INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 30 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedmiotów zabytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przedmiotów zabytkowych. Powyższy wniosek został uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2009 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka) postanowieniem Sądu Rejonowego postawiona została w stan upadłości. Jest to postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku. W skład masy upadłości wchodzą między innymi przedmioty zabytkowe i historyczne z XIX i początku XX wieku. Część z nich wpisana jest do ewidencji zbytków ruchomych. Ww. przedmioty Spółka nabyła przed rokiem 1993. Wcześniej prawdopodobnie należały do wyposażenia gabinetu w pałacu ….

Zakupem przedmiotów zabytkowych zainteresowane są muzea.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż Spółka przed ogłoszeniem upadłości, tj. przed dniem 24 lipca 2003 r. prowadziła działalność gospodarczą polegającą na produkcji tkanin …. Od dnia 24 lipca 2003 r. prowadzone jest postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku. Wnioskodawca jest spadkobiercą najstarszych zakładów w kraju dziedziczącym wieloletnią tradycję fabryki z XIX wieku. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nie posiadała faktury dokumentującej nabycie ww. przedmiotów. Przedmioty zabytkowe i historyczne należały do Spółki praktycznie od momentu powstania zakładu. Zainteresowany informuje, iż prawdopodobnie powyższe przedmioty stanowiły wyposażenie gabinetu …, a później kolejnych dyrektorów zakładu i prezesów spółki. Posiadane przez Spółkę przedmioty zabytkowe posiadają definicję dzieł sztuki i antyków – wycena rzeczoznawcy z dnia 31 lipca 2008 r. Przedmioty zabytkowe nie były wykorzystywane, w prowadzonej przez Spółkę, działalności gospodarczej i nie zostały nabyte od podmiotów wskazanych w art. 120 ust. 10 i ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotów zabytkowych, które Spółka nabyła w okresie kiedy nie funkcjonował podatek od towarów i usług jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sprawie stosuje się przepis prawa podatkowego art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z zastosowania tego przepisów wynika, że zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie 43 ust. 2 ustawy o VAT, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Z wniosku wynika, iż Spółka z dniem 24 lipca 2003 r. została postawiona w stan upadłości i likwiduje majątek. W skład masy upadłości wchodzą między innymi przedmioty zabytkowe i historyczne z XIX i początku XX wieku, nabyte przez Spółkę w spadku. Część z nich wpisana jest do ewidencji zabytków ruchomych. Zainteresowany wskazuje, iż przedmioty zabytkowe spełniają definicję dzieł sztuki i antyków. Ww. przedmioty Spółka nabyła przed rokiem 1993. Wcześniej prawdopodobnie należały do wyposażenia gabinetu w pałacu …, a później kolejnych dyrektorów zakładu i prezesów spółki. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nie posiadała faktury dokumentującej nabycie ww. przedmiotów.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotów zabytkowych, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzeniami towarami jak właściciel, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, pod warunkiem, że ww. przedmioty służyły prowadzeniu działalności gospodarczej – stanowiąc wyposażenie gabinetu Wnioskodawcy.

Bowiem w stosunku do powyższych przedmiotów Zainteresowanemu dokonującemu transakcji dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a okres używania przedmiotów zabytkowych przez Spółkę wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zwolnienia od podatku VAT sprzedaży przedmiotów historycznych.

Ponadto, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie opodatkowania sprzedaży przedmiotów zabytkowych należało uznać za prawidłowe, jednakże w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana w stanowisku Zainteresowanego. Brzmienie powołanego przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązywało do dnia 31 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.