Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB2/415-101/10/BK
Data
2010.04.30
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Podstawa obliczenia i wysokość podatku --> Skala podatkowa
Słowa kluczowe
dzieci i młodzież
niepełnosprawni
obowiązek alimentacyjny
ulga prorodzinna
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawczyni przysługuje ulga na pełnoletnie niepełnosprawne dziecko?
Wniosek ORD-IN
920 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania „ulgi prorodzinnej” - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Ma Pani pełnoletniego, niepełnosprawnego syna, który posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Syn jest kawalerem i mieszka oddzielnie. Otrzymuje on rentę socjalną, która wypłacana jest w niepełnej wysokości w kwocie 337,55 zł, ponieważ ZUS potrąca z niej zajęcie komornicze z tytułu alimentów, w kwocie 166,49 zł oraz zasiłek pielęgnacyjny. Z otrzymywanych pieniędzy nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, dlatego też pomaga mu Pani. Pomoc Pani polega na tym, że ponosi comiesięczne opłaty za czynsz, energię, gaz, Internet. Zaopatruje Pani syna w artykuły gospodarstwa domowego, jak również w artykuły spożywcze i przemysłowe. Pokrywa Pani koszty jego leczenie, ponosi wydatki na zakup leków. Ponadto, dba Pani o czystość i porządek w jego mieszkaniu, a na obiady zaprasza do siebie. Nadmienia Pani, iż sama wychowuje syna, ojciec dziecka nie poczuwa się do żadnych obowiązków względem niego. Ponadto, w ubiegłym roku ponownie zawarła Pani związek małżeński.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawczyni przysługuje ulga podatkowa na dziecko w kwocie 1 112,04 zł...
Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje jej ulga na syna. W opinii Wnioskodawczyni bez jej pomocy syn nie byłby w stanie podołać wszystkim obowiązkom związanym z codziennym życiem, ani samodzielnie się utrzymać.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zmianami).
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
- wykonywał władzę rodzicielską,
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
- na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
- wstąpiło w związek małżeński.
W myśl art. 27f ust. 4, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Jednakże w przypadku rodziców rozwiedzionych lub w odniesieniu, do których orzeczona została separacja, ulga przysługiwać będzie jedynie temu rodzicowi, z którym dziecko zamieszkuje.
Stosownie do art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
- odpis aktu urodzenia dziecka,
- zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
- odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
- zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Natomiast w ust. 6 ww. przepisu – rozszerzono zakres podmiotowy ulgi na podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:
- dzieci, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;
- dzieci, które do ukończenia 25 roku życia uczą się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej
- pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
Zgodnie z art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zmianami), rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obciąża obowiązek alimentacyjny względem dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Warunkiem jest jednak spełnienie wszystkich przesłanek nakreślonych w zacytowanym art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma pełnoletniego, niepełnosprawnego syna z orzeczoną niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym, w związku z czym otrzymuje on zasiłek pielęgnacyjny i rentę socjalną. Pomimo osiągnięcia przez niego dojrzałości życiowej i oddzielnego zamieszkiwania Wnioskodawczyni czyni starania o jego utrzymanie. Zapewnia mu opiekę, pomaga mu w pracach w gospodarstwie domowym (przygotowywanie posiłków, pranie sprzątanie), ponosi wydatki na leczenie, zakup leków, opłaty eksploatacyjne i abonamentowe. Zatem, w przypadku Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż ponosi koszty utrzymania syna, wypełniając wobec niego ciążący na niej obowiązek alimentacyjny przysługuje prawo – jako rodzicowi – do odliczenia od podatku dochodowego za 2009 r. kwoty 1.112 zł 04 gr z tytułu ulgi prorodzinnej.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|