INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.) o dowód potwierdzający operację wniesienia opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wariant I

Spółka będzie przenosiła na swojego kontrahenta własność wykonanych przez nią egzemplarzy towarów - książek (PKWiU ex 22.11). Podstawą przeniesienia na kontrahenta prawa własności towarów - książek będzie umowa, która określać będzie, że dla wykonania tych książek (lub innych druków) Zainteresowany kupował będzie, we własnym imieniu, papier i inne materiały (tekturę, nici, kleje, kapitałki, krepy), niezbędne do prawidłowego wykonania określonej ilości egzemplarzy książek.

Treść książek dostarczał będzie kontrahent, na nośniku informatycznym. Prawa autorskie do treści książek przysługiwać będą kontrahentowi. Wnioskodawca wykonywał będzie egzemplarze książek ze wskazanych powyżej materiałów. Dla wykonania egzemplarzy książek Spółka wytwarzała będzie formy (naświetli płyty drukarskie) do druku tekstu i obrazu oraz wykona inne czynności poprzedzające druk (wykona impozycje, ozalidy i proofy cyfrowe), wydrukuje i sfalcuje bloki książek, wykona okładki i połączy okładki z blokami. To Zainteresowany będzie, z chwilą wykonania książek, właścicielem egzemplarzy książek. Kontrahent, po uzyskaniu od Wnioskodawcy prawa własności egzemplarzy, wprowadzał będzie do powszechnego obrotu wykonane przez niego książki. Kontrahent płacił będzie Spółce za wykonane egzemplarze. Zainteresowany poinformował, że będą mogły wystąpić sytuacje w których to kontrahent wskaże dostawcę, od którego ma on kupić materiały do wyprodukowania książek. W wariancie tym wszystkie materiały o charakterze materialnym na swój koszt i na swój rachunek zapewnia Spółka. Kontrahent przekazuje Wnioskodawcy jedynie materiały o charakterze niematerialnym - treść książek.

Wariant II

Spółka przenosiła będzie na swojego kontrahenta własność płyt lub klisz drukarskich albo ozalidów lub proofów cyfrowych.

Kontrahent dostarczać będzie Zainteresowanemu materiały - treść, jaka miałaby zostać wydrukowana - np.: treść książki, treść ulotki, plakatu itp. Spółka naświetlać będzie te materiały na płyty CTP lub klisze (filmy) CTF drukarskie. Klisze oraz płyty na jakie naświetlone zostaną prace Wnioskodawca wydawał będzie następnie kontrahentowi. Płyty posłużą następnie kontrahentowi do wydrukowania zapisanych na nich prac w offsetowych maszynach drukarskich (płyty i filmy stanowią środek za pomocą którego treść książek, ulotek przenosi się z pamięci komputera do offsetowych maszyn drukarskich). Materiały otrzymane od kontrahenta Zainteresowany przetwarza za pomocą oprogramowania i dostosowuje te materiały do formy finalnej (Spółka z reguły dokonuje montażu materiałów kontrahenta, to znaczy odpowiednio ustawia treść w dostarczonych przez kontrahenta plikach tak, by jak najlepiej wykorzystać powierzchnie płyt podczas naświetlania). Może zdarzyć się tak, że Wnioskodawca na żądanie kontrahenta będzie materiały dostarczone przez kontrahenta nie naświetlał ale będzie drukował, za pomocą specjalnych urządzeń. Wynikiem tego druku będą tzw. ozalidy albo proofy cyfrowe. W takich przypadkach Spółka przenosiła będzie własność ozalidów lub proofów na kontrahenta. Może zdarzyć się tak, że przed naświetleniem płyty lub kliszy lub przed wykonaniem proofa czy ozalidu Zainteresowany, na żądanie kontrahenta, dokona zaprojektowania produktu finalnego, opracuje konkretny projekt dla kontrahenta.

Wszystkie materiały o charakterze materialnym (klisze, płyty, papier proofingowy, atramenty itp.), maszyny, oprogramowanie i personel dostarcza Wnioskodawca, który ponosi ryzyko strat w procesie produkcji.

