występować w umowie sprzedaży lokalu użytkowego w formie aktu notarialnego zakupionego na potrzeby swojej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Faktura będąca podstawą odliczenia, winna zawierać elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). I tak, zgodnie z tym przepisem, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Powyższy przepis określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Brak jest zatem przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję, zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała fakturę wystawioną zgodnie z danymi w akcie notarialnym z dn. 11.12.2007 dot. zakupu nieruchomości przez osoby fizyczne nie posiadające rozdzielczości majątkowej. Faktura wystawiona jest na obojga małżonków, gdzie widnieją dwa numery NIP. Nieruchomość w całości wykorzystywana jest na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej opodatkowanej 22% stawką podatku VAT.

Biorąc po uwagę analizę powyższych przepisów stwierdzić należy, że nie ma znaczenia fakt, że faktury wystawione są na obojga małżonków. W przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane w sposób wyłączny do celów zawodowych przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami, to małżonek ten korzysta z prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od towarów i usług, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. A zatem, faktura dokumentująca zakup lokalu użytkowego, wystawiona na Wnioskodawczynię i jej małżonka, zawierająca dwa numery NIP, będzie uprawniała ją do odliczenia wynikającego z niej podatku naliczonego w całej wysokości w zakresie, w jakim towary wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych. Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w kwocie 75 zł w dniu 10.03.2010 r., a wniosek dotyczy jednego stanu faktycznego, różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa na numer konta, z którego została wpłacona.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.