Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1157/09-4/AA
z 15 stycznia 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-1157/09-4/AA
Data
2010.01.15
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Podstawa obliczenia i wysokość podatku
Słowa kluczowe
budynek mieszkalny
stawka amortyzacyjna
środek trwały
ulga budowlana
Istota interpretacji
Wnioskodawczyni wybudowała budynek mieszkalny na osobiste cele, a następnie część budynku przeznaczyła na cele prowadzonej działalności gospodarczej.Czy planowana przez Wnioskodawczynię stawka amortyzacji 1,5% jest prawidłowa?
Wniosek ORD-IN 545 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Wnioskodawczyni od 1 września 2008 r. prowadzi niepubliczną działalność oświatową - szkolne schronisko młodzieżowe w dzierżawionym obiekcie, na podstawie wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych powiatu. Jest to działalność jednoosobowa rozliczana na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej. Wnioskodawczyni informuje, że od 1 września 2009 r. rozszerzyła działalność. Rozszerzenie polegało na otwarciu drugiego schroniska, również szkolnego, młodzieżowego. Zainteresowana uzyskała stosowny wpis w ewidencji niepublicznych szkół i placówek, a także dodatkowo wpis do ewidencji działalności gospodarczej oraz wszystkie zezwolenia i pozytywne opinie stosownych służb. Wnioskodawczyni podaje, że wszystkie Jej wątpliwości co do prawidłowego zastosowania prawa podatkowego są związane właśnie z nowym miejscem wykonywania działalności gospodarczej. Budynek wskazany jako drugie miejsce świadczenia usług, zakwaterowania od 1 września 2009 r., jest własnością Zainteresowanej. Budowa została ukończona w 2008 r. Z tytułu wybudowania ww. budynku Wnioskodawczyni korzystała z tzw. dużej ulgi budowlanej, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. oraz korzysta nadal na zasadzie praw nabytych, ponieważ spełniała wszystkie warunki do objęcia Jej tą ulgą. Począwszy od rozliczenia za 2000 r. do rozliczenia za 2008 r. Zainteresowana zawsze otrzymywała (wraz z mężem) zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dużej ulgi budowlanej. Natomiast nie korzystała z tzw. ulgi odsetkowej. Maż Wnioskodawczyni zmarł w 2008 r. Małżonkowie mieli wspólność majątkową. Obecnie od 1 września 2009 r. część budynku, a ściśle 49,5% całkowitej powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego (w związku z którym Zainteresowana korzystała z ulgi budowlanej) Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele działalności gospodarczej, pozostawiając sobie pozostałe 50,5% powierzchni użytkowej na własne cele mieszkaniowe. Charakter i konstrukcja budynku nie wymagały żadnych zmian budowlanych na potrzeby usług świadczonych przez szkolne schronisko młodzieżowe, toteż nie było zmiany dokumentacji technicznej budynku, nie zmienił się projekt budynku, ani jego pierwotne przeznaczenie, chociaż w części służącej działalności gospodarczej nie jest użytkowany zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Jednakże nie było potrzeby przeprowadzania żadnych robót adaptacyjno-budowlanych, ani innych, które na stałe zmieniłyby pierwotne przeznaczenie budynku. Wnioskodawczyni zamierza amortyzować podatkowo część budynku przeznaczoną na cele użytkowe. Ustalenie wartości początkowej zamierza powierzyć biegłemu, ponieważ nie posiada potrzebnych umiejętności, ani wszystkich potrzebnych dokumentów do ustalenia kosztu wytworzenia budynku. Po ustaleniu wartości początkowej Zainteresowana wprowadzi nieruchomość do ewidencji środków trwałych i będzie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w części związanej z działalnością gospodarczą.
Tutejszy Organ informuje, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego i jest odpowiedzią na pytanie nr 4 wniosku. W przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego (pytanie nr 1) została wydana w dniu 15 stycznia 2010 r. odrębna interpretacja nr ILPB1/415-1157/09-2/AA oraz w przedmiocie opisanego zdarzenia przyszłego (pytanie nr 2 i nr 3) została wydana w dniu 15 stycznia 2010 r. odrębna interpretacja nr ILPB1/415-1157/09-3/AA. Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ budynek został wybudowany jako mieszkalny, nie doszło do zmiany pierwotnego przeznaczenia na stałe poprzez wykonanie odpowiednich robót budowlano-adaptacyjnych, właściwą stawką amortyzacji jest 1,5% - KŚT 110 – zgodnie z zał. 1 do aktualnie obowiązującej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – budynki mieszkalne.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, stosownie do treści art. 22h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Na podstawie art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT), umożliwia identyfikację każdego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych elementu majątku trwałego poprzez określenie stosownego symbolu KŚT i zakwalifikowanie go do odpowiedniej pozycji „Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych” stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zgodnie z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
Mając powyższe na uwadze należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż właściwą stawką amortyzacyjną dla budynku mieszkalnego będzie stawka 1,5%. Jednocześnie tut. Organ informuje, iż budynki mieszkalne, zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaopatrzone są symbolem KŚT 11, a nie 110.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.