Wariant III

Zainteresowany przenosił będzie na swojego kontrahenta własność wykonanych przez niego egzemplarzy towarów - książek (PKWiU ex 22.11). Podstawą przeniesienia przez Spółkę na kontrahenta prawa własności towarów - książek będzie umowa, która określać będzie to, jakie materiały do wykonania egzemplarzy książek Zainteresowany będzie nabywał we własnym imieniu, a jakie materiały dostarczał będzie kontrahent. Treść książek dostarczał będzie kontrahent, na nośniku informatycznym. Prawa autorskie do treści książek przysługiwać będą kontrahentowi. Spółka wykonywała będzie egzemplarze książek z materiałów, z których część stanowić będzie jej własność a część (np. papier) dostarczana zostanie przez kontrahenta (tym elementem opis zawarty w Wariancie III różni się od sytuacji opisanej w Wariancie I). Dla wykonania egzemplarzy książek Wnioskodawca wytwarzał będzie formy (naświetli płyty drukarskie) do druku tekstu i obrazu oraz wykona inne czynności poprzedzające druk (wykona impozycje, ozalidy i proofy cyfrowe), wydrukuje i sfalcuje bloki książek, wykona okładki i połączy okładki z blokami. To Zainteresowany będzie, z chwilą wykonania książek, właścicielem egzemplarzy książek (bo to on dostarczał będzie większość materiałów i nakład jego pracy będzie znaczący). Kontrahent, po uzyskaniu od Spółki prawa własności egzemplarzy, wprowadzał będzie do powszechnego obrotu książki wykonane przez Wnioskodawcę. Kontrahent płacił będzie Spółce za wykonane egzemplarze. W wariancie tym część materiałów o charakterze materialnym (50%-60%), na swój koszt i na swój rachunek zapewnia Zainteresowany a część kontrahent. Tak jak w Wariancie I, kontrahent przekazuje Spółce materiały o charakterze niematerialnym - treść książek.

Wariant IV

Wnioskodawca drukował będzie swoim kontrahentom książki (PKWiU ex 22.11). W oparciu o umowę jaką zawierał będzie z kontrahentem, Zainteresowany drukował będzie książki z wykorzystaniem materiałów dostarczanych przez kontrahenta. W szczególności kontrahent dostarczał będzie Spółce, dla należytego wykonania przez nią umowy, treść książek (prawa autorskie do treści książek przysługiwać będą kontrahentowi) oraz np.: papier i klej do klejenia wydrukowanych bloków. Wnioskodawca wykonywał będzie egzemplarze książek (PKWiU ex 22.11) ze wskazanych powyżej materiałów. Dla wykonania egzemplarzy książek Spółka wytwarzała będzie formy (naświetli płyty drukarskie) do druku tekstu i obrazu oraz wykona inne czynności poprzedzające druk (wykona impozycje, ozalidy i proofy cyfrowe), wydrukuje i sfalcuje bloki książek, wykona okładki i połączy okładki z blokami. Może zdarzyć się tak, że kontrahenci dostarczać będą Wnioskodawcy gotowe części książek, np. okładki a on wykonywał będzie książki z tych okładek i z wydrukowanych i sfalcowanych przez siebie bloków książek. Kontrahent płacił będzie Spółce za wykonane egzemplarze. W wariancie tym większość materiałów o charakterze materialnym na swój koszt i na swój rachunek zapewni kontrahent Spółki (co najmniej 60%) - mogą to być np.: gotowe okładki, gotowe bloki, papier do druku. Kontrahent przekazywał będzie Zainteresowanemu także materiały o charakterze niematerialnym - treść książek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym powyżej Wariancie I, w przypadku gdy Spółka przenosiła będzie na kontrahenta własność książek (PKWiU ex 22.11) a książki te w wykonaniu jej czynności wywożone będą poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, przy spełnieniu dalszych przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywała będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 wskazanej powyżej ustawy...
2. Czy w opisanym w powyżej Wariancie II, gdy Wnioskodawca przenosił będzie na kontrahenta własność klisz, płyt drukarskich, proofów cyfrowych lub ozalidów a te towary w wykonaniu jego czynności wywożone będą poza terytorium kraju, przy spełnieniu dalszych przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywał będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 wskazanej powyżej ustawy...
3. Czy w opisanym powyżej Wariancie III, w przypadku gdy Zainteresowany przenosił będzie na kontrahenta własność książek (PKWiU ex 22.11) a książki te w wykonaniu jego czynności wywożone będą poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, przy spełnieniu dalszych przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywał będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 wskazanej powyżej ustawy...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Odpowiedź na pytanie nr 1 powinna wskazywać, że Spółka w Wariancie I, gdy książki w wykonaniu jej czynności wywożone będą poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, przy spełnieniu dalszych przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywała będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej, w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 wskazanej powyżej ustawy. Zgodnie z postanowieniami art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Istotą dostawy wewnątrzwspólnotowej jest zatem to, że Wnioskodawca dokonuje przeniesienia prawa do korzystania z przedmiotów jak właściciel oraz, że przedmioty te, w wyniku tych czynności, wywożone są na terytorium innego państwa członkowskiego.

Ad. 2

Tak jak to już zostało wskazane powyżej, Spółka w Wariancie I, przenosiła będzie prawo do korzystania z książek jak właściciel - przenosiła będzie własność książek. Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na pytanie nr 2 powinna wskazywać, że dokonywał on będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej, w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 wskazanej powyżej ustawy.

