INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03.11.2009 r. (data wpływu 05.11.2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego skażonego skażalnikami właściwymi dla Łotwy jest:

• nieprawidłowe – w zakresie pytania pierwszego,
• prawidłowe – w zakresie pytania drugiego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 05.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego skażonego skażalnikami właściwymi dla Łotwy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zainteresowana importem alkoholu etylowego z Ukrainy do Polski. W tym stanie rzeczy, Spółka chce wwozić na teren RP alkohol etylowy pod kodem celnym 3820 00 (środki zapobiegające zamarzaniu i gotowe płyny przeciwoblodzeniowe) oraz alkohol etylowy pod kodem celnym 2207 20 (alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone). Spółka jest zainteresowana skażać alkohol etylowy wg. rozporządzenia KE 3199/93 oraz rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 2008 r. w celu wykorzystania go do produkcji płynów do spryskiwaczy w Polsce. Spółka nie prowadzi składu podatkowego. Spółka będzie dystrybutorem nabytego towaru (tj. alkoholu etylowego), który będzie odsprzedany spółkom – producentom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka może w dowolny sposób skażać alkohol etylowy skażalnikami z rozporządzenia KE 3199/93 oraz rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 2008 r. (Dz. U. 2008 nr 120, poz. 776) ze skutkiem, iż wwóz tego alkoholu etylowego na teren RP będzie zwolniony z zapłaty podatku akcyzowego...
2. Czy alkohol etylowy skażony skażalnikami z rozporządzenia KE 3199/93 przewidzianymi np. dla Łotwy będzie również korzystał ze zwolnienia z zapłaty podatku akcyzowego, który będzie wwieziony z Ukrainy na teren Polski...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, iż alkohol etylowy zwalnia się z zapłaty podatku akcyzowego (dalej akcyza) w przypadku skażenia go wg rozporządzenia KE 3199/93. Art. 30 ust. 9 pkt. 3 poprzez art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym odsyła nas bezpośrednio do ustawy o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych (Dz. U. 2001, nr 31 poz. 353), która ze swojej strony odsyła nas na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 9 ust. 2 do rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi ws. środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. 2008, nr 120, poz. 776). Reasumując, mamy w takim razie dwa akty prawne, tj. rozporządzenie KE 3199/93 i ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 2008 r. na podstawie których Spółka może wwozić alkohol etylowy skażony na teren Polski i produkt ten nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku akcyzowego (pyt. 1).

Analizując również rozporządzenie KE 3199/93 spółka po przeprowadzeniu interpretacji literalnej tego aktu prawnego jest skłonna myśleć, iż żeby zastosować ten akt prawny w celu zwolnienia z akcyzy importowanego alkoholu etylowego z Ukrainy do Polski, spółka może skażać ten alkohol nie tylko skażalnikami przewidzianymi dla Polski, jak również innymi skażalnikami przewidzianymi dla innych państw WE (pyt. 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w zakresie pytania pierwszego,
• prawidłowe – w zakresie pytania drugiego.
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 ww. załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone – o kodzie CN 2207.

W myśl art. 93 ust. 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Uwzględniając powyższe, wyrobami akcyzowymi nie są nabywane przez Wnioskodawcę wyroby o kodzie CN 3820 00, ale alkohol etylowy w nich zawarty. Zatem regulacją ustawy o podatku akcyzowym objęty jest alkohol etylowy zawarty w wyrobach o kodzie CN 3820 00 oraz alkohol etylowy o kodzie CN 2207 20.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest, m.in.:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
   
   

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 i 3 ustawy – zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

• całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;
• zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
  
  

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również: alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (...).

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy (Dz. U. 2001 r. Nr 31, poz. 353 ze zm.) alkohol etylowy skaża się jednym ze środków skażających, który zmienia smak, zapach albo zabarwienie alkoholu etylowego w taki sposób, że bez zmiany istotnych właściwości alkoholu etylowego ten staje się niezdatny do spożycia.

Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, środki dopuszczone do skażania alkoholu etylowego oraz minimalną ilość ich zastosowania w tym celu, mając na względzie, że środki te nie mogą zagrażać zdrowiu lub życiu ludzi, a jednocześnie muszą uniemożliwiać spożycie alkoholu etylowego nimi skażonego.

Należy wskazać, że w dniu wydania interpretacji obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 czerwca 2008r. w sprawie środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. Nr 120 poz. 776).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest zainteresowana importem alkoholu etylowego z Ukrainy do Polski. W tym stanie rzeczy, Spółka chce wwozić na teren kraju alkohol etylowy zawarty w wyrobach o kodzie CN 3820 00 (środki zapobiegające zamarzaniu i gotowe płyny przeciwoblodzeniowe) oraz alkohol etylowy o kodzie CN 2207 20 (alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone). Spółka jest zainteresowana skażać alkohol etylowy wg rozporządzenia KE 3199/93 oraz rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z 2008 r. w celu wykorzystania go do produkcji płynów do spryskiwaczy w Polsce. Spółka nie prowadzi składu podatkowego. Spółka będzie dystrybutorem nabytego towaru (tj. alkoholu etylowego), który będzie odsprzedany spółkom – producentom.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż importowany przez Wnioskodawcę alkohol o kodzie CN 2207 20 oraz alkohol zawarty w wyrobach o kodzie CN 3820 00 , jeżeli jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji WE nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego i nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Z kolei, art. 30 ust. 9 pkt 3 ustawy ma zastosowanie jedynie w przypadku gdy alkohol jest zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Tak więc, alkohol zawarty w wyrobach o kodzie CN 3820 00, jeżeli jest skażony środkami skażającymi dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 czerwca 2008r. w sprawie środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. Nr. 120 poz. 776) podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego w myśl ww. przepisu. Natomiast, importowany alkohol o kodzie CN 2207 20 (nie zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi) nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 3, ponieważ wskazany przepis dotyczy jedynie alkoholu etylowego zawartego w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Reasumując należy stwierdzić, iż alkohol zawarty w importowanych wyrobach o kodzie CN 3820 00 podlega opodatkowaniu akcyzą, jednakże może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 lub pkt 3 ustawy. Natomiast, importowany alkohol o kodzie CN 2207 20 (nie zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi) może korzystać tylko ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko dotyczące pytania pierwszego należy uznać za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1, należy stwierdzić, iż importowany alkohol etylowy skażony skażalnikami wymienionymi w rozporządzeniu Komisji (WE) 3199/93 dla innych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej będzie korzystał ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko dotyczące pytania drugiego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.