INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

1. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego,
2. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika,
3. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie podatku od nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, wydawanej na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów mogą być tylko ustawy: o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych, pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. nr ILPB2/436-240/09-2/MK, ILPB2/415-1064/09-2/ES tut. Organ, stosownie do treści art. 171 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomił Wnioskodawcę o organie podatkowym właściwym w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jednocześnie wskazując, iż powyższe należy do kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest pracodawcą prowadzącym zakład pracy chronionej, zatem z tego tytułu zobowiązanym jest utworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. w związku z tym Spółka zobowiązana jest do przekazywania środków uzyskanych tytułem zwolnień z podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od nieruchomości na Fundusz – w wysokości 10% oraz na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w wysokości 90%.

Natomiast zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy będący zakładami pracy chronionej lub aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 ustawy oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, przekazują:
   1. w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
   2. w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Zatem powyższy przepis również znajduje zastosowanie do Spółki jako pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej.

Następnie zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej ma obowiązek przekazać środki do zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych na rachunek bankowy w terminie 7 dni od daty ich uzyskania na rachunek prowadzony w celu gromadzenia tych środków.

W związku z powyższym Spółka jest uprawniona do zwolnień z podatku od czynności cywilnoprawnych, nieruchomości, odprowadzania zaliczek na podatek od osób fizycznych.

Jednocześnie Spółka jest zobowiązana do wpłaty na rachunek zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych środków uzyskanych tytułem powyższych zwolnień w terminie 7 dni od dnia uzyskania tych środków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w prawidłowy sposób ustala datę uzyskania środków oraz ich termin odprowadzenia na rachunek zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z tytułu zwolnień z podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od nieruchomości oraz z tytułu zwolnienia z obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli chodzi o środki uzyskane z tytułu zwolnień z podatku od czynności cywilnoprawnych to należałoby przyjąć, iż pracodawca uzyskuje te środki w dniu, w którym był zobowiązany zgodnie z obowiązującymi przepisami uiścić należność, a nie uczynił tego w związku z korzystaniem ze zwolnienia z tytułu prowadzenia zakładu pracy chronionej na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. w myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Czyli należy przyjąć, iż datą uzyskania środków jest 14 dzień od powstania obowiązku podatkowego, natomiast termin odprowadzenia środków na rachunek Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON) przypada na 21 dzień od daty powstania obowiązku podatkowego.

Co do środków uzyskanych z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, pracodawca uzyskuje je w dniu, w którym upłynął termin jego płatności, gdyby pracodawca nie korzystał ze zwolnienia z uwagi na posiadanie przez niego statusu zakładu pracy chronionej na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z art. 6 ust. 9 tej ustawy pracodawca powinien wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości – bez wezwania – na rachunek budżetu właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca. Zatem datą uzyskania środków pochodzących ze zwolnienia z podatku od nieruchomości jest 15 dzień każdego miesiąca, a termin odprowadzania środków na ZFRON przypada na 22 dzień każdego miesiąca.

W kwestii środków pochodzących z tytułu zwolnienia z obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, należy przyjąć, iż datą uzyskania środków jest na podstawie art. 38 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dzień, w którym upłynąłby termin odprowadzenia zaliczek do urzędu skarbowego, gdyby pracodawca nie korzystał z tego zwolnienia. Zatem będzie to dzień, w którym pracodawca miałby obowiązek wpłacić zaliczki do urzędu skarbowego na podstawie art. 38 ust. 1 powyżej powołanej ustawy, a nie uczynił tego w związku z uprawnieniem wynikającym z art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – czyli chodzi w tym wypadku o dzień 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, natomiast termin odprowadzenia środków na rachunek ZFRON przypada na 27 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono wynagrodzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast według art. 3 pkt 1 ww. ustawy przez ustawy podatkowe należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Analiza przedstawionego we wniosku pytania wskazuje, że dotyczy ono zarówno stosowania przepisów prawa podatkowego, jak i stosowania przepisów ustaw niepodatkowych – w tym przypadku ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. u. z 2008 r. Nr 14, poz. 776 ze zm.).

W konsekwencji ocena postępowania Wnioskodawcy pod kątem prawidłowości stosowania przez Niego postanowień art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej, wydawanej na mocy przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie, jedynie w zakresie wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przedmiocie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w dniu 29 stycznia 2010 r. wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-240/09-3/MK.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, płatnicy będący zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują:
   1. w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
   2. w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a), przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Ogólne zasady tworzenia i przeznaczenia środków funduszu określają przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. u. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek bankowy środków tego funduszu, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Rozpatrując przedmiotową sprawę należy zwrócić szczególną uwagę na zapisy ustawy Ordynacja podatkowa, która w Dziale III, Rozdziale 1 reguluje zagadnienie powstawania zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 tej ustawy zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.

Z kolei stosownie do art. 5 ww. ustawy zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 4 ustawy obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Skoro zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika środków pieniężnych (art. 11 w zw. z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to w tym też momencie powstaje dla płatnika określony w art. 31 ww. ustawy obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zatem to w tym momencie w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca uzyskał środki, które następnie przekazuje na określone w art. 38 ust. 2 fundusze rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Tak więc nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, zgodnie z którym datą uzyskania powyższych środków jest dzień, w którym upłynąłby termin odprowadzenia zaliczek do urzędu skarbowego, gdyby pracodawca nie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 38 ust. 2 powyższej ustawy.

Zauważyć należy, że art. 38 ust. 1 wskazany przez Wnioskodawcę jako podstawa obliczania terminu, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ma zastosowanie jedynie w przypadku płatników zobowiązanych do przekazania pobranych zaliczek na konto właściwego urzędu skarbowego.

Natomiast przepis ten nie ma zastosowania do sytuacji, gdy płatnik przekazuje środki na konta funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych, tj. w sytuacji określonej w art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, a zobowiązanie to powstaje w sposób opisany w art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, tj. z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże powstanie takiego zobowiązania, zasadnym jest przyjęcie, że środki, które przekazuje na konta funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych uzyskuje w dacie naliczenia i pobrania zaliczki na ten podatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.