Zainteresowany wykonywać będzie szereg czynności dla należytego wykonania umowy z kontrahentem. Wynikiem tych czynności jest powstanie określonych przedmiotów - dóbr materialnych - płyt lub klisz drukarskich albo proofów cyfrowych lub ozalidów. Wobec tego, że w wyniku czynności powstaje produkt - rzecz materialna - to nie może ulegać wątpliwości, że istotą świadczenia Spółki pozostaje przeniesienie własności egzemplarzy płyt lub klisz drukarskich albo proofów cyfrowych lub ozalidów. Nie może ulegać wątpliwości, że istotą świadczeń Wnioskodawcy pozostawać będzie przeniesienie prawa do rozporządzania tymi produktami na kontrahenta jak właściciel. Zdaniem Zainteresowanego, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszego pytania jest także to, że w toku wykonywania umowy wykonuje on szereg czynności, które doprowadzić mają do powstania przedmiotu umowy. Spółka przywołała orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie Graphic Procédé (C-88/09) a także inne orzeczenia wskazane powyżej.

Ad. 3

W Wariancie III, w przypadku gdy Wnioskodawca przenosił będzie na kontrahenta własność książek (PKWiU ex 22 11) a książki te w wykonaniu jego czynności wywożone będą poza terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, przy spełnieniu dalszych przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 i art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywał będzie dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 13 i art. 41 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca:

• w Wariancie I, będzie przenosił na swojego kontrahenta własność wykonanych przez niego egzemplarzy towarów - książek (PKWIU ex 22.11). Podstawą przeniesienia przez Zainteresowanego na kontrahenta prawa własności towarów - książek będzie umowa, która określać będzie, że dla wykonania tych książek (lub innych druków) kupował on będzie, we własnym imieniu, papier i inne materiały (tekturę, nici, kleje, kapitałki, krepy) niezbędne do prawidłowego wykonania określonej ilości egzemplarzy książek. W wariancie tym wszystkie materiały o charakterze materialnym na swój koszt i na swój rachunek zapewnia Spółka. Kontrahent przekazuje Wnioskodawcy jedynie materiały o charakterze niematerialnym - treść książek,
• w Wariancie II, przenosił będzie na swojego kontrahenta własność płyt lub klisz drukarskich albo ozalidów lub proofów cyfrowych. Kontrahent dostarczać będzie Zainteresowanemu materiały - treść, jaka miałaby zostać wydrukowana - np.: treść książki, treść ulotki, plakatu itp. Spółka naświetlać będzie te materiały na płyty CTP lub klisze (filmy) CTF drukarskie. Klisze oraz płyty na jakie naświetlone zostaną prace Wnioskodawca wydawał będzie następnie kontrahentowi. Płyty posłużą następnie kontrahentowi do wydrukowania zapisanych na nich prac w offsetowych maszynach drukarskich (płyty i filmy stanowią środek za pomocą którego treść książek, ulotek przenosi się z pamięci komputera do offsetowych maszyn drukarskich),
• w Wariancie III, przenosił będzie na swojego kontrahenta własność wykonanych przez niego egzemplarzy towarów - książek (PKWiU ex 22.11). Podstawą przeniesienia przez Spółkę na kontrahenta prawa własności towarów - książek będzie umowa, która określać będzie to, jakie materiały do wykonania egzemplarzy książek będzie ona nabywała we własnym imieniu, a jakie materiały dostarczał będzie kontrahent. Treść książek dostarczał będzie kontrahent, na nośniku informatycznym. Prawa autorskie do treści książek przysługiwać będą kontrahentowi. Zainteresowany wykonywał będzie egzemplarze książek z materiałów, z których część stanowić będzie jego własność a część (np. papier) dostarczana zostanie przez kontrahenta (tym elementem opis zawarty w Wariancie III różni się od stanu faktycznego opisu Wariantu I). W wariancie tym część materiałów o charakterze materialnym (50%-60%), na swój koszt i na swój rachunek zapewnia Wnioskodawca a część kontrahent. Tak jak w Wariancie I, kontrahent przekazuje Spółce materiały o charakterze niematerialnym - treść książek.
  
  

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie, czy sprzedaż przez Zainteresowanego towarów, przy spełnieniu określonych warunków, spełni definicję wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Z opisu sprawy wynika, że zarówno wytworzone przez Spółkę ksiązki, jak i towary opisane w wariancie II, zostaną w wyniku dokonanej przez nią sprzedaży wywiezione z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Zatem, dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zaistnieć następujące elementy: wywóz towarów musi nastąpić z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy (wymóg przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Ponadto, zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 - art. 41 ust. 1 ustawy.

Art. 41 ust. 3 ustawy stanowi, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

W świetle przedstawionych przepisów stwierdzić należy, iż dostawy wytworzonych przez Zainteresowanego towarów (opisanych w powołanych wyżej wariantach), w przypadku gdy będzie on przenosił na kontrahenta ich własność, a towary te w wyniku dostaw będą wywożone z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy, będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów zdefiniowane w art. 13 ust. 1 ustawy, dla których przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 42 ustawy, zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie dostawy towarów, stawki podatku oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego została rozstrzygnięta w odrębnych interpretacjach z dnia 15 czerwca 2010 r. Nr ILPP2/443-430/10-3/MR, ILPP2/443-430/10-4/MR, ILPP2/443-430/10 -5/MR.

Dodatkowo, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.